به گزارش ایران اکونومیست؛ 10 اردیبهشتماه، سالروز اخراج پرتغالیها از سواحل جنوبی ایران توسط ارتش دلیر امام قلیخان، تنها یک رویداد تاریخی نیست؛ بلکه سندی زنده از تعلق همیشگی خلیج فارس به ایران است. در روزگاری که نقشهها و رسانههای بیگانه تلاش دارند نام و هویت این پهنه آبی را مخدوش کنند، این روز فرصتی است برای بازخوانی تاریخ، بازتعریف غرور ملی و تجدید پیمان با میراثی که نسلها برای آن جنگیدهاند.
خلیج فارس تنها یک دریا نیست؛ تجلی اراده و وحدت ایرانیان در برابر سلطه خارجی است. از دیرباز، این پهنه آبی نقشی کلیدی در امنیت، اقتصاد، فرهنگ و هویت ملی ما ایفا کرده است. از تجارت و تبادلات فرهنگی گرفته تا دفاع در برابر تجاوز؛ خلیج فارس همیشه در مرکز توجه ایران بوده است.
در سال ۱۶۲۲ میلادی، پس از نبردی جانفرسا، نیروهای ایرانی به فرماندهی امام قلیخان موفق شدند پرتغالیها را از بنادر و جزایر راهبردی خلیج فارس بیرون برانند؛ پیروزیای که نهتنها به پایان سلطه استعماری انجامید، بلکه حکمرانی ایران را بر این منطقه تثبیت کرد. این رویداد تاریخی، نماد عزم راسخ ایرانیان در حفظ تمامیت ارضی خود است، و اکنون، در عصر تحریف و تردید، یادآوری چنین لحظاتی بیش از هر زمان دیگری ضروری است.
خلیج فارس، نامی ریشهدار در تاریخ و جغرافیاست؛ نه ساخته تبلیغات سیاسی امروز. اسناد تاریخی، نقشههای باستانی، و روایتهای معتبر جهانی، همگی بر اصالت این نام صحه میگذارند. اما در کنار مستندات، آنچه اهمیت بیشتری دارد، احساس تعلق میلیونها ایرانی به این دریاست؛ دریایی که در آن نهتنها نفت و تجارت، بلکه خون و غیرت نیز جریان دارد.
امروز، پاسداشت خلیج فارس تنها در نامگذاری یک روز یا برگزاری مراسم نیست؛ بلکه در آگاهیبخشی، تقویت وحدت ملی، و ایستادگی فرهنگی و سیاسی در برابر تحریفات خلاصه میشود. این روز، فرصتی است برای یادآوری اینکه خلیج فارس، نهفقط مرز آبی که مرز هویتی ایران است.
در جهانی که نامها، روایتها و تاریخها بهسرعت بازنویسی میشوند، روز ملی خلیج فارس فریادی است برای حفظ حقیقت در برابر تحریف.