چماق هواداری بر سر هواداران!

به گزارش ایران اکونومیست، بازی پرسپولیس و سپاهان در هفته هفدهم لیگ برتر شاهد حواشی و بی‌اخلاقی‌های تلخی روی سکوها بود. فحاشی‌ها، اهانت‌ها و سنگ‌پراکنی هواداران دو تیم سبب شد تا این مسابقه تحت‌تاثیر این اتفاقات قرار بگیرد و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد کمیته انضباطی، ورود فوری به اتفاقات این مسابقه داشت و یکشنبه هفته گذشته حکم متخلفان را صادر کرد.

با این حال یکی از جریمه‌های درنظر گرفته شده برای تخلفات دیدار پرسپولیس و تراکتور عجیب و قابل تامل است. البته چنین حکم‌هایی کمیته انضباطی کم نداشته است. مانند محکومیت سپاهان به برگزاری یکی از مسابقاتش با حضور تنها بانوان، البته چنین جریمه‌ای در حکم پرسپولیس و تراکتور هم دیده می‌شود و این دو تیم به برگزاری بازی صرفا با حضور تماشاگران زن هم محکوم شده‌اند.

با این حال نکته عجیب حکم کمیته انضباطی، بند ۶ آن است، بندی که این کمیته، باشگاه پرسپولیس را به تشکیل کانون هواداران ملزم کرده و عنوان شده است که در صورت استنکاف این باشگاه، بازی‌های پرسپولیس تا پایان فصل بدون حضور تماشاگران برگزار خواهد شد!

در بند ۶ حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال درباره دیدار پرسپولیس و تراکتور آمده است:« برگزاری تمامی مسابقات پرسپولیس در بازی‌های خانگی بدون حضور هواداران و تماشاگران تا پایان فصل جاری در صورت عدم تشکیل و فعالیت کانون هواداری این باشگاه برابر با آیین‌نامه نحوه تشکیل فعالیت کانون هواداران باشگاه‌های فوتبال ظرف دو ماه از تاریخ قطعیت این دادنامه صادر می‌گردد. رای صادره در قسمت محرومیت‌ها قابل اجرا و ظرف مدت ۷ روز، از تاریخ ابلاغ تماما قابل تجدیدنظرخواهی نزد کمیته استیناف است.»

بر اساس این حکم، تشکیل کانون هواداران یکی از مجازات‎‌هایی است که باشگاه پرسپولیس به تشکیل آن محکوم شده است، محکومیتی که اجرایی نشدن آن هم سبب می‌شود، پرسپولیس به صورت سنگین‌تری مجازات شود و تمام بازی‌های این تیم بدون حضور تماشاگران برگزار شود.

در شرایطی تشکیل کانون هواداران به عنوان یک مجازات از سوی فدراسیون فوتبال اعمال شده است، که ایجاد یک کانون برای سازماندهی هواداران، در تمام باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای دنیا به عنوان یکی از بخش‌های اصلی در چارت یک باشگاه گنجانده شده و فعالیت می‌کند.

در فوتبال ایران اما اهمال متولیان فوتبال از جمله فدراسیون فوتبال سبب شده است که کانون هواداران در باشگاه‌ها کمتر از جایگاه ویژه‌ای برخوردار باشد و در خیلی از باشگاه‌ها هم با وجود تاکیدات و ضرورتی که لحاظ شده است، کانون هواداران تشکیل نشده است.

البته در اکثر باشگاه‌ها، شاهد ساده‌سازی و ابزار کردن کانون هواداران هستیم و دور هم جمع شدن چند لیدر که ماموریت‌های هدفمندی در چارچوب اهداف مدیران و نه باشگاه‌ها دارند، را به عنوان کانون هواداران جا می‌زنند. کانون‌هایی که دارای یک ساختار کاریکاتوری از کانون هواداران هستند.

چنین جمع‌هایی نه تنها به کنترل جو سکوها کمک نمی‌کنند، بلکه مشاهده می‌شود که لیدرهای مورد حمایت باشگاه که در ساختمان باشگاه برای خودشان گعده تشکیل می‌دهند، در تشویش و خط‌دهی به فحاشی علیه لیست مورد نظر مجموعه مدیریتی و فنی، نیز نقش دارند و از عوامل تحریک‌کننده در شدت گرفتن بی‌اخلاقی‎‌ها در استادیوم‌های فوتبال هستند.

بدیهی است که اگر کانون هواداران به صورت یک مجموعه حرفه‌ای و واقعی در دل باشگاه‎ها شکل می‌گرفت، خیلی از حواشی و حوادث تلخ روی سکوها رخ نمی‌داد و فوتبال ایران به سمت ذبح اخلاق کشیده نمی‎‌شد.

با این حال بی‌توجهی مدیران باشگاه‌ها به این فاکتور مهم در چارت مجموعه‌شان و همچنین بی‌تفاوتی و عدم اجرای قانون توسط نهادهای ناظر مانند فدراسیون فوتبال، زمینه‌ای را فراهم کرده است که کانون هواداران در فوتبال ایران، همان طور که اشاره شد یا در یک باشگاه وجود نداشته باشد یا به کانون لیدرها تقلیل داده شود.

این در حالی است که کاظم اولیایی، مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال و عضو اتحادیه فوتبال در گفت‌وگویی که چندی پیش با ایران اکونومیست داشت، عنوان کرد که داشتن کانون هواداران یکی از الزمات کنفدراسیون فوتبال آسیا برای صدور مجوز حرفه‌ای است اما اجرایی شدن این الزام از سوی فدراسیون فوتبال پیگیری نمی‌شود.

در چنین شرایطی قرار دادن یک الزام و یک فاکتور مهم در چارت باشگاه‌ها به عنوان یک مجازات از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال برای اتفاقات دیدار پرسپولیس و تراکتور، از مواردی است که شاید تنها در فوتبال ایران دیده شود.

مجازات باشگاه پرسپولیس به تشکیل کانون هواداران در شرایطی است که به نظر می‌رسد در صورت عدم رخ دادن حواشی در جریان بازی مهم هفته هفدهم، فدراسیون فوتبال باز هم چشم‌هایش را بر اینکه باشگاه‌های ایران یک ساختار قاعده‎مند که در بخش هواداری به نام کانون هوداران ندارند، می‌بست.

این در حالی است که اگر کانون هواداران به شکل واقعی‌اش شکل بگیرد، می تواند با آموزش و ایجاد یک پل ارتباطی بین باشگاه و هواداران و همچنین سازماندهی، آن هم با حضور افرادی آموزش دیده و متخصص به جای لیدرمحوری، زمینه را سالم‌سازی فضای هواداری استادیوم‎‌ها آماده کند.

با این حال نگاه مجازات‎‌محوری فدراسیون فوتبال به کانون هواداران به جای نگاه آموزشی و کنترلی به این کانون که در حکم انضباطی دیدار پرسپولیس و تراکتور آشکار است، بیانگر این حقیقت تلخ است که در فوتبال ایران از یک مجموعه که در راستای کاهش تخلفات و مجازات باشگاه‌ها باید حرکت کند، به عنوان یک مجازات استفاده می‌شود.

خروجی چنین نوع نگاهی هم مشخص است. بازی پرسپولیس و تراکتور و حکم صادره کمیته انضباطی، آخرین دست‌پخت این نوع نگاه است، نگاهی که کانون هواداران را به جای یک ابزار تربیتی یک ابزار انضباطی می‌داند!