محمودرضا خواجه نصیری (مدیر سابق نظارت بر بورسها) ؛ درخصوص کشمکشهایی که بر سر عرضه یا خروج پتروشیمیها از بورس کالا وجود دارد؛ گفت: از سال ۸۶ که کالاهای پتروشیمی در بورس عرضه شد همواره مخالفان و موافقانی داشته است. عدهای از مخالفان عدم شفافیت در ساختار بورس را مطرح و عنوان میکنند که بورس مانع از احراز مزیتهای آنها در خرید و فروش و سود واسطهای و مانع دسترسیها به استفاده از رانت میشود.
وی ادامه داد: عدهای از مخالفان هم اعتقاد داشتند سازوکار بورس مانع دسترسی صنایع پایین دستی به کالای پتروشیمی میشود و تنوع خرید خارج از بورس را از بین میبرد.
خواجه نصیری در ادامه تصریح کرد: عدهای از مخالفان عرضه کالاهای پتروشیمی در بورس نیز دلیل مخالفت خود را خرید تولیدکنندگان غیرواقعی عنوان کردهاند.
وی اظهار داشت: در نفع معاملات بورس کالا شکی نیست اما آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که سازوکارهای مورد نیاز باید وجود داشته باشد.
خواجه نصیری گفت: با توجه به اینکه اختیار گزینش و معرفی کسانی که از بورس خرید میکنند با وزارت صنعت است میتواند وقت زیادی روی پالایش و معرفی اشخاص بگذارند تا مشکلاتی نظیر حضور تولیدکنندگان غیرواقعی پیش نیاید اما اینکه چرا وزارت صنعت این مشکل را حل نمیکند و خود بر طبل خروج پتروشیمیها از بورس میکوبد؛ جای سوال است.
وی یاداور شد: چرا امروز به جای گفتمان بر سر روشهای معاملات در بورس و ایجاد تنوع همواره در صدد خروج محصولات از بورس مطرح میشود تا مشکلات دوچندان شود.
این فعال بازار سرمایه خاطرنشان کرد: با توجه به انعطافپذیری که همیشه در بورس وجود داشته و ابزارهایی که وزارت صنعت در مدیریت بازار دارد؛ چرا از این ابزار در جهت پیادهسازی اهدافش و شفافسازی استفاده نمیکند؟ مبهم است و این درحالی است که صنایع ملی پتروشیمی همواره موافق عرضه کالاها در بورس بوده؛ از آن استقبال کرده است.