زندگی روزانه مردم کره شمالی در قاب تصویر

واقعا که افسردگی از سر و رویشان کاملا پیداست.

نه ترافیکی - نه الودگی - نه سیستم صوتی و ازار دهنده ای - نه سرو صدایی - نه اجحاف و زورگیری- نه فشار و بی عدالتی - و نه موبایل و تلگرامی - نه طلاق و نه جدایی - نه بیکاری و نه پرخوری و نه بیماری عصبی و جنجال و هیاهوی بیهوده - نه سیاستمداران درو غگویی - ونه خانواده ویران و نه پوز و افاده ای و نه ماشینهای پرزرق و برقی - نه پولداران بی فرهنک و تازه به جایی رسیده ای و نه فقر فراگیری - نه چاپلوسی و تملقی - نه سیستم اداری و بوروکراسی دست و پا گیری - نه حاشیه نشینی و فلاکتی - به اعتیاد و ونه نه ونه ......
شاید در شهر های بزرگشان مثل روستا های ما زندگی می کنند اما مگر نه ما هر هفته می کوبیم و می زنیم تا از شهر دور باشیم و به روستایی ارام و ساکت برویم - انها این شیوه تمدنی را در شهر هایشان بدون دغدغه دارند .
نه زیاده روی ما در زندگی شهری باعث ارامش و سعادت ماست ونه سکوت بیش از حد و دوری انها از دیگر تمد نهای دنیا - هر دو اینها در حد اعتدال لازم است .