از خیابان چالوس کرج که عبور می کنم به سه راه عظیمیه می رسم. سمت راستم دَکه فروش تنقلات است دَکه ای که برای همه مسافرانی که از محور چالوس می گذرند آشناست، پل بیلقان را که پشت سر می گذارم. به ابتدای ورودی جاده چالوس می رسم، آدران، ورودی روستای کُندر، پیست اسکی خور و روستای خوزنکلاه را رد می کنم. پیچ و خم های جاده را پشت سر می گذارم؛ دیواره های سد کرج از دور پیداست.
پس از گذر از چند پیچ دیگر، منظره سبز رنگ آب سد به زیبایی های جاده اضافه می شود حالا دیگر سمت چپم کوه و سمت راستم سد کرج است چندین ماشین کنار جاده پارک کرده اند و از روی بلندی زیبایی های سد را می نگرند. فرقی نمی کند تابستان باشد یا زمستان، همیشه در کنار سد خانواده هایی را می بینیم که از پشت حصار مشبک کنار جاده در حال تماشای زیبایی های سد هستند.
برای لحظاتی به جمع خانواده های کنار سد ملحق می شوم از روی بلندی به آن سوی سد نگاه می کنم هاله ای از روستای واریان پیدا است روستایی که برای بسیاری از هم وطنان ناشناخته است. اهالی واریان برای رفت و آمد از قایق به جای تاکسی و اتوبوس استفاده می کنند.
کمی که از سد دور می شوم به شهر آسارا می رسم همه مسافران جاده چالوس به اینجا که می رسند برای لحظه ای کوتاه هم که شده نیش ترمزی زده خود و همراهان را به خریدن ماست، پنیر و خوردن دوغ محلی دعوت می کنند.
کمی آن طرف تر روستای ماهان قرار دارد در سمت چپ جاده کدو تنبل های قد و نیم قد از دیوراه های جاده آویزان است پس از گذر از چند پیچ دیگر شهرستانک و باغ لاله های گچسر و روستای ولایت رود که قدمت ویلاهایش قجری است یکی پس از دیگری در برابر دیدگانم نمایان می شوند سمت راست جاده روی تابلوی بزرگ نوشته شده به پیست اسکی دیزین خوش آمدید.
به راهم که ادامه می دهم از کنار روستاهایی با قدمتی هزار ساله، باغ ها، درختان کهنسال و ابنیه های تاریخی، رستوران ها و مراکز اقامتی می گذرم که همه دست به دست هم معجونی از جاذبه های گردشگری را در محور کرج – چالوس به وجود آورده اند زیبایی و سرزندگی محور کرج - چالوس بدون شک به وجود رودخانه کرج بستگی دارد از قدیم هم گفته اند هر جا آب باشد آبادانی به وجود می آید.
رودخانه کرج تنها شاخصه و جاذبه باقی مانده از باغ شهر کرج است که موجب جذب گردشگران و حتی سرمایه گذاران می شود و در توسعه اقتصادی اهالی روستاهای واقع شده در این محور و همچنین شهروندان کرجی تاثیری بس شگرف دارد ولی مدت های زیادی است که زمزمه های انتقال آب رودخانه کرج از طریق تونل به تهران شنیده می شود.
در پی این انتقال قرار است بحران آب در پایتخت به حداقل برسد ولی این انتقال قطع به یقین و در صورتی که سهمیه حق آبه های این محور تامین نشود باعث کمبود آب در کلانشهر کرج شده و خطرات زیست محیطی زیادی به بار می آورد.
در این صورت با خشک شدن رودخانه کرج محور چالوس شاخصه گردشگری جذب کننده اش را از دست خواهد داد و همه زیبایی های که در چند سطر بالا توصیف شد همان زیبایی هایی که برای همه هم وطنان خاطره انگیز است از بین خواهد رفت.
در اینجا باید به طرح انتقال آب رودخانه کرج به تهران که با اعتباری هنگفت در سال ۸۵ به تصویب رسید اشاره کنیم. اجرای طرح انتقال تونلی آب کرج به تهران از سد امیر کبیر پروژه ای است که آب رودخانه کرج را از خروجی سد توسط تونل به تهران انتقال می دهد و در صورتی که حق آبه های اختصاصی به کرج مدیریت نشود بیش از ۳۰ کیلومتر از این رودخانه منحصر به فرد را خشک می کند و این فاجعه زیست محیطی می تواند نبض سرمایه گذاری را در این محور شریانی و ملی کُند و کُندتر کند.
در این خصوص با معاون گردشگری اداره میراث فرهنگی البرز پیرامون تاثیر انتقال آب بر جاذبه های گردشگری محور کرج – چالوس به گفتگو نشستیم.
احمد ترکاشوند در این باره گفت: حدود ۱۰۰ واحد پذیرایی و اقامتی مجاز در محور کرج – چالوس وجود دارد که بسیاری از این تاسیسات و مراکز گردشگری در پایین دست سد کرج قرار دارند.
وی در ادامه انتقال آب سد کرج به پایتخت بدون در نظر گرفتن شرایط محیطی محور کرج- چالوس را باعث وارد آمدن آسیب جدی به مراکز پذیرایی و اقامتی پایین سد اعلام کرد و گفت: رودخانه کرج یکی از عوامل جذب گردشگر و مسافر در این محور است حال بیندیشیم اگر آب رودخانه کم و کمتر شود چه بر سر جاذبه های گردشگری این محور خواهد آمد.
ترکاشوند جاده چالوس را چهارمین جاده زیبای جهان معرفی کرد و گفت: پای گردشگران زیادی به واسطه زیبایی های این محور به اینجا کشیده شده است. حضور مسافران رونق اقتصاد و درآمدزایی روستاییان را بدنبال داشته و حال اگر رودخانه خشک شود دیگر اثری از زیبایی و جاذبه گردشگری و درآمدزایی روستاییان نخواهد ماند.
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی البرز گفت: بارها و بارها معضلات ناشی از انتقال آب رودخانه کرج به پایتخت را به گوش مسئولان رسانده ایم چرا که معتقدیم خشک شدن رودخانه کرج اشتغال روستاییان را تحت و الشعاع قرار خواهد داد.
وی در پایان از محور کرج – چالوس به عنوان شریان اقتصادی استان البرز یاد کرد و افزود: به عنوان متولیان حفظ جاذبه های گردشگری استان عواقب انتقال آب رودخانه کرج به پایتخت را اعلام کرده ایم چرا که معتقدیم پس از انتقال با رکود اقتصادی در این محور مواجه می شویم.
در ادامه با معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری البرز پیرامون انتقال آب رودخانه کرج از طریق تونل گفتگو کردیم. هیربد معصومی نیز در این باره گفت: طرح انتقال آب رودخانه کرج از طریق تونل در دهه ۷۰ مطرح شده است و مصوبه شورای عالی امنیت ملی است.
معصومی در ادامه به ساخت و سازهای غیرمجاز در حریم و بستر رودخانه کرج که باعث آلوده کردن آب رودخانه می شود اشاره کرد و گفت: از آنجایی که تامین آب شرب پایتخت از اهمیت زیادی برخوردار است اجرای مصوبه شورای عالی امنیت ملی ضروری است.
وی با اشاره به اینکه نباید پیرامون انتقال آب رودخانه کرج به پایتخت مردم را نگران کنیم، افزود: در آینده ای نزدیک آب از طریق تونل به پایتخت انتقال داده می شود در این میان باید حق آبه های استان البرز به ویژه شهرستان کرج مدیریت شود تا آسیبی از جنس خشکسالی گریبان محور چالوس را نگیرد.
معاون هماهنگی و امور عمرانی استانداری کرج سهمیه کرجی ها از سد کرج را کمتر از ۲۰ درصد اعلام کرد و گفت: مابقی حجم آب سد از آن پایتخت نشینان است اگر از طریق تونل انتقال داده شود میزان تبخیر آب کاهش می یابد.
معصومی مدیریت حق آبه های اختصاصی کرج را ضروری دانست و گفت: در صورتی که حق آبه های شهرستان کرج از سد امیرکبیر (کرج) مدیریت شود مشکلی برای محیط زیست ایجاد نخواهد شد.
وی موضوع تولید آب مجازی در حوزه کشاورزی استان البرز را بسیار مهم برشمرد و گفت: کاشت محصولات کشاورزی در البرز نیازمند مدیریت است چرا که در بسیاری مواقع هزینه فروش محصول صادراتی ۶۰ سِنت است در حالی که هزینه آبیاریش ۲ دلار تمام شده است.
وی در پایان در پاسخ به این پرسش که چه تضمینی وجود دارد که با انتقال آب به پایتخت اکوسیستم محور کرج - چالوس در معرض خطر و نابودی قرار نگیرد، گفت: نگرانی ها در مورد تامین حق آبه های استان پس از انتقال آب از طریق تونل به پایتخت وجود داشت این نگرانی ها رفع شده است و در پی مدیریت حق آبه ها اکوسیستم جاده چالوس در پایین دست سد در معرض خطر قرار نخواهد گرفت.
برای پایان گزارش باید یک خاطره از سال گذشته رودخانه کرج روایت شود؛ خاطره ایی تلخ و خشک شده، واقعیتی ناگوار که دل بسیاری را می سوزاند. سال گذشته بود وقتی از کنار رودخانه کرج عبور می کردید بوی خشکیدگی به مشام می رسید بستر رودخانه چروک شده بود و چهره اش به زرد که نه به بی رنگی می زد در بخش هایی از جاده آب باریکه ای بیش دیده نمی شد.
تصور خشک شدن رودخانه کرج و از بین رفتن جاذبه های گردشگری این محور دل نه تنها البرزی ها بلکه همه ایرانی ها و البته گردشگران خارجی را هم به درد می آورد در همان روزهایی که رودخانه کرج با خشکسالی دست و پنجه نرم می کرد و از عمق رودخانه خبری نبود عمق فاجعه پیدا بود.
