به گزارش روز چهارشنبه ایران اکونومیست از شبکه تلویزیونی سی ان ان، برقراری آتش بس ۳۰ روزه میان اوکراین و روسیه بی تردید خبر خوبی است. اما این آتش بس برای یک درگیری که بیش از یک دهه به شیوه های گوناگون ادامه داشته، بسیار پیچیده است و اینکه چگونه ادامه پیدا خواهد کرد، نحوه حمایت، حاکمیت و بقای اوکراین را مشخص می کند.
این شبکه تلویزیونی آمریکایی مینویسد: اوکراین پس از نشست عربستان، با طرح آتش بس ۳۰ روزه آمریکا موافقت کرد و روسیه هم برای آنکه نشان دهد مانعی بر سر راه صلح دونالد ترامپ نیست، تحت فشار قرار خواهد گرفت.
به نوشته این رسانه، ولادیمیر پوتین رئیسجمهوری روسیه، احتمالا شکلی از صلح را خواهد پذیرفت. اما این امر به سرعت صورت نخواهد گرفت و رهبر کرملین احتمالا ابتدا بر اهداف نظامی و بازپس گیری بهویژه مناطقی مانند کورسک که از ماه اوت در دست اوکراین بوده، پافشاری خواهد کرد.
نویسنده استدلال کرده است که با توجه به تجارب تاریخی، به کرملین نمی توان برای مشارکت در دیپلماسی معنادار اعتماد کرد. علاوه بر این، کییف هم دست از جاهطلبیهای حداکثری برای بازپسگیری قلمرو خود برنمیدارد و به دنبال بازگرداندن یک پنجم از قلمروی اشغالی خود است. هرچند اوکراینی ها به خوبی می دانند که حمله تلافی جویانه برای بازپسگیری قلمروی اشغالی، رویایی بیش نیست و این کشور در مقابله با روسیه با کمبود مهمات و نیروی انسانی مواجه است.
از دیدگاه نویسنده، هدف اصلی پوتین در حال حاضر آن است که سوء ظن ترامپ را مبنی بر اینکه زلنسکی مانع صلح اوست، بیشتر سازد. درواقع پوتین باید بهانهای ساختگی برای مخالفت خود با آتش بس داشته باشد.
سی ان ان در ادامه با بیان اینکه آتش بس کامل در طول جبهه و در بخش های مختلف زمین، هوا و دریا آن هم پس از سه سال جنگ خونبار کار آسانی نیست، آورده است: تقریبا غیرممکن است که در طول ۳۰ روز آتش بس، هیچ اشتباه و یا درگیری رخ ندهد. چراکه روسیه در گذشته نیز با استفاده از عملیات فریب به عنوان تاکتیکی در میدان جنگ و همچنین عملیات پرچم دروغین، توانسته به برتری هایی دست یابد. بنابراین در یک ماه پیش رو ممکن است شاهد هرگونه درگیریهای تسلیحاتی کوچک یا حملات پهپادی باشیم که به هر یک از طرفین نسبت داده شود.
شواهد دهه گذشته نیز حاکی است که عملیات فریب تقریبا به طور کامل یک طرفه بوده است؛ به عنوان مثال روسیه در سال ۲۰۱۴ به کریمه حمله نمود اما وانمود کرد که اینکار را انجام نداده است. این کشور سپس در سال ۲۰۱۵ با آتش بس موافقت و سپس در همان روزهای نخست آتش بس شهر «دبالتسوه» اوکراین را تصرف کرد. این کشور در سال ۲۰۲۲ هم اعلام کرد که به اوکراین حمله نخواهد کرد اما در نهایت آن را انجام داد.
به ادعای نویسنده، تجارب دیپلماتیک با مسکو باید زیربنای هرگونه نگرش نسبت به دوام صلح قرار گیرد. ما باید در مورد اهداف کرملین توهم را کنار بگذاریم و بدانیم که پوتین برای توجیه زیان هایی که تاکنون دیده، به پیروزی گسترده تری نیاز دارد.
بنابراین کاملا مشخص است که آتش بس دوام نخواهد آورد و مسئول آن روسیه است؛ اما ترامپ به اشتباه بر این عقیده است که اوکراین خواهان صلح نیست. به همین دلیل رئیس جمهوری آمریکا پس از برهم خوردن آتش بس بار دیگر مانع کمک های نظامی و اطلاعاتی به کییف می شود و مسکو حمله شدیدتر دیگری به اوکراین که با کاهش کمک و آمادگی نظامی غرب روبرو است، انجام می دهد.
سی ان ان در پایان به جمله مارکو روبیو وزیر امورخارجه آمریکا اشاره کرده که پس از توافق اوکراین با آتش بس ۳۰ روزه گفت: توپ اکنون در زمین مسکو است. به عقیده نویسنده نیز همین است، اما با این تفاوت که روسیه در گرفتن توپ و بحث در مورد قوانین بازی برتری دارد.
به گزارش ایران اکونومیست، پس از دیدار هشت ساعته اوکراین و آمریکا در عربستان، کییف با پیشنهاد واشنگتن برای برقراری آتشبس موقت و فوری ۳۰ روزه موافقت کرده است و در صورت پذیرش و اجرای آن از سوی روسیه، میتوان این آتشبس را تمدید کرد. آمریکا همچنین موافقت کرد که توقف ارائه اطلاعات به اوکراین را لغو کرده و دوباره کمکهای امنیتی به اوکراین ارائه دهد.