به گزارش روز سهشنبه ایران اکونومیست به نقل از روزنامه لبنانی «الاخبار»، تحلیلهای نظامی درباره جنگ ۱۲ روزه میان رژیم صهیونیستی و آمریکا از یکسو و ایران از سوی دیگر، متفاوت است و روایتهایی که مدعی موفقیت کامل تاکتیکی بر پایه برتری هوایی رژیم اشغالگر و کارایی فوقالعاده سامانههای پدافند موشکی هستند، اکنون با بحث و حتی تردید روبهرو شدهاند. روزنامه صهیونیستی«هاآرتص» پنجم ژوئیه (۱۴ تیر ماه)، در مقالهای اطلاعاتی را منتشر کرده که پیشتر توسط روزنامه بریتانیایی «تلگراف» ارائه شده و مبتنی بر دادههای ماهوارهای بود که پژوهشگران دانشگاه ایالتی اورگن آمریکا آنها را تحلیل کرده بودند.
این دادهها نشان دادند پنج پایگاه نظامی رژیم صهیونیستی در مناطق مرکزی، شمالی و جنوبی سرزمینهای اشغالی، در جریان جنگ هدف حملات مستقیم موشکهای ایرانی قرار گرفتهاند. در این مقاله همچنین به ضعف سامانه دفاع هوایی اسرائیل اشاره شده است؛ بهطوریکه یک مقام نظامی صهیونیست در تاریخ ۸ ژوئیه (۱۷ تیر ماه) در گفتگو با خبرگزاری «رویترز» تأیید کرده که حملات هوایی ایران چندین پایگاه نظامی رژیم صهیونیستی را مورد اصابت قرار دادهاند.
با وجود اینکه در حال حاضر صدور ارزیابی نهایی، به دلیل تشدید نظارت نظامی رژیم صهیونیستی و جلوگیری ایران از دسترسی «آژانس بینالمللی انرژی اتمی» (AIEA) به تأسیسات هستهای غیرممکن است، دو تفسیر متضاد درباره نتایج این جنگ وجود دارد: نخست، بر موفقیت عملیات نظامی در تحقق هدف اصلی آن از طریق آشکار ساختن نقاط ضعف ایران تمرکز دارد؛ دیدگاهی که طرفداران آن معتقدند ایران چارهای جز چشمپوشی از آرمانهای خود در زمینه غنیسازی هستهای ندارد، اما دیدگاه دوم بر این باور است که رژیم صهیونیستی در طول جنگ نتیجهای راهبردی و قاطع به دست نیاورده است، زیرا از توانایی ورود به یک نبرد نظامی بلندمدت بدون جنگ زمینی ناتوان بوده است؛ از اینرو، طرفداران این دیدگاه معتقدند که ممکن است فرصتهایی برای ایران فراهم شود تا در آینده توانمندیهای خود را تقویت کند.
هدف اصلی اسرائیل و ایالات متحده از جنگ با ایران
گیوم انسل «Guillaume Ancel» افسر پیشین، کارشناس نظامی و نویسنده کتاب «درسهای کوچک درباره جنگ: چگونه بدون ترس از نبرد از صلح دفاع کنیم» (انتشارات اوترومان، مارس ۲۰۲۵) اشاره میکند که هدف اصلی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده، هموار کردن مسیر تغییر نظام بوده است.
این کارشناس امنیتی فرانسوی با تأکید بر اینکه «ایران میتواند برنامه هستهای صلحآمیز خود را حفظ کند»، ادعا میکند که ازسرگیری غنیسازی اورانیوم قطعاً ایران را در معرض حملات جدید قرار خواهد داد و آمریکاییها نشان دادهاند که در مداخله مستقیم تردید نخواهند کرد.
«اولیویه دوژاردن» متخصص حسگرها، رادارها، جنگ الکترونیک، پایش طیفی، اپتیک الکترونیک، اطلاعات سیگنالی و سامانههای تسلیحاتی و همچنین پژوهشگر همکار در مرکز (CF۲R) گفت شاید عملیات رژیم صهیونیستی و آمریکا با موفقیتهای تاکتیکی همراه بوده است، اما تأثیرات راهبردی بلندمدت علیه ایران ندارد.
دوژاردن افزود: آسیبهای واردشده به برنامههای هستهای و موشکی ایران در طول جنگ، غیرقابل جبران نیست، زیرا اسرائیل (به دلیل کمبود تجهیزات، مهمات و قطعات هواپیما) توانایی انجام یک جنگ طولانیمدت را نداشت. دوژاردان این جنگ را «قمار فرسایشی کوتاهمدت» از سوی «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر اسرائیل توصیف میکند تا آمریکا را درگیر این منازعه کند، اما مداخله آمریکا نمادین، گذرا و فاقد تصمیمگیری قاطع بود.
این تحلیلگر جنگ الکترونیک و سامانههای تسلیحاتی همچنین با انتقاد از ادعاهای مربوط به نابودی برنامه هستهای ایران میگوید: ارزیابیهای آمریکا و اسرائیل تنها بر اساس برآوردهایی از عمق واقعی تأسیسات هستهای و نوع سنگها برای سنجش میزان اثربخشی بمبهای استفادهشده صورت گرفتهاند. این در حالی است که بدون تصاویر میدانی پس از بمباران، نمیتوان با قطعیت اظهار نظر کرد. از سوی دیگر تصاویر ماهوارهای نشان دادهاند که مکانهای هدفگیریشده پیش از حملات تخلیه شدهاند.
وی با اشاره به اینکه «تردیدها درباره وجود آسیبهای دائمی بسیار جدی است» تأکید کرد ایران شکست نخورده است و این موضوع دلیل امتناع ایران از پذیرش مطالبات هستهای آمریکا را نشان میدهد.
دوژاردن در ادامه اشاره کرد ایران برای چنین رویارویی آماده بود، و به همین دلیل تأسیسات خود را در عمق زمین ساخته است و این عملیات باعث خواهد شد که ایران تأسیسات خود را در عمق بیشتری ایجاد کند.
این تحلیلگر فرانسونی خاطرنشان کرد: جنگ ۱۲ روزه صرفاً یک نمایش سیاسی بزرگ بود که موازنه قدرتها را تغییر نداد.
«تیبو فوییه» افسر فارغالتحصیل از دانشکده نظامی «سنسیر» و پژوهشگر در مؤسسه تحقیقات راهبردی نیز این دیدگاه را تأیید کرد و گفت: این حملات باعث ویرانی شدند، اما تضمینی برای نتایج بلندمدت وجود ندارد.
فوبیه گفت: موضوع به توان مالی ایران برای بازسازی، توسعه برنامه موشکی و توجیه تلاشهایش بستگی دارد. حمله نظامی به برنامه هسته ای ایران ممکن است شرایط مساعدی برای مذاکره (احیای گفتوگوهای متوقفشده از زمان خروج آمریکا از توافق هستهای سال ۲۰۱۵) ایجاد کند، اما راهحل باید از راه سیاسی باشد.