به گزارش ایران اکونومیست؛ هر سال با آغاز فصل مدرسه، بازار لوازمالتحریر شاهد رونق و هیاهوی خاصی است اما امسال داستان کاملاً فرق کرده است. نه شلوغی خیابانها و فروشگاهها خبری است و نه خانوادهها با خیالی آسوده خرید میکنند؛ برعکس اکثرا تنها قیمتها را رصد کرده و با ناامیدی فروشگاهها را ترک میکنند.
فروشندگان میگویند که مشتریها هنوز به دقیقه ۹۰ یعنی همان روزهای منتهی به شروع مدارس امید دارند و معمولاً خریدهای انبوه در روزهای پایانی انجام میشود، اما امسال آن شلوغی هم کمتر به چشم میخورد. دلیل اصلی این تغییر نگرش اما صرفاً نبود کنترل بر گرانفروشی نیست.
کارشناسان اقتصادی به نکته کلیدی اشاره میکنند: «مشکل اصلی ما گرانی است نه گرانفروشی.» نظارتها و جریمههای تعزیراتی هر چند دولتی را پر میکند اما راهحل واقعی نیست، چون افزایش قیمتها ریشه در کاهش شدید ارزش پول ملی و شرایط اقتصادی دارد.
نگاهی به قیمت دلار نشان میدهد که از شهریور ۱۴۰۳ تا شهریور امسال، نرخ ارز بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته و همین باعث شده ارزش پول مردم ۴۰ درصد سقوط کند. کاهش بیسابقه قدرت خرید، یعنی خانوادهها با پول کمتر باید نیازهای ثابت سالیانه را تامین کنند؛ مثل اینکه از یک کیسه برنج ۱۰ کیلوگرمی، تنها ۶ کیلوگرم باقی مانده باشد تا با آن سه ماه زندگی کنند.
بنابراین رفع مشکل کودکان مدرسهای ما، نیازمند راهکارهای اقتصادی جامع و پایدار است نه تعطیلی مغازهها و جریمههای مکرر، چرا که واقعیت تلخ «گرانی» را نمیتوان با راهکارهای مقطعی مهار کرد و باید به دنبال اصلاحات اساسی در اقتصاد کشور بود.