۰۱ آذر ۱۳۹۴ - ۱۳:۲۷
تحلیلی از وضعیت خالص سرمایه در گردش صنایع فعال کشور؛
خالص سرمایه در گردش کشور در انحصار سه صنعت فعال است
آخرین وضعیت خالص سرمایه در گردش صنایع فعال در بازار سرمایه اعلام شد که بر این اساس سه صنعت محصولات شیمیایی، بیمه و صندوق های بازنشستگی به جز تامین اجتماعی و سرمایه گذاری ها، بیشترین خالص سرمایه در گردش را به خود اختصاص دادند.
آخرین وضعیت خالص سرمایه در گردش صنایع فعال در بازار سرمایه بر اساس صورت های مالی ارائه شده توسط شرکت های فعال در هر صنعت، مجموع خالص سرمایه در گردش شرکت های یادشده را 190،565 میلیارد ریال است که سه صنعت محصولات شیمیایی، بیمه و صندوق بازنشستگی به جز تامین اجتماعی و سرمایه گذاری ها به ترتیب با 102،164 میلیارد، 73،481 میلیارد و 34،489 میلیارد ریال بیشترین خالص سرمایه در گردش را به خود اختصاص داده اند.
هر چند سه صنعت یادشده در سرمایه درگردش وضعیت مطلوبی دارند اما در عین حال زنگ خطری جدی در صنایع بزرگی چون خودرو و ساخت قطعات، فلزات اساسی، سیمان، آهک و گچ و فرآورده های نفتی به صدا درآمده است.
بررسی ها نشان می دهد، با توجه به اینکه خالص سرمایه در گردش این صنایع در وضعیت قرمز قرار گرفته، امکان ناتوانی شرکت های فعال در این صنایع در اداره چرخه عملیاتی آنها وجود دارد.
براساس این تحلیل ها، از 39 صنعت مورد بررسی، 16 صنعت در وضعیت قرمز قرار گرفته اند و مجموع حداقل کسری سرمایه در گردش در این صنایع بیش از 104,509 میلیارد ریال برآورد می شود.
مدیریت سرمایه در گردش در سالیان اخیر به یکی از موضوع های اساسی در شرکت ها تبدیل شده و به دلیل اهمیت روزافزون این موضوع، شرکت ها با بهره گیری از مدیران متخصص برآن هستند تا سرمایه در گردش خود را به صورت تخصصی اداره کنند.
سطوح واقعی و مطلوب دارایی های جاری (با توجه به تغییراتی که در فروش واقعی و پیش بینی شده رخ می دهد) دستخوش تغییرات دائمی است.
این وضع سبب می شود که درباره سطح مطلوب یا موردنظر از دارایی های جاری، به صورت مستمر تصمیم هایی گرفته شود.
با توجه به تغییراتی که در میزان دارایی های جاری رخ خواهد داد، ممکن است مدیران مجبور شوند در تصمیماتی که پیش از این برای تأمین مالی گرفته اند، تجدیدنظر کنند.
به عنوان نمونه اگر برای تأمین مالی دارایی های جاری از مبالغ سنگین وام کوتاه مدت استفاده شده باشد، اخذ تسهیلات اضافی و تمدید وام هایی که به سررسید می رسند، مستلزم صرف وقت و انرژی بیشتر مدیریت شرکت خواهد بود.
براساس تحلیل های انجام شده در این زمینه، عدم اداره صحیح سرمایه در گردش می تواند به ناتوانی شرکت در پرداخت به موقع دیون و تعهدات خود منجر شود.
تأمین سرمایه در گردش و نقدینگی برای حوزه تولید از مهمترین دغدغه های روز کشور است که متاسفانه در ارتباط با تأمین منابع مالی و سرمایه در گردش واحدهای تولیدی مشکلاتی وجود دارد که براساس بررسی ها، این چالش به وضوح در صورت های مالی شرکتها و به تبع آن، در کل صنایع مشهود است.
تحلیل های های انجام شده در این زمینه، «سیاست های ضد تورمی دولت، مطالبات معوق بانکها از صنایع و گران بودن تسهیلات بانکی» را از جمله دلایل این امر برشمرده است.
هر چند سه صنعت یادشده در سرمایه درگردش وضعیت مطلوبی دارند اما در عین حال زنگ خطری جدی در صنایع بزرگی چون خودرو و ساخت قطعات، فلزات اساسی، سیمان، آهک و گچ و فرآورده های نفتی به صدا درآمده است.
بررسی ها نشان می دهد، با توجه به اینکه خالص سرمایه در گردش این صنایع در وضعیت قرمز قرار گرفته، امکان ناتوانی شرکت های فعال در این صنایع در اداره چرخه عملیاتی آنها وجود دارد.
براساس این تحلیل ها، از 39 صنعت مورد بررسی، 16 صنعت در وضعیت قرمز قرار گرفته اند و مجموع حداقل کسری سرمایه در گردش در این صنایع بیش از 104,509 میلیارد ریال برآورد می شود.
مدیریت سرمایه در گردش در سالیان اخیر به یکی از موضوع های اساسی در شرکت ها تبدیل شده و به دلیل اهمیت روزافزون این موضوع، شرکت ها با بهره گیری از مدیران متخصص برآن هستند تا سرمایه در گردش خود را به صورت تخصصی اداره کنند.
سطوح واقعی و مطلوب دارایی های جاری (با توجه به تغییراتی که در فروش واقعی و پیش بینی شده رخ می دهد) دستخوش تغییرات دائمی است.
این وضع سبب می شود که درباره سطح مطلوب یا موردنظر از دارایی های جاری، به صورت مستمر تصمیم هایی گرفته شود.
با توجه به تغییراتی که در میزان دارایی های جاری رخ خواهد داد، ممکن است مدیران مجبور شوند در تصمیماتی که پیش از این برای تأمین مالی گرفته اند، تجدیدنظر کنند.
به عنوان نمونه اگر برای تأمین مالی دارایی های جاری از مبالغ سنگین وام کوتاه مدت استفاده شده باشد، اخذ تسهیلات اضافی و تمدید وام هایی که به سررسید می رسند، مستلزم صرف وقت و انرژی بیشتر مدیریت شرکت خواهد بود.
براساس تحلیل های انجام شده در این زمینه، عدم اداره صحیح سرمایه در گردش می تواند به ناتوانی شرکت در پرداخت به موقع دیون و تعهدات خود منجر شود.
تأمین سرمایه در گردش و نقدینگی برای حوزه تولید از مهمترین دغدغه های روز کشور است که متاسفانه در ارتباط با تأمین منابع مالی و سرمایه در گردش واحدهای تولیدی مشکلاتی وجود دارد که براساس بررسی ها، این چالش به وضوح در صورت های مالی شرکتها و به تبع آن، در کل صنایع مشهود است.
تحلیل های های انجام شده در این زمینه، «سیاست های ضد تورمی دولت، مطالبات معوق بانکها از صنایع و گران بودن تسهیلات بانکی» را از جمله دلایل این امر برشمرده است.
گزارش خطا
آخرین اخبار