۲۰ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۹:۰۳
درباره سانحه دریایی در دریای شمال چه می‌دانیم؟
لندن – ایرنا – در پی برخورد یک نفتکش آمریکایی و یک کشتی باری پرتغالی در دریای شمال، عملیات امداد و نجات همچنان ادامه دارد. این حادثه که در نزدیکی سواحل لینکلن‌شایر رخ داد، باعث آتش‌سوزی در هر دو کشتی شده و نگرانی‌هایی را درباره تلفات انسانی و پیامدهای زیست‌محیطی ایجاد کرده است.
به گزارش ایران اکونومیست، گارد ساحلی انگلیس می‌گوید که این سانحه ساعت ۹ و ۴۸ دقیقه صبح به وقت گرینویچ رخ داده است. دو کشتی درگیر در این حادثه، یک نفتکش با پرچم آمریکا به نام «استنا ایمکولیت» و یک کشتی باری پرتغالی به نام سولونگ بودند. اطلاعات اولیه نشان می‌دهد که در زمان وقوع حادثه، نفتکش استنا ایمکولیت در حالت لنگر انداخته بود، در حالی که کشتی سولونگ در حال حرکت به سمت بندر روتردام در هلند بود.
در پی این برخورد، هر دو کشتی دچار آتش‌سوزی شدند و برخی از خدمه ناچار به ترک کشتی و پریدن در آب شدند. به گفته مارتین بویِرز مدیر بندر گریمزبی ۳۲ خدمه از این دو کشتی تاکنون به این بندر منتقل شده‌اند و در زمان انتقال، همگی زنده بودند. با این حال، هنوز اطلاعاتی درباره وضعیت سلامتی آن‌ها و تعداد دقیق مجروحان منتشر نشده است. بویِرز همچنین تأیید کرده است که احتمال دارد یک کشتی دیگر نیز مصدومان بیشتری را به بندر منتقل کند.
بلافاصله پس از وقوع حادثه، گارد ساحلی انگلیس عملیات گسترده‌ای را برای امدادرسانی آغاز کرد. یک هلیکوپتر نجات از هامبرساید، قایق‌های نجات از اسکگنس، بریدلینگتون، مابل‌ثورپ و کلیثورپس و یک هواپیمای بال‌ثابت گارد ساحلی به منطقه اعزام شدند. همچنین، چندین کشتی مجهز به تجهیزات اطفای حریق برای مهار آتش وارد عمل شده‌اند.
علت حادثه چه بود؟
تحقیقات درباره علت دقیق این تصادف هنوز در مراحل اولیه قرار دارد. با این حال، دیوید مک‌فارلین، کارشناس ایمنی دریایی، در گفت‌وگو با رسانه‌ها اظهار داشت که اگر نفتکش استنا ایمکولیت در زمان حادثه در حالت لنگر انداخته بوده باشد، احتمالاً مسئولیت کمتری در وقوع این سانحه خواهد داشت. او افزود: «معمولاً در چنین تصادفاتی، هر دو طرف موظف به انجام اقدامات پیشگیرانه هستند. حتی اگر یک کشتی از قوانین تخطی کند، دیگری همچنان باید برای جلوگیری از برخورد تلاش کند.»
وی همچنین اشاره کرد که شرایط دید در منطقه هامبر در زمان وقوع حادثه نامساعد بوده است و وجود مه غلیظ ممکن است یکی از عوامل تأثیرگذار در این سانحه باشد.
در این میان، یکی از فرضیه‌های مطرح‌شده درباره علت حادثه، خطای ناشی از سیستم خودکار (اتوپایلوت) کشتی باری سولونگ است. مدیر بندر گریمزبی احتمال می‌دهد که این کشتی در حالت اتوپایلوت قرار داشته و بدون حضور اپراتور بر روی عرشه، مسیر مستقیم خود را طی کرده باشد. او گفت: «اگر کشتی در حالت اتوپایلوت باشد و کسی روی عرشه حضور نداشته باشد، آن کشتی بدون هیچ تغییری مسیر مستقیم خود را ادامه خواهد داد. این سیستم طوری طراحی شده که بدون انحراف، کیلومترها در یک خط مستقیم حرکت کند.»
به گفته وی، کشتی‌هایی که در مسیرهای پر تردد حرکت می‌کنند، معمولاً دارای هشدارهای خودکار روی پل فرماندهی هستند، اما هنوز مشخص نیست که چرا در این مورد، اقدامی برای جلوگیری از برخورد انجام نشده است.
در این میان، یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های این حادثه، محموله نفتکش استنا ایمکولیت است. منابع آگاه اعلام کرده‌اند که این کشتی حامل سوخت جت بوده است که به‌شدت قابل اشتعال است. اگر این اطلاعات تأیید شود، ممکن است پیامدهای زیست‌محیطی این حادثه بسیار گسترده باشد. تیم‌های امدادی در حال ارزیابی وضعیت هستند تا از نشت احتمالی نفت یا مواد شیمیایی به دریا جلوگیری کنند.
نفتکش استنا ایمکولیت در سال ۲۰۱۷ ساخته شده و ۱۸۳ متر طول دارد. این کشتی توسط شرکت آمریکایی “کراولی ماریتایم” اداره می‌شود و بر اساس داده‌های منتشر شده، بخشی از ناوگان ویژه‌ای بوده که برای تأمین نیازهای اضطراری ارتش آمریکا در نظر گرفته شده است. هنوز مشخص نیست که آیا این کشتی در زمان حادثه در حال انجام مأموریت نظامی بوده یا خیر.
هیدی الکساندر وزیر حمل‌ونقل انگلیس، در واکنش به این حادثه اعلام کرد که با گارد ساحلی در ارتباط است و از تلاش‌های تیم‌های امدادی تقدیر کرد. همچنین، مقام‌های دریایی انگلیس و هلند برای بررسی دقیق این حادثه و یافتن علت اصلی آن همکاری مشترک آغاز کرده‌اند.
منبع: خبرگزاری ایرنا
گزارش خطا
آخرین اخبار