به گزارش روز پنجشنبه گروه علمی ایران اکونومیست، باتریهایهای خانگی، تلفن های همراه و کامپیوتر جزء زائدات الکترونیک هستند و این زائدات ترکیبات خطرناکی همچون منگنز، کبالت، نیکل و لیتیوم دارند ورود آنها به محیط زیست خطرناک است.
در دنیا این باتریها را جمعآوری و بازیافت میکنند و این فرهنگ باید در کشور ما نیز نهادینه شود و خانوادهها باید یاد بگیرند چطور آنها را از زبالههای خود جدا کنند، بازیافت این باتریها از این جهت اهمیت دارد که باعث می شود منابع زیستی هدر نرود زیرا هنگامی که این باتریها با زبالههای خانگی وارد محیط زیست میشوند به دلیل ترکیبات خطرناک خود اختلالات زیست محیطی بسیاری را بهوجود میآورند.
این پویش با همکای دانشگاه علم و صنعت و به کمک یکی از خیریههای شهر تهران مخزنهایی برای جمع آوری باتری های خالی تهیه و در محوطه دانشگاه قرار داده تا این باتریها جمعآوری و برای بازیافت ارسال و مبلغی که از محل فروش آنها به دست میآید برای خرید ویلچر و پروتز برای افراد نیازمند هزینه شود.
البته با جمعآوری این زائدات الکترونیکی که از منازل و حتی ادارات نیز ممکن است در مخزنهای پیشبینی شده قرارمیگیرند به محیط زیست نیز کمک میشود.
دانشگاه علم و صنعت پویش دیگری را هم شروع کرده است و آن جمعآوری در بطریهای نوشیدنی (دوغ، نوشابه )، روغنهای خوراکی، سس، آب معدنی، خودکار، مواد آرایشی و بهداشتی و تمام دربهای پلاستیکی در اندازههای مختلف است.
درهای پلاستیکی از این جهت اهمیت دارند که جنش مرغوبی نسبت به بدنه دارند و قابلیت بازیافت و ذوب خوبی دارند و امکان بازگشت آنها به چرخه مصرف فراهم است.
دانشگاه علم صنعت علاوه بر پویش جمعآوری باتریهای الکترونیکی، جمعآوری درهای بطری را هم به کمک خیریهها شروع کرده است تا عواید حاصل از این کار برای افراد نیازمند در این مراکز هزینه شود.
اجرای پویشهایی از این دست (جمع آوری در بطری و باتریهای الکترونیکی) یکی از بهترین راهکارها برای حفاظت از محیط زیست است و اختصاص مبلغی که از این کار به دست میآید به نیازمندان و خیریههای فعال در چند سال اخیر در کشور فراگیر شده است و امیدواریم هرچه بیشتر رواج یابد.