واقعیت این است که بیداری اسلامی باید خیلی پیشتر از اینها عربستان را نیز دربرمی‌گرفت، اما رژیم سعودی که در داخل با فساد گسترده مالی مواجه است طی این سال‌ها کوشیده با تزریق پول به جامعه، از یک سو ذهن جوانان خویش را از توجه به ضرورت اصلاحات ساختاری و فساد ریشه دوانده در تار و پود این خاندان باز داشته و از دیگر سو با تزریق دلارهای نفتی زمینه دخالت خود را در امور دیگر کشورها از طریق دمیدن در اندیشه‌های وهابیت و پرورش گروه‌های تروریستی، نظیر داعش در زمینه ناامن کردن منطقه به اهداف خود جامه عمل بپوشاند.
آل‌سعود که بازیگری منطقه‌ای کاذب خود را طی این همه سال تحت تاثیر قدرت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران، محدود و غیرکارآمد دیده است، همواره تلاش کرده با عقده‌گشایی‌های کهنه و کور، مقابل سیاست‌های اصولی و منطقی جمهوری اسلامی ایران قد علم کرده و با دامن زدن به اقدامات فرقه‌گرایانه و تفرقه‌انگیز در سطح منطفه، ائتلافی ضدایرانی را شکل داده و مدیریت کند؛ ائتلافی که البته با اصول «حکمت، عزت و قدرت» سیاست خارجی ایران، تا به امروز رنگ باخته و ایران اسلامی به‌عنوان قدرت اصلی منطقه، نقش تاثیرگذار و بی‌بدیل خود را در حل بسیاری از مسائل و اختلافات و حفظ و ثبات منطقه به‌خوبی ایفا کرده است.
موضوعی که البته بعد از توافق هسته‌ای ایران با قدرت‌های جهانی، آنچنان معادلات رژیم سعودی را به هم ریخته است تا آنها که تنها قدرت عملشان در تزریق پول و تجهیز گروه‌های تروریستی منطقه بوده، همکاری روسیه و ایران در مبارزه با داعش و شکست نقشه‌های شیطانی‌شان در تغییر جغرافیای سیاسی خاورمیانه را به منزله میخی بر تابوت خود تصور کنند.
هر چند جنگ‌طلبی آل‌سعود در جهت برون‌رفت از بحران داخلی و بی‌ثبات کردن منطقه خاورمیانه، چیزی نیست که از نظر کارشناسان به دور باشد اما بدیهی است جمهوری اسلامی ایران بر خلاف طرف سعودی، که احساسی و هیجانی عمل کرده و روز به روز نیز در باتلاق خودساخته‌اش در یمن فرو می‌رود، منطقی و از سر عقل و تدبیر و مصالح و منافع ملی خود عمل خواهد کرد و خویشتنداری‌اش را به‌راحتی از دست نخواهد داد، اما اگر قرار باشد اعمال نابخردانه خاندان سعودی در خلق توطئه‌های بسیار علیه جمهوری اسلامی با عمل متقابل همراه شود، پاسخ ایران سیلی محکمی خواهد بود که پیکره رژیم سعودی را به لرزه می‌اندازد.
در حقیقت اگر جمهوری اسلامی ایران امروز در اوج قدرت و عزت در قبال دسیسه‌های رژیم آل‌سعود خویشتنداری می‌کند، این مساله نشات گرفته از اصول سیاست خارجی ایران در زمینه تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و دفاع از حقوق آنان و در عین حال پایبندی و پیشرویی در وحدت جهان اسلام است. به هر صورت از حاکمان وقت سعودی انتظار می‌رود که عقلانیت را چاشنی تصمیمات احساسی و کینه‌ورزانه خود ساخته و بیش از این خود را در مقابل مردم و دولت‌های بیدار جهان، خوار و زبون نسازند.
