علم بهتر است یا فرزند؟!

اغراق نیست اگر بگوییم که اکثر زوجین ایرانی، با گذشت مدتی از ازدواجشان با توجه به مهر و محبتی که در وجود خود احساس می کنند به فکر فرزند و تقسیم محبت میان خود می افتند.اما با نگاهی واقعی تر به این مسئله در می یابیم که همه ماجرای فرزند آوری به این تفکر زوجین مربوط نمی شود و بعضا مسائلی به وجود می آید که عملا زوجین را از این تفکر دور می کند.
 
در هفته های گذشته به بخشی از مشکلات مختلف اشاره شد اما یکی دیگر از مسائل و مشکلاتی که زوجین و مخصوصا بانوان به منظور عدم فرزند آوری با آن درگیر هستند و به گمان خود دلیل منطقی و قانع کننده ای است، بحث ادامه تحصیل است.
 
برخی از بانوان گمان می کنند، فرزند و زمانی که از مادر صرف می کند، مانع بزرگی برای آنها است تا به ادامه تحصیل بپردازند، از طرفی دیگر برخی از آنها بر این باورند که ادامه تحصیل مهمتر از بچه داری است.
 
این در حالی است که بهترین نشاط و سرگرمی برای یک پدر و مادر می تواند، فرزند باشد چرا که محبتی وصف نشدنی میان آنها به وجود می آید.اگر چه با توجه به سبک زندگی بسیاری از زوج های جوان که فکر می کنند، ادامه تحصیل باعث پیشرفت آنها در اجتماع و یا محل کار، می شود، این برنامه را در زندگی خود به عنوان بخش جدا نشدنی زندگیشان قرار می دهند.
 
بخشی از این تفکر می تواند به علت افزایش دانش انسان، ستودنی باشد اما مطمئنا این مسئله نمی تواند دلیل قانع کننده ای بابت عدم فرزند آوری باشد، چرا که تجربه ثابت کرده است که با یک برنامه ریزی منسجم می توان با نشاط نگهداری فرزند ادامه تحصیل داد.
 
در همین رابطه مادر سه فرزند یک خانواده،که از تحصیلات عالیه برخوردار است در گفتگو با فرهنگ نیوز، با تاکید بر ادامه تحصیل بانوان در هر شرایطی، می گوید: "به نظر من ادامه تحصیل و طلب علم برای هر شخصی، مخصوصا بانوان در هر سن و شرایطی که باشند مناسب است.بنده زمانی که دو فرزند داشتم و با اینکه وقت زیادی نداشتم، تصمیم گرفتم ادامه تحصیل بدهم و در حال حاضر در حالی که فرزند سومم هم به دنیا آمده است از دانشگاه فارغ التحصیل شده ام اما همچنان برای ادامه تحصیل، مشتاقم.
 
وی در ادامه با انتقاد از برخی بانوانی که معتقدند بچه داری همزمان با تحصیلات دانشگاهی، غیر ممکن است، گفت: قطعا این حرف صحیح نیست چرا که بنده افرادی را می شناسم که با وجود داشتن فرزند زیاد و با یک برنامه ریزی صحیح، به ادامه تحصیل پرداختند و چیزی برای فرزندانشان کم نگذاشتند.
 
این بانوی تحصیل کرده، در پاسخ به این سوال که، از مهمترین عوامل موفقیت وی در کسب تحصیل و تربیت صحیح فرزند چه بود، گفت: یکی از عوامل بسیار موثر در به ثمر نشستن تصمیمی که داشتم، همکاری صمیمانه همسرم بود.در بسیاری از اوقات همسرم به من در کارهای منزل و نگهداری فرزندان کمک می کرد و من هم به انجام کارهای دانشگاه می پرداختم، قطعا بدون همکاری همسرم این کار ممکن نبود.
 
وی گفت: اگر قرار بود بین تربیت فرزند و تحصیل یک گزینه را انتخاب کنم، قطعا تربیت فرزندانم را انتخاب می کردم،چرا که مهر مادری و محبت فرزندانم برایم از تحصیل مهمتر است.
 
این بانوی 32 ساله با توصیه به هم سن و سالان خود، گفت: به همه هم سن و سالان خود توصیه می کنم، هرگز بچه داری را فدای علایق دیگر خود نکنند چرا که فرزند و نگهداری از آن نه تنها دست و پاگیر نیست بلکه سبب ایجاد انگیزه های مختلف در مادر می شود.مثلا بنده اگر فرزندی نداشتم شاید تا آخر عمر انگیزه ای برای درس خواندن و ادامه تحصیل در درونم احساس نمی کردم.
 
وی در پایان خاطر نشان کرد،خدا بخواهد علاقه دارم با داشتن سه فرزند بازهم درس بخوانم و با افزایش فرزند بر شیرینی های زندگی خود و همسرم اضافه کنم.شاید خانواده هایی که صحبت هایم را مطالعه می کنند فکر کنند که من در حال شعار دادن هستم، اما باید بگویم که این صحبت ها واقعیتی است که حاضرم به آن جامع عمل بپوشانم".
 
وضعیت جامعه فعلی ما به گونه ای است که شاید کمتر کسی بتواند شرایط این بانوی 32 ساله را در خانواده خود فراهم کند اما به نظر می رسد رقم زدن چنین شرایطی غیر ممکن هم نباشد.امروزه بسیاری از زوجین به علت چنین بهانه هایی از بچه داری در سنین مناسب بازمی مانند و زمانی که سنشان افزایش پیدا می کند اقدام می کنند که این مسئله سبب بروز مشکلات زیادی از جمله کم حوصلگی می شود.