به گزارش الف، روزنامه کریستین ساینس مانیتور در گزارش خود عنوان داشت: در بحبوحه تلاشهای اتحادیه اروپا برای اعمال تحریمهای نفتی علیه ایران منتقدان هشدار دادهاند که این اقدام مشکلات اقتصادی منطقه یورو را دوچندان خواهد کرد در حالیکه تغییر چشمگیری در روند برنامه هسته ای ایران حاصل نخواهد کرد.
ایران اگر نتواند نفت خود را بفروشد قطعا با مشکلاتی مواجه خواهد شد اما باید به این موضوع توجه کرد که بازار نفت بیرونق فعلی جهان و همچنین یک اقتصاد جهانی ضعیف از اینکه غرب بتواند به این تحریمهای نفتی علیه ایران بپیوندد، ممانعت به عمل می آورد که بدین ترتیب ایران می تواند حتی به رغم مواجه با تحریمهای نفتی مشتری برای نفت خود پیدا کند. نتیجه این موضوع نامشخص است اما تاثیر چشمگیری بر بهبودی شرایط اقتصادی جهان خواهد گذاشت.
وزرای خارجه اتحادیه اروپا در حالی قصد دارند تحریمهای نفتی علیه ایران را تصویب کنند که احتمالا تحریمها از ماه ژوئیه اجرایی خواهد شد تا برخی کشورها زمان یافتن جایگزین برای نفت ایران را پیدا کنند. هر چه قدر کشورهای عضو اتحادیه اروپا به نفت ایران وابسته باشند، تمایل کمتری به اجرای فوری این تحریمها دارند.
تحریم نفتی ایران در ادامه یک بازی پیچیده و رد و بدل تهدیدها میان ایران با اروپاٰ، آمریکا و اسرائیل است و تاثیر چشمگیری بر خطوط تامین نفت جهان خواهد گذاشت. افزایش تنشها میان ایران و غرب که میتواند شک و تردیدها را در مورد بهبودی کامل شرایط اقتصاد جهان افزایش دهد، عامل افزایش بهای نفت و منجر به ادامه بیثباتی در خاورمیانه و بازار نفت خواهد بود.
وزرای خارجه اتحادیه اروپا در حالی قرار است تحریمهای نفتی علیه ایران اعمال کنند که هزینههای اقتصادی این اقدام در زمان متزلزل بودن شرایط منطقه یورو سنگین خواهد بود. "هری تچیلینگیریان" تحلیلگر بی ان پی یکی از بزرگترین بانکهای جهان گفت: این تحریمها باعث می شود ایران سیاست متفاوتی را در پیش بگیرد.
دکتر "منوچهر تکین" تحلیل گر ارشد نفتی در مرکز مطالعات امور انرژی جهان در لندن نیز تصریح کرد: نمی دانم چرا اروپا می خواهد تحریم نفتی علیه ایران اعمال کند.اروپاییها در تصمیمگیری بسیار معقولتر از آمریکاییها هستند اما برخی اوقات بسیار احساسی عمل می کنند. پیوستن به تحریمهای نفتی علیه ایران نتیجه معکوس به همراه دارد.
وی افزود: آنهایی که از این تحریمهای نفتی علیه ایران لطمه میخورند، پالایشگاهها به ویژه در ایتالیا، اسپانیا و یونان هستند. اتحادیه اروپا بزرگترین مشتری ایران است به طوریکه حدود یک چهارم از نفت صادراتی ایران را از ژانویه تا اکتبر ۲۰۱۱ را دریافت کرده است چین ۲۲ درصد و هند ۱۲درصد از نفت ایران را در این مقطع زمانی خریداری کرده است.
از جمله دیگر عاملی که نشان میدهد تحریمهای نفتی علیه ایران از قدرت لازم برخوردار نیست، عدم تمایل کشورهای آسیایی همچون چین،هند، ژاپن و چین است که باید به این کشورها روسیه را نیز افزود. وزیر خارجه ژاپن اخیرا در اظهارنظری گفت: به دنبال اعمال این تحریمها، بهای نفت افزایش می یابد که در نتیجه تحریمها را عملا بیاثر می کند. هر چه قدر بهای نفت بالاتر رود، ایران پول بیشتری از دیگر مشتریانش در اختیار می گیرد در حالیکه در آن سو ضررکننده اصلی کشورهایی خواهند بود که دیگر از ایران نفت دریافت نمی کنند.
اگر تصمیم اتحادیه اروپا برای تحریم نفتی ایران با حمایت دیگر وارد کنندگان نفت ایران مواجه نشود، اختلال موقتی در روند صادرات نفت ایران ایجاد می شود و ایران می تواند مشتریان جدیدی برای خود دست و پا کند.