به گزارش ایران اکونومیست، امیرمحمد یزدانی بعد از ناکامی در وزن ۷۴ کیلوگرم و شکست برابر یونس امامی بار دیگر به اردوی تیم ملی دعوت شد تا در وزن ۷۰ کیلوگرم به روی تشک برود. دعوت یزدانی به اردو و همزمانی آن با ناکامی سینا خلیلی و عباس ابراهیمزاده در مسابقات رنکینگدار اتحادیه جهانی کشتی در مجارستان موجب شد تا شایعه ملیپوش شدن این کشتیگیر جوان بیش از پیش منتشر شود.
شایعهای که با صحبتهای پژمان درستکار سرمربی تیم ملی کشتی آزاد رنگ واقعیت به خود گرفت و یزدانی بدون حضور در چرخه انتخابی تیم ملی در این وزن مسافر زاگرب شد.
اما روند ملیپوش شدن یزدانی چگونه بود و چرا او جایگزین نفرات حاضر در چرخه انتخابی وزن ۷۰ کیلوگرم شد؟
امیرمحمد که در اوج جوانی موفق به کسب ۲ عنوان نایب قهرمانی جهان شد از جمله نفراتی است که سودای المپیک ۲۰۲۸ را در سر میپروراند و برای این مهم تصمیم به تغییر وزن گرفت، تغییر وزنی که برای وی زیاد خوشایند نبود. یزدانی ابتدا در لیگ پادوبنی برابر سیداکوف نامدار شکست سختی را تجربه کرد اما در فینال جام تختی برابر یونس امامی عملکرد تحسین برانگیزی داشت.
قهرمانی در جام تختی موجب شد تا تنور رقابت یزدانی و امامی داغ و به مسابقات رنکینگدار مغولستان کشیده شود جایی که تجربه امامی بر هنرنمایی یزدانی چربید و ملیپوش لرستانی کشتی ایران مسافر زاگرب شد.
یزدانی از اردو دور ماند و همگان تصور میکردند که وی غایب رقابتهای جهانی خواهد بود اما این پایان داستان نبود زیرا سینا خلیلی و عباس ابراهیمزاده نفراتی بودند که در پروسه طولانی چرخه انتخابی تیم ملی به مراحل پایانی رسیدند اما عملکرد آنان در رقابتهای بینالمللی مجارستان و در برخورد با بزرگان کشتی جهان مورد قبول کادر فنی و فدراسیون نشینها نبود عملکردی که در نهایت پای یزدانی جوان را به اردو تیم ملی باز کرد.
شکست ۲ نماینده ایران در مجارستان کادر فنی را مجاب کرد تا چرخه انتخابی تیم ملی را وتو کند. وتوی چرخه انتخابی تیم ملی و انتخاب یزدانی بدون حضور در چرخه وزن ۷۰ کیلوگرم از سوی پژمان درستکار هر چند که تصمیمی انتقادآمیز بود و بسیاری آن را تحمیل نظر شخصی بر روند انتخابی میدانند اما واقعیتهای در پشت این تصمیم بود که میتواند مربی تیم ملی را در آینده تبرئه کند.
یکی از این واقعیتها تجربه یزدانی در اوج جوانی است. او در ۲۴ سالگی یک مهره باتجربه به شمار میرود که سابقه پیکار با بزرگان این رشته را در کارنامه دارد. کسب ۲ عنوان نایب قهرمانی جهان و مدال طلای قهرمانی آسیا از یزدانی یک مهره قابل اعتماد ساخته است. در سوی دیگر نیز خلیلی و ابراهیمزاده در آزمونهای بزرگ و برابر رقبای خارجی، موفق عمل نکردند و باید خود را برای مسابقات امیدهای جهان و بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی آماده کنند.
خلیلی سال ۲۰۲۴ در رقابتهای جهانی اوزان غیر المپیکی جایگزین یزدانی مصدوم شد اما نتوانست در تیرانا عملکرد مطلوبی از خود به جای بگذارد. البته نباید از پیروزی درخشان سینا خلیلی در جریان لیگ برتر مقابل امیرمحمد یزدانی گذشت.
واقعیت دیگر آن است که تیم ملی کشتی آزاد ایران که به گواه بسیاری از کارشناسان اکنون شانس نخست قهرمانی جهان به شمار میرود جای تجربه اندوزی نیست بلکه انتظار از ستارههای این رشته تنها کسب سکوی جهانی در بخش انفرادی و تیمی است. درستکار نیز با علم به این مهم انتقادها را به جان خرید و با اضافه کردن یکی از عنواندارهای جهان به تیم، راهبرد خود را بر فتح سکوی نخست جهانی تعریف کرد.
البته این ریسک برای مربی تیم ملی ممکن است شمشیر دولبهای باشد که در شهریورماه سمت و سوی انتقادات را به سوی وی برگرداند.
با انتخاب یزدانی به عنوان ملیپوش وزن ۷۰ کیلوگرم، اکنون کادر فنی باید در خصوص وزن ۷۹ کیلوگرم تصمیم بگیرند. در این وزن فریبرز بابایی به مسابقات مجارستان اعزام شده بود اما نتوانست به فینال رقابتها راه پیدا کند. مهدی یوسفی و محمد نخودی دیگر مدعیان این وزن به شمار میروند.
اسامی تیم ملی کشتی آزاد ایران به شرح زیر است
۵۷ کیلوگرم: علی مومنی (مازندران)
۶۱ کیلوگرم: احمد محمدنژاد جوان (خراسان رضوی)
۶۵ کیلوگرم: رحمان عموزاد خلیلی (مازندران)
۷۰ کیلوگرم: امیرمحمد یزدانی (مازندران)
۷۴ کیلوگرم: یونس امامی (تهران)
۷۹ کیلوگرم: مهدی یوسفی(تهران) یا محمد نخودی (مازندران)
۸۶ کیلوگرم: کامران قاسمپور (مازندران)
۹۲ کیلوگرم: امیرحسین فیروزپور (مازندران)
۹۷ کیلوگرم: امیرعلی آذرپیرا (تهران)
۱۲۵ کیلوگرم: امیرحسین زارع (مازندران)