یک تکه گوشت مدتی است که در یخچال قرار دارد. از ظاهر آن نمی‌توان درباره سالم بودن یا فاسد شدن آن قضاوت کرد. شاید بتوان با بو کشیدن در مورد پخت یا دور انداختن آن تصمیم گرفت. این معما در منزل شاید به سادگی قابل حل باشد و این تصمیم تأثیر چندانی در اقتصاد خانواده نداشته باشد، ولی زمانی که پای چند تن گوشت در یک کارخانه مواد غذایی در میان باشد نتیجه دقیق و صحیح انجام آزمایش سالم بودن اهمیت پیدا می‌کند.
اخیرا مقاله‌ای با عنوان "Detection of Amines with Fluorescent Nanotubes: Applications in the Assessment of Meat Spoilage" در نشریه ACS Sensors منتشر شده است که محققان در آن نشان دادند که چگونه می‌توان از نانولوله‌های کربنی برای شناسایی سریع فساد گوشت استفاده کرد. این حسگر می‌تواند با اطمینان از وضعیت گوشتی که مدت‌هاست نگهداری شده اطلاعات ارائه کند.
انتقال گوشت از مزارع تا بازار بدون این که آسیبی به آن برسد و همچنان تازه باقی بماند یک اولویت بزرگ محسوب می‌شود. در حال حاضر روش‌های مختلف برای تازه نگه داشتن گوشت وجود دارد اما تمامی این روش‌ها به فساد حساس هستند. هنوز ابزار دقیقی وجود ندارد که بتواند به صورت زنده وضعیت سلامت گوشت را گزارش کند. برخی روش‌ها در دانشگاه‌های مختلف ارائه شده است اما از نظر حساسیت بسیار ضعیف هستند. محققان این پروژه به دنبال روشی بودند که سریع و با حساسیت بالا وضعیت گوشت را مشخص کند.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از نانولوله‌های کربنی حاوی مواد فلورسانس موفق به ساخت حسگری شدند که در صورت تجزیه گوشت و آزاد شدن مواد شیمیایی خاصی از آن، شروع به تابش می‌کند. این گروه از این حسگر برای سنجش چند نمونه گوشت، مرغ و ماهی استفاده کردند و دریافتند که بعد از یک ساعت قرار گرفتن در معرض این گوشت‌های فاسد، حسگر شروع به درخشش کرد. این زمان برای محققان بسیار عالی است. محققان دریافتند که اگر درخشش حسگر از ده درصد بیشتر شود، آنگاه گوشت فاسد شده است.
