اختصاصی شما/ آیا تصمیم به ترک شغل خود گرفته‌اید؟

به گزارش ایران اکونومیست؛ فسخ اختیاری می‌تواند به اقدامات مختلفی اشاره داشته باشد، اما به‌طور رایج به تصمیم کارمند برای ترک شغل به میل خود اطلاق می‌شود. این مفهوم با اخراج یا تعدیل نیرو متفاوت است، زیرا در اخراج یا تعدیل، تصمیم پایان دادن به اشتغال توسط کارفرما یا طرف دیگری گرفته می‌شود، نه توسط کارمند.

فسخ اختیاری همچنین می‌تواند به لغو داوطلبانه قراردادهای مالی شخصی، مانند اجاره خودرو یا قراردادهای تلفن همراه، یا لغو داوطلبانه قراردادهای سطح نهادی مانند سوآپ نکول اعتباری و سوآپ نرخ بهره اشاره داشته باشد.

نکات کلیدی

• فسخ اختیاری زمانی رخ می‌دهد که کارمند تصمیم به ترک شغل یا پایان زودهنگام یک قرارداد می‌گیرد.

• فسخ اختیاری با اخراج، تعدیل یا کوچک‌سازی متفاوت است، زیرا تصمیم توسط کارمند گرفته می‌شود، نه کارفرما.

• برخی شرکت‌ها در حال کوچک‌سازی ممکن است از کارمندان بخواهند داوطلبانه استعفا دهند و در ازای آن بسته خروجی بهتری مانند پرداخت بیشتر، بیمه درمانی یا مزایای دیگر دریافت کنند.

• انتخاب برای پایان زودهنگام قرارداد، مانند قرارداد با ارائه‌دهنده اینترنت، نیز فسخ اختیاری نامیده می‌شود.

درک فسخ اختیاری

فسخ آغازشده توسط کارفرما شامل تعدیل، اخراج به دلیل تخلف یا کوچک‌سازی است. با این حال، فسخ می‌تواند توسط کارمند نیز آغاز شود. کارمند ممکن است به دلایل مختلفی تصمیم به ترک شغل بگیرد، مانند تغییر در شرایط شخصی (مانند نیازهای خانوادگی)، تصمیم به بازگشت به تحصیل، نارضایتی از شرایط کاری مانند سرپرست متخاصم، عدم قدردانی از عملکرد کاری، یا کمبود خودمختاری، چالش یا روابط کاری (از جمله دلایل دیگر).

یکی از دلایل رایج فسخ اختیاری، ترک شغل برای یافتن شغلی جدید و بهتر است، معمولاً شغلی که دستمزد بالاتر یا چشم‌اندازهای شغلی بهتری ارائه می‌دهد. این دلیل در دوره‌های رشد اقتصادی قوی و تقاضای بالای بازار کار، بیشتر از دوره‌های رکود اقتصادی مطرح می‌شود.

در زمان‌های رکود اقتصادی، یا حتی زمانی که یک شرکت خاص تحت فشار است، شرکت‌هایی که در حال کوچک‌سازی هستند ممکن است از برخی کارمندان بخواهند داوطلبانه استعفا دهند تا تعداد اخراج‌های اجباری را کاهش دهند. در این شرایط، شرکت ممکن است به کارمندی که داوطلبانه شغل را ترک می‌کند، بسته خروجی بهبودیافته‌ای ارائه دهد، مانند هفته‌های بیشتری حقوق پایان خدمت، پوشش طولانی‌تر بیمه درمانی یا سایر مزایا.

در اکثر موارد، ترک داوطلبانه شغل به این معناست که کارمند واجد شرایط دریافت بیمه بیکاری نخواهد بود، مگر اینکه به دلیلی که «علت موجه» تلقی می‌شود، مانند شرایط کاری ناامن، شغل را ترک کرده باشد. با این حال، واجد شرایط بودن برای مزایای بیکاری بسته به محل زندگی فرد می‌تواند متفاوت باشد.

نکته مهم

باور رایج این است که کارگران شغل‌ها را ترک نمی‌کنند، بلکه به دلیل تعارض در سبک مدیریت، عدم احترام یا ارتباطات ضعیف در مورد اهداف، مقاصد و روش‌ها، سرپرستان را ترک می‌کنند.

فرآیند فسخ اختیاری

فسخ اختیاری توسط کارمند معمولاً با اطلاع‌رسانی کتبی یا شفاهی استعفای خود به سرپرست آغاز می‌شود. در برخی موارد، اگر کارمندی بدون اطلاع به سرپرست به مدت سه روز متوالی در محل کار حاضر نشود، ممکن است به‌عنوان ترک شغل تلقی شود.

کارمندانی که تصمیم به ترک شغل می‌گیرند، معمولاً انتظار می‌رود حداقل دو هفته قبل از آخرین روز کاری خود اطلاع دهند. این روش حرفه‌ای برای مدیریت استعفا محسوب می‌شود: این فرصت به شرکت می‌دهد تا فرآیند یافتن کارمند جدید را آغاز کند و به کارمند اجازه می‌دهد برای انتقال آماده شود.

هنگام ارائه اطلاعیه استعفا، کارمند می‌تواند انتظار داشته باشد که سرپرست او فوراً آن را به همراه تاریخ پایان کار و دلیل ترک به بخش منابع انسانی ارسال کند. پس از دخالت منابع انسانی، کارمند می‌تواند انتظار داشته باشد که از او خواسته شود اموال شرکت را بازگرداند، گزارش‌های هزینه نهایی را تکمیل و ارسال کند، مزایای پس از پایان کار برایش توضیح داده شود و برای مصاحبه خروج برنامه‌ریزی کند. ممکن است از سرپرستان خواسته شود فرم خلاصه پایان خدمت سرپرستی را تکمیل کنند که به بخش منابع انسانی ارسال می‌شود.

نکته: گاهی اوقات کارفرمایی که با کوچک‌سازی مواجه است، از کارمندان می‌خواهد داوطلبانه استعفا دهند، زیرا این کار تعداد اخراج‌های اجباری را محدود می‌کند؛ کارمندانی که این پیشنهاد را می‌پذیرند ممکن است بسته خروجی بهتری نسبت به کسانی که در نهایت تعدیل می‌شوند، دریافت کنند.

ملاحظات ویژه

فسخ اختیاری همچنین می‌تواند به انتخاب فرد برای لغو قرارداد مالی، مانند طرح تلفن همراه، اشاره داشته باشد. لغو داوطلبانه قرارداد مالی در این شرایط ممکن است شامل جریمه شود یا نشود. در صورتی که جریمه‌ای اعمال شود، طرفی که مایل به فسخ قرارداد است ممکن است بتواند تصمیم فسخ را توجیه کند، اگر سود خالص حاصل از فسخ قرارداد به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از جریمه باشد./ شبکه طلا و ارز