
به گزارش ایران اکونومیست؛ میدانید تراژدی منابع مشترک چیست؟
تراژدی منابع مشترک زمانی رخ میدهد که افراد منفعت شخصی را بر رفاه جامعه ترجیح میدهند و منابع مشترک مانند آب و زمین را تخلیه میکنند.
تراژدی منابع مشترک زمانی رخ میدهد که افراد منفعت شخصی را بر رفاه جامعه ترجیح میدهند و منابع مشترک مانند آب و زمین را تخلیه میکنند.
بدون مالکیت انحصاری بر این منابع، مردم از آنها بهرهبرداری میکنند که منجر به سرمایهگذاری ناکافی و در نهایت تخلیه میشود.
این نظریه اقتصادی که توسط گرت هاردین معرفی شد، از آسیب اجتماعی ناشی از مصرف بدون محدودیت هشدار میدهد و جمعیت بیش از حد را به عنوان یک نمونه تاریخی برجسته میکند.
درک علل و راهحلهای آن میتواند مدیریت پایدارتر منابع را هدایت کند.
نکات کلیدی
تراژدی منابع مشترک یک مشکل اقتصادی را توصیف میکند که در آن افراد از یک منبع مشترک بیش از حد استفاده میکنند و آن را به ضرر جامعه تخلیه میکنند.
منابع مشترک، مانند زمین و آب، فاقد مالکیت انحصاری هستند که اغلب منجر به مصرف بیش از حد و تخلیه منابع میشود.
گرت هاردین با استفاده از نمونههای تاریخی زمینهای بیش از حد چرا شده و تخلیه منابع مشترک، تراژدی منابع مشترک را برجسته کرد.
راهحلهای کلیدی شامل تنظیمات دولتی، حقوق مالکیت خصوصی و مدیریت جمعی برای جلوگیری از استفاده بیش از حد و حفظ منابع است.
نمونههای تاریخی، مانند انقراض پرنده دودو و فروپاشی ماهیگیری کاد در بانکهای بزرگ، تأثیر منابع مشترک بدون مدیریت را نشان میدهند.
درک نظریه اقتصادی پشت تراژدی منابع مشترک
تراژدی منابع مشترک یک نظریه اقتصادی است که ادعا میکند افراد تمایل دارند از منابع مشترک بهرهبرداری کنند به گونهای که تقاضا بیش از عرضه شود و این منابع برای همه غیرقابل دسترسی شود.
در سال ۱۹۶۸، زیستشناس تکاملی گرت هاردین مقاله «تراژدی منابع مشترک» را در مجله علمی ساینس منتشر کرد که نگرانی روزافزون در مورد جمعیت بیش از حد را مطرح میکرد.
هاردین از مثال زمینهای چراگاه گوسفندان استفاده کرد که از اقتصاددان انگلیسی اولیه ویلیام فورستر لوید گرفته شده بود.
زمینهای چراگاه خصوصی توسط مالک با دقت استفاده میشوند تا زمین و سلامت گله حفظ شود.
زمینهای چراگاه مشترک با حیوانات بیش از حد اشباع میشوند زیرا غذایی که حیوانات مصرف میکنند بین همه چوپانان تقسیم میشود.
هاردین این نکته را به انسانها تعمیم داد که منابع کمیاب مشترک را بیش از حد مصرف میکنند و دسترسی به آنها سختتر میشود.
نقش عرضه و تقاضا در تراژدی منابع مشترک
تراژدی منابع مشترک زمانی رخ میدهد که یک کالای اقتصادی در مصرف رقابتی، غیرقابل محروم کردن، کمیاب و منبع مشترک باشد.
هر مصرفکننده به اندازهای که میتواند و به سرعت قبل از اینکه دیگران کالا را مصرف کنند، استفاده میکند و هیچ انگیزهای برای بازسرمایهگذاری در نگهداری یا تولید مجدد کالا ندارد.
کالای رقابتی: کالای رقابتی کالایی است که فقط یک نفر میتواند مصرف کند و قابل اشتراک نیست.
غیرقابل محروم: کالا غیرقابل محروم است وقتی مصرفکنندگان نمیتوانند مانع مصرف دیگران شوند.
کمیاب: کالا باید کمیاب باشد زیرا کالای غیرکمیاب نمیتواند در مصرف رقابتی باشد.
منبع مشترک: منبع مشترک به صورت ترکیبی بین کالای عمومی و خصوصی عمل میکند زیرا هم مشترک و در دسترس همه است و هم کمیاب با عرضه محدود.
راهبردهای جلوگیری از تراژدی منابع مشترک
نهادها و فناوری بر نحوه اشتراکگذاری و حفاظت منابع تأثیر میگذارند.
جامعه قوانین استفاده از منابع را ایجاد میکند و استفاده بیش از حد را جریمه میکند.
چگونه مقررات میتوانند تراژدی منابع مشترک را کاهش دهند
قوانین دولتی و سرمایهگذاری در حفاظت از منابع میتوانند از استفاده بیش از حد جلوگیری کنند و منابع را در دسترس نگه دارند.
مالکیت فردی میتواند یک منبع مشترک را به کالای خصوصی تبدیل کند.
به صورت فناوری، این ممکن است به معنای توسعه راهی برای شناسایی، اندازهگیری و علامتگذاری واحدها یا بخشهای منبع مشترک به مالکیت خصوصی باشد، مانند برندگذاری دامها.
ویلیام فورستر لوید در زمان قوانین انجمن زمینهای مشترک انگلیس این مسئله را مطرح کرد، که مالکیت سنتی زمینهای چراگاه و مزارع را به بخشهای خصوصی تقسیم میکرد.
رویکردهای جمعی برای غلبه بر تراژدی منابع مشترک
اقتصاددان الینور استروم از قوانین سنتی حمایت کرد که در آن روستاییان و لردها زمینهای چراگاه را به اشتراک میگذاشتند و مدیریت میکردند.
روشهایی مانند تناوب کشت، چراگاه فصلی و تحریمهای قابل اجرا علیه استفاده بیش از حد و سوءاستفاده از منابع باعث میشد که اقدامات جمعی به راحتی بر تراژدی منابع مشترک غلبه کنند.
اقدام جمعی در جایی استفاده میشود که چالشهای فنی یا طبیعی مانع تقسیم منابع مشترک به بخشهای خصوصی کوچک شود و به جای آن از تدابیری برای تنظیم مصرف و مقابله با رقابت در مصرف استفاده شود.
آیا تراژدی منابع مشترک منجر به انقراض یک منبع شده است؟
انقراض پرنده دودو نمونه تاریخی تراژدی منابع مشترک است.
پرنده دودو که پرواز نمیکرد و بومی چند جزیره کوچک بود، منبع گوشت برای دریانوردان در اقیانوس هند جنوبی بود.
به دلیل شکار بیش از حد، دودو کمتر از یک قرن پس از کشف توسط دریانوردان هلندی در سال ۱۵۹۸ منقرض شد.
تراژدی منابع مشترک در صنعت کجا مشهود است؟
قبل از دهه ۱۹۶۰، صید ماهی در بانکهای بزرگ نزدیک نیوفاندلند فراوان بود، زیرا منابع به اندازه کافی از چرخه طبیعی تولیدمثل خود پشتیبانی میکردند. با پیشرفت فناوری صید، ماهیگیران توانستند مقدار زیادی ماهی کاد صید کنند که با بازتولید طبیعی قابل پشتیبانی نبود. بدون چارچوب مالکیت یا مقررات نهادی، کل صنعت تا سال ۱۹۹۰ فروپاشید.
چگونه تراژدی منابع مشترک وقتی کشورهای مختلف منابع را به اشتراک میگذارند مدیریت میشود؟
در داخل کشورها، دولتهای محلی میتوانند منابع مشترک را با مرزهای واضح مدیریت کنند. در سطح بینالمللی، قوانین مربوط به منابع مشترک دشوار است که در حوزههای قضایی مختلف اجرا شود. وقتی منابع قابل تقسیم نیستند، قوانین بینالمللی مربوط به منابع مشترک اساساً داوطلبانه است.
نتیجهگیری
تراژدی منابع مشترک تأثیرات مخرب خودخواهی فردی بر منابع جمعی را برجسته میکند و منجر به مصرف بیش از حد و تخلیه میشود. منابع مشترک مانند آب و زمین در مصرف رقابتی، غیرقابل محروم و کمیاب هستند و در معرض استفاده بیش از حد قرار دارند. برای کاهش این مشکل، راهحلهای نظارتی مانند دخالت دولت، حقوق مالکیت خصوصی و اقدامات جمعی ضروری هستند. درک تراژدی منابع مشترک میتواند مدیریت مؤثر منابع و استراتژیهای حفاظت از آنها را هدایت کند.
منبع: شبکه اطلاع رسانی طلا و ارز