روزنامه تایمز پس از گفت وگو با ام عبدو، که یک معلم سوری است، نوشت: ام عبدو 30 ساله، بیوۀ یکی از معارضان سوری است که 3 فرزند دارد و هنگامی که زنانِ داعشی متوجه شدند که شوهرش، در جنگ با عناصر داعش در حلب کشته شده است، به انواع مختلف او را شکنجه کردند.
ام عبدو به روزنامه تایمز گفت: شوهرم در درگیری های اوائل سال 2013، هنگام جنگ با داعش کشته شد، اما کسی این موضوع را نمی دانست؛ تا این که یک ماه پیش این موضوع فاش شد و داعشی ها به همین بهانه مرا به زندان زنان بردند و انواع شکنجه را در حق من روا داشتند.
ام عبدو، برای شکنجه، به ساختمان بنیاد هنر که داعشی ها آن را به زندان زنان تبدیل کرده اند، منتقل شد و او را به دست زنانی چچنی سپردند تا شکنجه اش کنند.
ام عبدو گفت: آن ها در شکنجه ام، از هیچ کاری فروگذار نکردند، ابتدا کیسه ای روی سرم گذاشتند و تا حد خفگی پیش بردند آن گاه با کمربندهای میخ دار تا می توانستند مرا مورد ضرب و جرح قرار دادند.
وی تأکید کرد که شکنجه گران ذغال های افروخته را بر روی بدنش می گذاشتند، تا جایی که درد از پوست به استخوانش می رسید.
ام عبدو پس از تحمل شکنجه ناچار شد اطلاعاتی درباره همسران عناصر مسلحِ غیرداعشی افشا کند. پس از آن چشمانش را بستند و و را به یکی از سرکرده های داعش به نام "ابو درجان" تحویل دادند. او به ام عبدو گفت: "ناپاک از دنیا خواهی رفت و خدایت را در این حالت ملاقات خواهی کرد." و پس از گفتن این حرف، به او تجاوز کرد.
در حالی که ام عبدو منتظر اجرای حکم اعدام بود، ساختمان مجاور زندان، هدف قرار گرفت و ویران شد و ام عبدو توانست از این فرصت استفاده کرده و فرار کند. وی به کمک یکی از دوستان شوهرش به ترکیه گریخت.
