در شرایطی که روسیه واردات خیلی از کالاها به ویژه مصرفی پلاستیک را در صنعت بسته بندی تحریم کرده، همچنان ترکیه به 40 کشور اقلام تولیدی پلاستیکی صادر می کند.
این مسئله صادرات میوه، تره بار، طیور و بسیاری از اقلام دیگر را که بسته بندی آنها به ورق و ظروف پلاستیکی نیاز دارد زیر سوال برده و تحت فشار قرار داده است.
هنوز تحریم، اثرات خود را بر ترکیه به خوبی نشان نداده و هنوز حساب و کتابی نشده که چقدر ضرر و زیان به تولید صنعت پلاستیک وارد شده است.
مسائل مربوط به توقف و تاثیر تحریم، نباید رسانه ای و خبری شود چرا که تمامی مسائل مربوط به روابط تجاری روسیه و ترکیه را نباید تمام شده تلقی کرد.
بسیاری از سفارشات در صنعت پلاستیک از سوی خریداران روسی ابطال شده است. گفته می شود بعضی از کامیون های حامل بار تولیدات پلاستیکی برگردانده شده اند و بسیاری از کامیون های حامل بار نیز در مراکز گمرکی و کنترل اقلام متوقف شده اند.
هم اکنون ده ها تریلر که در حال بارگیری بوده اند مجبور به تخلیه بارهای خود شده اند. بدیهی است که قراردادهای تجاری و اعتباری و یا خرید های نقدی دچار مشکلات حقوقی و بازرگانی خواهد شد.
هم اکنون هیچ سفارش جدیدی از طرفهای روسی به تولید کنندگان ترک صورت نمی گیرد و از طرفی قراردادهای در حال اجرا نیز انجام می گیرد.
ترکیه دارای یک کارخانه بزرگ پتروشیمی به نام "یتکلم" است که مواد مکمل و کامپاند و استیبلایزر برای فیلرهای پلیمری به ویژه در صنعت پلیمر فعال است؛ این درحالی است که ایران دارای دهها کارخانه پتروشیمی برای تولیدات در انواع پلیمرها با راندمان تولید بالاست.
با توجه به توان تولید صنایع ایران در زمینه تولید ظروف غذایی، بطری و اشیاء و لوازم آشپزخانه از هر نوع و همچنین ورق های نایلنی شفاف و فیلم، ایران می تواند به سرعت بازار خود را در صنایع روسیه باز کند.
ایران باید به سرعت بازار یاب و مذاکره کننده تجاری با همکاری کارشناسان و حوزه شناسان و تجار ایرانی مقیم و فعال در حوزه روسیه را بکار بگیرد.
اتاق های بازرگانی و رایزن های اقتصادی می توانند از فرصت های موجود استفاده کنند.
باید یادمان باشد اجناس استاندارد مطابق نیاز بازار مقصد تولید کنیم و فقط به چند تریلر فروش نیاندیشیم.
دکتر سید جلال ابراهیمی، تحلیلگر مسائل ترکیه
