محمد عبادیانی درباره قاروره شناسی (دلالت‌های رنگ ادرار) اظهار داشت: طب یکی از شاخه‌های طبیعیات در فلسفه کهن است و زبان علمی این مکتب زبان فلسفی است.
به گفته وی بنابراین برای هر پژوهنده پزشکی لازم است که این زبان را نزد استادان این مکتب فراگیرد و با مقدمات و اصول بنیادین طب ایرانی آشنا شود.
در مکتب طب ایرانی قاروره شناسی یکی از مهارت‌های بالینی برای هر پزشکی به شمار می‌رود
این استاد طب سنتی بیان داشت: در مکتب طب ایرانی قاروره شناسی یکی از مهارت‌های بالینی برای هر پزشکی به شمار می‌رود. یکی از نکاتی که در قاروره شناشی اهمیت دارد, رنگ ادرار است. رنگ ادرار بیانگر اطالاعاتی از دستگاه ادراری, کبد, هاضمه, طحال, رحم و سایر اندام‌هاست.
عبادیانی عنوان کرد: رنگ ادرار در اکثر حالات زرد است, زیرا خلط خون نسبت به خلط صفرا از قوام بیشتری برخوردار است, برای آن که خلط خون بتواند در مجاری و منافذتنگ نفوذ کند و به تغذیه اندام‌ها برسد, مقداری صفرا و آب با آن مخلوط می‌شود.
وی اضافه کرد: وقتی خلط خون به اندام‌های مربوط می‌رسد, از آب و صفرای مذکور بی‌نیاز می‌شود, آب و صفرا را از خون جدا می‌شود و از طریق سیر قهقرایی از مجاری ادراری خارج می‌شود.
این استاد طب سنتی درباره حرارت غریزی ادامه داد: حرارت غریزی یا همان حرارت حیاتی که طول عمر هر کس به مقدار و ادامه آن بستگی دارد و از بین انواع حرارت‌هایی که می‌شناسیم تنها حرارتی است که برای بدن ما زیانی ندارد بلکه مایه گرمی بدن و معین قوای حیاتی و زندگانی است.
