علی دایی در پیامی بعد از مرگ همایون بهزادی اعلام کرد: می خواستیم پرواز را به خاطر بسپاریم. می خواستیم سایه سرطلایی فوتبال مان را بازهم بالای سرمان داشته باشیم، دوست داشتیم پیک مرگ از ایستگاه فوتبال فاصله بگیرد، آرزویمان بود همایون خان فوتبال مان بیشتر بماند و با آن لحن دلنشین برایمان روایت گر روزهای گذشته باشد و از حافظ و فردوسی و سعدی و مولوی برایمان شعری بخواند آنگونه که خود غزلسرای بی تکرار مستطیل سبز و ادیب بیرون از چمن فوتبال بود اما چه می توان کرد با نفسی که کافیست برود و برنگردد. افسوس فاتح آسمان محوطه های جریمه هم ما را تنها گذاشت.خداحافظ استاد. فراق همایون بهزادی عزیز همه ما را متاثر کرد. در غم نبودنش شریک غم بازماندگان هستم.
