فرار هواپیماها از پسماندهای استارشیپ

به گزارش گروه علمی ایران اکونومیست از وبگاه رویترز، موشک استارشیپ در ساعت ۱۷:۳۸ به وقت شرق آمریکا ( ۲:۰۸ بامداد جمعه به وقت تهران) از پایگاه فضایی جنوب ایالت تگزاس آمریکا پرتاب شد؛ اما هشت دقیقه بعد، ارتباطش با مرکز کنترل اسپِیس‌ایکس قطع شد. این موشک اولین محموله آزمایشی ماهواره‌های شبیه‌ساز استارلینک را بدون خدمه حمل می‌کرد.

دَن هوت (Dan Huot)، مدیر ارتباطات شرکت فناوری‌های اکتشاف فضایی اسپیس‌ایکس، دقایقی بعد از این رویداد، ضمن تأیید گم شدن استارشیپ، گفت: ارتباط ما با استارشیپ کاملاً قطع شده است؛ این نشان می‌دهد که در بخش فوقانی استارشیپ با ناهنجاری مواجه شدیم.

آخرین باری که بخش فوقانی استارشیپ دچار مشکل شد، ماه مارس سال گذشته در حال ورود مجدد به جَو زمین بر فراز اقیانوس هند بود؛ اما به ندرت حوادثی که برای شرکت اسپیس‌ایکس روی داده باعث اختلالات گسترده در ترافیک هوایی شده است.

بنا بر اعلام وبگاه ردیابی پرواز فلایت رادار ۲۴ (۲۴ FlightRadar)، ده‌ها پرواز تجاری لغو شدند یا تغییر مسیر دادند تا از برخورد احتمالی با زباله‌های فضایی جلوگیری شود. پروازها از فرودگاه‌های میامی و فورت لادِردِیل فلوریدا نیز با حدود ۴۵ دقیقه تأخیر انجام شد.

اداره هوانوردی فدرال آمریکا که وظیفه کنترل و سرپرستی امور هوانوردی غیرنظامی در آمریکا را بر عهده دارد، اعلام کرد که برای مدتی کوتاه، پرواز هواپیماها را در اطراف منطقه‌ای که زباله‌های فضایی در آن سقوط می‌کردند، کاهش و مسیر پروازها را تغییر داده؛ اما پس از آن، عملیات عادی از سر گرفته شده است.

تقویت‌کننده (بوستر) سوپر هِوی، طبق برنامه‌ریزی‌ صورت‌گرفته، تقریباً هفت دقیقه پس از پرتاب به سکوی پرتاب خود بازگشت و در میان بازوهای مکانیکی غول‌پیکر متصل به برج پرتاب قرار گرفت.

نسل جدید استارشیپ

اسپیس‌ایکس قبل از پرواز آزمایشی درباره آن توضیح داده بود: بخش فوقانی استارشیپ، ۲ متر بلندتر از نسخه‌های قبلی است و یک «موشک نسل جدید با ارتقاهای چشمگیر» است. قرار بود استارشیپ حدود یک ساعت پس از پرتاب از تگزاس، در اقیانوس هند سقوط کند.

به گفته ایلان ماسک، بنیانگذار شرکت اسپیس‌ایکس، ارزیابی اولیه نشان داد نشت داخلی سوخت اکسیژن مایع باعث باعث افزایش فشار و انفجار موشک منجر شده است.

این پرواز آزمایشی، مأموریت هفتم استارشیپ از سال ۲۰۲۳ میلادی و در راستای تحقق هدف ایلان ماسک برای ساخت موشکی بود که قادر باشد انسان‌ها و تجهیزات را به مریخ منتقل و تعداد زیادی ماهواره‌ را در مدار زمین مستقر کند.