این دستاورد جدید علمی – پزشکی می تواند افق های تازه ای را فراروی متخصصان قرار دهد تا شیوه های نوین و مؤثری را برای تشخیص و درمان افسردگی ارایه کنند.
این نوآوری توسط گروهی از دانشمندان بین المللی به سرپرستی دانشگاه MIT ارایه شده و درصورتیکه عملیاتی بودن آن در آزمایشات مختلف به اثبات برسد می توان از آن در انجام معاینات اولیه و استفاده از نتایج آنها در بهره گیری از روشهای مؤثر درمانی استفاده کرد. مهمترین ویژگی این دستاورد در این است که تشخیص افسردگی در همان مراحل اولیه صورت گرفته و بیمار تبعات نگران کننده آن را متحمل نمی شود.
دانشمندان در این پروژه بر روی ۲۷ کودک بین ۸ تا ۱۴ سال متمرکز شدند که تصور می شد در معرض خطر جدی ابتلا به افسردگی قرار داشته باشند. دانشمندان از این حیث این کودکان را برگزیدند زیرا سابقه فامیلی ابتلا به افسردگی داشته اند.
در ادامه از ۱۶ کودک دیگر که اثری از افسردگی در آنها مشاهده نشده بود نیز اسکن مغزی تهیه شد. دانشمندان به مقایسه این موارد پرداخته تا راهی مؤثر برای درمان افسردگی پیدا کنند.
تحقیقاتی که پیش از این انجام شده بود به فعالیت مغزی غیرعادی در بیماران مبتلا به افسردگی اشاره داشته است. همچنین در تحقیقات جدید فعالیت چشمگیری میان بخشی از مغز موسوم به sgACC و آمیگلادا تشخیص داده شده است اما هنوز دانشمندان مطمئن نیستند که این نابهنجاری های مغزی عامل یا نتیجه ابتلا به افسردگی باشند.
با این حال آنها امیدوارند که با بررسی دقیق اسکن مغزی این کودکان سمت و سوی این ارتباط را کشف کنند.
