محشر احمدی‌نژاد و یک مثنوی ناتمام

روزنامه ابتکار در سرمقاله خود نوشت؛

سريال اعترافات و افشاگري هاي مقامات دولتي و ياران احمدي نژاد عليه وي از دوره دوم رياست جمهوري اش استارت خورد و تا به اکنون ادامه دارد. اکثر قريب به اتفاق وزراء و معاونين دولت هاي نهم و دهم در اين سريالها نقش آفرين بوده اند. معدود ياران باقي مانده اگرچه افشاگري هاي خود را رسانه اي نکرده اند و قدري خويشتن داري نموده اند اما آنان نيز در محافل و جمع دوستان بر محتواي افشاگري هاي ديگر دوستان خود مهر تائيد مي زنند. اما جنس و نوع افشاگري جناب سردار احمدي مقدم متفاوت بود از آنچه ديگر ياران احمدي نژاد گفته اند.

جايگاه و مسئوليت احمدي مقدم ضرورت توجه دوچندان کارشناسان و سياسيون را برانگيخت و واکنش هاي مهمي، از جمله واکنش آيت الله هاشمي رفسنجاني، را به همراه داشت. 

براي امثال نگارنده تفحص در احوال گذشته و پيرامون سياستمدار کنار رفته از قدرت، فاقد جذابيت و در مواردي امري غيراخلاقي و غيرجوانمردانه است. اما نکات بيان شده در مصاحبه جناب احمدي مقدم، که مسئول انتظام و امنيت کشور و جزو اعضاي شوراي عالي امنيت ملي بود، جاي تامل و درنگ دارد و موجب فلش بک به گذشته و بيان چند نکته مي باشد.

نکته اول: سونامي افشاگري ها عليه احمدي نژاد نه توسط مغضوبان و قربانيان روش «بگم، بگم» ايشان که توسط ياران خود او صورت گرفته و مي گيرد؛ بنابراين شائبه انتقام گيري و سياسي بودن منتفي است. 

نکته دوم: با رونمايي جناب احمدي مقدم از زواياي جديد شخصيت و خلقيات جناب احمدي نژاد معلوم مي شود که اين مثنوي همچنان ادامه دارد و ورق هاي زيادي هنوز دست نخورده باقي مانده است؛ بنابراين احتمال بيان ناگفته هاي مهمتري از آن دوران، توسط اشخاص مهمتر، دور از انتظار نيست.

نکته سوم: آنچه عجيب بود اينکه در زمان مورد استناد جناب آقاي احمدي مقدم (زمان اتفاقات 88) که احمدي نژاد در خفا دستور قلع و قمع و بگير و ببند مي داد و نهيب مي زد که حتي رئيس دولت اصلاحات را هم دستگير نمايند، در حالي که در جلسات عمومي ايشان و برخي مشاورين ويژه اش، بخصوص در خطاب با نخبگان، خود را معترض برخوردهاي فيزيکي نشان مي دادند و حتي نسبت به دستگيري هاي پس از اتفاقات 88 شاکي و معترض بودند و ادعا داشتند که اعتراض حق مردم است و نبايد مورد آزار و اذيت قرار گيرند. تا به اکنون احتمال دوگانگي در شخصيت و دوگانه رفتاري را در خصوص ايشان نمي داديم که با روايت جديد متاسفانه اين ويژگي نيز بر جمع اضداد شخصيت ايشان افزون گرديد. 

نکته چهارم: آنچه از مجموع اتفاقات پيش آمده و فراز و فرود احمدي نژاد مي توان فهميد و اذعان نمود اينکه سنت هاي الهي تغييرناپذيرند. پديده هاي جهان محکوم يک سلسله قوانين ثابت و سنت هاي لايتغير الهي مي باشند. 

يکي از مصاديق سنت هاي الهي مکافات عمل در دنياست؛ اينکه دنيا دار مکافات است و بازتاب عمل در همين دنيا نمايان مي شود. چگونگي عمل سياستمداران و حاکمان در همين دنيا بازتاب پيدا مي کند. 

پايدار نبودن ظلم و گرايش مردم به نيکي ها و خوبي ها و عدالت جزو سنت هاست. احمدي نژاد در همان دامي گرفتار شد که خود براي ديگران گسترانيد. کم نبودند کساني که ظرف هشت سال آبرويشان به حراج گذاشته شد و به مسلخ «بگم، بگم» هاي غيراخلاقي برده شدند. 

حال دست انتقام از آستين رحيمي، بقايي، احمدي مقدم و... بيرون آمده است و اين زنجيره ادامه دارد.بر اين اساس مهم ترين انگيزه حرکت تاريخ و جامعه سنت هاي الهي است و سنت هاي تاريخ تخلف ناپذير و استثناء ناپذير است. هرکس را محشري است و امروز همگان شاهد محشر احمدي نژاد هستيم؛ محشري که شباهت کوچکي با محشر اصلي (که دار نمايان شدن ذره هاست) دارد.

اميدوارم ديگران از موضوع احمدي نژاد عبرت لازم را بگيرند و بدانند نظم عالم تحت تاثير سنت هاي الهي است و سنت ها نظم موجود را پايدار و مستحکم و تغييرناپذير ساخته اند. بنابراين نمي توان به دلخواه عمل کرد و بازتاب آن را مشاهده نکرد.