به گزارش ایران اکونومیست؛ دلار کارائیب شرقی (XCD) چیست؟ XCD نماد دلار کارائیب شرقی است که ارز رسمی مشترک هشت کشور جزیره‌ای در منطقه کارائیب است: آنگویلا، آنتیگوا و باربودا، دومینیکا، گرنادا، مونتسرات، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، و سنت وینسنت و گرنادین‌ها.
دلار کارائیب شرقی به ۱۰۰ سنت تقسیم می‌شود و از سال ۱۳۴۴ (1965) جایگزین دلار هند غربی بریتانیا شده است. این ارز از قدیمی‌ترین ارزهای منطقه‌ای است که همچنان در حال استفاده است. در مهر ۱۴۰۱ (سپتامبر ۲۰۲۲)، هر دلار کارائیب شرقی معادل ۰.۳۷ دلار آمریکا است.
نکات کلیدی
- دلار کارائیب شرقی (XCD) ارز رسمی سازمان کشورهای کارائیب شرقی (OECS) است که در سال ۱۳۴۴ (1965) جایگزین دلار هند غربی بریتانیا شد.
- این ارز در کشورهای جزیره‌ای آنگویلا، آنتیگوا و باربودا، دومینیکا، گرنادا، مونتسرات، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، و سنت وینسنت و گرنادین‌ها استفاده می‌شود.
- این ارز توسط بانک مرکزی کارائیب شرقی مدیریت می‌شود و از سال ۱۳۵۵ (1976) به دلار آمریکا متصل شده است.
آشنایی با دلار کارائیب شرقی (XCD)
دلار کارائیب شرقی ارز رسمی سازمان کشورهای کارائیب شرقی (OECS) است، اتحادیه اقتصادی و پولی که در سال ۱۳۶۰ (1981) برای هماهنگی سیاست‌های اقتصادی و تجاری میان ۱۰ جزیره واقع در کارائیب شرقی تأسیس شد. با این حال، تنها هشت کشور عضو از XCD استفاده می‌کنند. مارتینیک همچنان با فرانسه مرتبط است و از یورو استفاده می‌کند، در حالی که جزایر ویرجین بریتانیا از دلار آمریکا بهره می‌برند.
در زمان تأسیس، دلار کارائیب شرقی جایگزین دلار هند غربی بریتانیا با ارزش برابر شد. اداره ارز کارائیب شرقی مسئول صدور این ارز بود و ارزش آن را به‌صورت ۴.۸ XCD به ازای ۱ پوند بریتانیا (GBP) ثابت کرد.
در سال ۱۳۵۵ (1976)، این اداره ارزش دلار کارائیب شرقی را به دلار آمریکا متصل کرد، با نرخ ۲.۷ XCD به ازای ۱ دلار آمریکا. بانک مرکزی کارائیب شرقی، که در سال ۱۳۶۲ (1983) تأسیس شد، مسئولیت صدور این ارز را بر عهده گرفت و اتصال به دلار آمریکا را حفظ کرد.
وظیفه بانک مرکزی کارائیب شرقی شامل تنظیم نقدینگی در کشورهای عضو، ترویج ثبات اقتصادی و پولی از طریق حمایت از توسعه اقتصادی و حفظ ساختار مالی سالم است. این بانک اتصال ارز به دلار آمریکا را به‌عنوان ابزاری اصلی برای حفظ ثبات قیمت‌ها و کنترل تورم در منطقه می‌بیند.
دیگر ارزهای منطقه کارائیب
با وجود اندازه کوچک و نزدیکی جغرافیایی کشورهای کارائیب به یکدیگر، بسیاری از این کشورها ارزهای خاص خود را دارند. باربادوس، که زمانی از دلار کارائیب شرقی استفاده می‌کرد، در سال ۱۳۵۲ (1973) به دلار باربادوس (BBD) روی آورد که با نرخ ۲ BBD به ازای ۱ دلار آمریکا متصل است.
در جای دیگر، دلار ترینیداد و توباگو (TTD)، که تقریباً هم‌سن دلار کارائیب شرقی است، ابتدا به دلار آمریکا متصل بود و سپس در سال ۱۳۷۲ (1993) به نرخ شناور تغییر کرد. به همین ترتیب، دلار جامائیکا (JMD)، که در جزیره جامائیکا و توسط بانک جامائیکا صادر می‌شود، در برابر سایر ارزها شناور است. تورم بالا در این کشور عملاً باعث حذف اسکناس‌های با ارزش پایین شده است.
با وجود تنوع ارزها در منطقه کارائیب، بیشتر مقاصد توریستی پرداخت با ارزهای اصلی جهانی مانند دلار آمریکا (USD)، پوند بریتانیا (GBP) و یورو (EUR) را می‌پذیرند./ شبکه طلا و ارز
