به گزارش ایران اکونومیست، دکتر علیرضا رییسی، در پیامی به مناسبت روز جهانی چاقی، عنوان کرد: همانگونه که آگاهی دارید، چاقی یک مشکل عمده بهداشت عمومی با اهمیت جهانی است. نرخ شیوع چاقی در تمام نقاط جهان، هم در کشورهای غربی و هم در کشورهای فقیر در حال افزایش است. تأثیر جدی اضافه وزن بر افراد و جوامع در سراسر جهان از نظر هزینه های بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی مرتبط بسیار جدی و تامل برانگیز است.
وی ادامه داد: طبق آمار سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۲۲، از هر ۸ نفر در جهان یک نفر با چاقی زندگی می کرد. چاقی بزرگسالان در سراسر جهان از سال ۱۹۹۰ تاکنون بیش از دو برابر و چاقی نوجوانان حدود چهار برابر شده است. در سال ۲۰۲۲، ۴۳ درصد از بزرگسالان ۱۸ سال و بالاتر دارای اضافه وزن بودند و ۱۶ درصد با چاقی زندگی می کردند. در ایران نیز آمار اضافه وزن و چاقی وضعیت مطلوبی ندارد و بیش از ۵۰ درصد بزرگسالان مبتلا به اضافه وزن یا چاقی هستند. آمارها در مورد شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان ایرانی نیز چندان خوشایند نیست.
معاون بهداشت وزارت بهداشت همچنین بیان داشت: امسال سازمان جهانی بهداشت در خصوص روز جهانی چاقی (۴ مارس مصادف با چهاردهم اسفند ماه) در بیانیه خود اعلام کرده است "همه کشورها از دستیابی به اهداف سازمان جهانی بهداشت در مورد چاقی تا سال ۲۰۲۵ بازماندهاند" و این نشان میدهد که سیاستها و راهکارها برای کنترل چاقی در دنیا کارآمد نبوده است. کشورهای با درآمد پایین و متوسط بیشترین افزایش، بیشترین تعداد و کمترین احتمال دستیابی به اهداف سازمان جهانی بهداشت را تجربه میکنند.
به گفته وی، برآورد میشود که BMI بالا، سالانه ۹۹۰ میلیارد دلار برای خدمات بهداشتی در سراسر جهان هزینه داشته باشد (۱۳ درصد هزینه مراقبتهای بهداشتی). این هزینهها، به هزینههای مستقیم خدمات پیشگیرانه، تشخیصی و درمانی و هزینههای غیرمستقیم بهرهوری از دست رفته شامل غیبت کارکنان از محل کار به دلایل بهداشتی مرتبط با چاقی، کاهش بهرهوری در حین کار و مرگ و ناتوانی زودرس است. باید توجه داشت چاقی، خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها از جمله دیابت، سرطانها و بیماریهای قلبی را افزایش میدهد.
رییسی در ادامه تصریح کرد: وقتی صحبت از بیماری مانند چاقی میشود، پیچیدگی آن بیشتر از چیزی است که به نظر میرسد. مانند همه بیماریهای مزمن، علل ریشهای چاقی شامل مسائل محیطی، ژنتیکی، روانی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی است؛ با وجود تمام تلاشهای صورت گرفته برای کنترل چاقی در کشور، شیوع آن روندی صعودی دارد. این امر نشان میدهد که در این زمینه باید طرحی نو درانداخت و به جای پرداختن به درمان چاقی، ریشههای اساسی ایجاد چاقی باید مورد هدف قرار گیرند که مشارکت همه جانبه تمام دستگاهها و سازمانهای دولتی و غیردولتی لازمه موفقیت در این مسیر است. لذا از کلیه روسای دانشگاهها و دانشکدههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، درخواست میشود که برنامه ویژهای با لحاظ شرایط منطقه خود و با درگیر کردن تمام دستگاهها و بخشهای دولتی و غیردولتی برای کنترل چاقی لحاظ کنند.