«آسایشگاه»؛ قصه آدم‌هایی که دیدند اما دیده نشدند

به گزارش خبرنگار تئاتر ایران اکونومیست، زندگی روزمره تعدادی ناتوان ذهنی و جسمی در یک آسایشگاه که تداوم حیات آنها گره می‌خورد به حرص و طمع صاحب آسایشگاه؛ صاحب آسایشگاه قرار است ملکش را پس بگیرد مدیر آنجا هم فردی است به نام خ. زمانی که به دنبال جای جدیدی است برای انتقال آسایشگاه و با کلی مشکلات مواجه می‌شود.

روزمرگی بچه‌های آسایشگاه ادامه دارد تا این که بر اثر زلزله این آشایشگاه به دلیل قدمت بالایی که دارد فرو می‌ریزد و چند روزی آنجا حبس می‌شوند تا این که نیاز وادار می‌شود برای رهاندن دیگر اهالی آسایشگاه جان خود را فدا کند.

بچه‌های آسایشگاه هنگامی که زیر آوار حبس شده‌اند، از حق و قوانینی که برای آنها رعایت نشده صحبت می‌کنند؛ ماده ۲۷ که برای معلولان اجرا نمی‌شود... .

بر اساس ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان، دولت مکلف است کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور کند.

در نهایت بیشتر بچه‌ها توسط امداد نجات پیدا می‌کنند به جز نیاز که می خواهد راه را باز کند و از آنجا که پشت در آسایشگاه آوار ریخته زیر آوار می‌ماند و جان می‌دهد ....

یکی از نکات بارز این نمایش حضور حداکثری ناتوانان جسمی و ذهنی در آن است؛ از کارگردان تا دیگر بازیگران.

«اگر این ماده ۲۷ لعنتی اجرا می‌شد من الان به جای اینجا، زیر سقف خونه خودم می‌مردم.»؛ از اهمیت ماده‌ای می‌گوید که همچنان روی زمین باقی مانده و اجرا نشده است.

این نمایش که شنبه و یکشنبه گذشته (۱۸ و ۱۹ اسفند) در پردیس شهرزاد روی صحنه رفت؛ از اهمیت ماده قانونی سخن گفت که اجرایی شدن آن می‌تواند جان بسیاری نیازها و دیگر کسانی را نجات دهد که به دلیل ناتوانی‌ها با مسائل و مشکلات بسیاری نسبت به دیگر افراد مواجه هستند.

در این نمایش، محمود فردوسی، نوید انصاری، محمد عزیز زاده، علی مهر آور، سالار مجیدی، فواد آزادی نژاد، هانیه حسنی، سجاد اصغر پور، محمد شادپور، صهبا اشک تراب، مرجان مصطفوی، مریم سرابی، شادی حسینی، آرزو مغنیان، باران ماه رو و رضا زمانی ایفای نقش می‌کنند.

دیگر عوامل نمایش عبارتند از: دستیار کارگردان: محمد آقا محمدی، منشی صحنه: مرجان نظری، مدیر تدارکات: فرخنده آل یاسین، مدیر روابط عمومی و رسانه: زهره السادات فرقانی.