در این مقاله به عنوان نمونه به اعزام نیروهای بیشتر از سوی ایران
برای مقابله با تروریسم در سوریه، آزمایش دو موشک دور برد که به زعم
نویسنده مقاله نقض قطعنامه شورای امنیت بحساب می آید، تکرار شعارهای مرگ بر
آمریکا و به زندان انداختن تعداد بیشتری از آمریکایی ها در ایران اشاره
شده و گفته شده است که دولت آمریکا در مقابل این اقدامات نه تنها واکنشی
نشان نداده بلکه ازخودضعف نشان داده است.
نویسنده مقاله به عنوان نمونه
به نامه دلجویی جان کری وزیر خارجه آمریکا در پاسخ به نامه اعتراض دکتر
محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران درخصوص لایحه لغو معافیت روادید اشاره
کرده و نوشته است که وزیر خارجه آمریکا ومسوولان واشنگتن بجای آن که از
حملات واهانت هایی که وی دراین نامه به رژیم صهیونیستی کرده انتقاد کنند و
یا ایران را بدترین دولت حامی تروریسم بخوانند ویا به نقض قطعنامه های
شورای امنیت متهم کنند با این نامه به ایران اطمینان داده اند که به هیچ
روی قصد ایجاد اشکال برای ایران را ندارند.
مقاله مذکور سپس با درج کامل
نامه کری به جواد ظریف از قدردانی و ابراز خرسندی کری بخاطر دیدار
وگفتگوی سازنده خود با ظریف انتقاد کرده و افزوده است که دیدار مورد اشاره
وزیر خارجه آمریکا ولو سازنده بوده باشد با هدف تامین منافع ایران از سوی
ظریف صورت گرفته و نیازی به تشکر و قدردانی ندارد و جان کری فقط می تواند
با مثلا نخست وزیر کانادا با چنین لحنی گفت وگو کند.
نویسنده درادامه
کری را مورد انتقاد قرارداده است که بجای تلاش برای آزاد کردن زندانیان
آمریکایی از زندان های ایران محتاطانه سعی می کند به ایرانی ها اهانتی
نکند.