پژوهش اروپایی درباره فواید روزه‌داری بر سلامت عمومی

به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست، این پروژه‌ای تحقیقاتی که با همکاری دپارتمان علوم دارویی و زیست‌مولکولی دانشگاه میلان و کلینیک بوچینگر ویلهلمی (Buchinger Wilhelmi) آلمان در حال انجام است، بررسی می‌کند که چگونه روزه‌داری می‌تواند فرآیندهای مرتبط با پیری را تعدیل کند.

دکتر ماسیمیلیانو روشیکا، دانشیار آسیب‌شناسی عمومی دانشگاه میلان، در این زمینه توضیح می‌دهد: «این پژوهش، چگونگی واکنش وزیکول‌های خارج سلولی (Extracellular Vesicles) را به روزه‌داری مورد بررسی قرار می‌دهد.»

وی افزود: «وزیکول‌ها مولکول‌هایی هستند که نقش کلیدی در ارتباطات سلولی ایفا کرده و در فرآیندهای مهم زیستی همچون پاسخ‌های ایمنی، تکثیر سلولی و تنظیم التهاب تأثیرگذارند.»

به گفته این محقق، ویژگی منحصربه‌فرد این پروژه آن است که هم در سطح آزمایشگاهی و هم با مشارکت داوطلبانی که در کلینیک بوچینگر ویلهلمی تحت نظر هستند، انجام می‌شود. در این تحقیق، داده‌های زیستی از جمله نمونه‌های پلاسما از خون داوطلبان قبل و بعد از یک دوره روزه‌داری کنترل‌شده جمع‌آوری و تحلیل می‌شود.

یکی از اهداف این مطالعه، بررسی اثر روزه‌داری بر التهاب‌های مزمن است که نقش مهمی در پیری و بروز بیماری‌های مرتبط با افزایش سن دارد. دکتر روشیکا در این رابطه توضیح می‌دهد: «مالتهاب مزمن ضعیف، عامل اصلی بسیاری از بیماری‌های مرتبط با پیری است. ما در این پژوهش بررسی می‌کنیم که چگونه روزه‌داری می‌تواند فرآیندهای التهابی را تعدیل کند، به‌ویژه در مورد بیماری‌هایی مانند آرتریت التهابی غیرروماتوئید و ضعف عضلانی در سالمندان.»

به گفته این متخصص، روزه‌داری می‌تواند نه تنها باعث کاهش التهاب شود، بلکه عملکرد عضلات و بافت‌های مفصلی را نیز بهبود بخشد. بررسی‌ها حاکی از آن است که این شیوه، تأثیرات مثبتی بر سیستم ایمنی و سلامت قلب و عروق دارد.

این پژوهش بخشی از یک برنامه علمی گسترده در اروپا است که تأثیر عوامل مختلف بر فرآیند پیری را بررسی می‌کند. این پروژه با تحقیقاتی که به سرپرستی دکتر ماتئو یاناکونه، مدیر بخش ایمونولوژی بیمارستان سن رافائله میلان، در حال انجام است، هم‌پوشانی دارد. پژوهش یاناکونه بر بررسی تأثیر عفونت‌های ویروسی بر پیری سلول‌های بنیادی خونساز متمرکز است. ارتباط این دو پروژه می‌تواند به درک عمیق‌تری از مکانیسم‌های مولکولی مؤثر بر پیری و تأثیر محدودیت‌های تغذیه‌ای بر این فرآیند منجر شود.

پژوهشگران معتقدند که در آینده، روزه‌داری می‌تواند بخشی از برنامه‌های پیشگیری از بیماری‌ها باشد که جنبه‌های تغذیه‌ای و روان‌شناختی را نیز در بر می‌گیرد. دکتر روشیکا تأکید می‌کند: «مما در این پژوهش به دنبال تولید یک دارو نیستیم، بلکه هدف ما معرفی یک راهبرد سلامت‌محور برای بهبود کلی وضعیت جسمی افراد است.

به گفته کارشناسان، این تحقیقات می‌تواند دریچه‌ای جدید به سوی درک بهتر از مکانیسم‌های بیولوژیکی مرتبط با پیری و پیشگیری از بیماری‌ها بگشاید و راهکارهایی نوین را برای ارتقای سلامت عمومی ارائه دهد.