لندن، پرترافیک‌ترین شهر اروپا و گران‌ترین برای رانندگان

به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست، یافته‌های شرکت تحلیلی حمل‌ونقل «اینریکس» (Inrix) نشان می‌دهد که رانندگان در لندن طی سال گذشته میلادی (۲۰۲۴) به‌طور میانگین ۱۰۱ ساعت در ترافیک گرفتار بوده‌اند؛ رقمی که نسبت به سال قبل ۲ درصد افزایش داشته است.

این افزایش تدریجی ترافیک در سال‌های اخیر ادامه داشته و از ۹۷ ساعت در سال ۲۰۲۲ به ۹۹ ساعت در سال ۲۰۲۳ رسیده است. بر اساس برآورد اینریکس، هزینه ترافیک برای شهر لندن در سال گذشته حدود ۳.۸۵ میلیارد پوند بوده است. این رقم معادل ۹۴۲ پوند برای هر کدام از چهار میلیون راننده‌ای است که در این شهر تردد می‌کنند.

اینریکس اعلام کرد که داده‌های گزارش خود را از منابع مختلف، از جمله تلفن‌های همراه و خودروها، جمع‌آوری کرده است. طبق داده‌های این شرکت تحلیلی، پاریس (پایتخت فرانسه) با ۹۷ ساعت تأخیر در جایگاه دوم قرار گرفته و پس از آن دوبلین (پایتخت ایرلند) با ۸۱ ساعت تأخیر سومین شهر پرترافیک اروپا معرفی شده است.

سایر شهرهای پرترافیک انگلیس

پس از لندن، شهرهای بریستول و لیدز در رتبه‌های بعدی پرترافیک‌ترین شهرهای انگلیس قرار گرفته‌اند. رانندگان در بریستول به‌طور متوسط ۶۵ ساعت و در لیدز ۶۰ ساعت در ترافیک معطل شده‌اند.

اما بیشترین افزایش تأخیر در منچستر مشاهده شده است؛ شهری که تأخیرهای ترافیکی در آن نسبت به سال گذشته ۱۳ درصد افزایش داشته و رانندگان به‌طور متوسط ۶۱ ساعت را در ترافیک گذرانده‌اند. با وجود این افزایش، منچستر در رتبه پایین‌تری نسبت به لیدز قرار گرفته است، زیرا اندازه شهر در این رتبه‌بندی نیز در نظر گرفته شده است.

یک سخنگوی سازمان حمل‌ونقل لندن (TfL) اعلام کرد که این سازمان در تلاش است تا وضعیت حمل‌ونقل در پایتخت را بهبود دهد. با این حال آمارها نشان می‌دهد که ترافیک سنگین در این شهر پدیده‌ای جدید نیست. برای سال‌ها، مکان‌هایی مانند میدان پیکدیلی سیرکس نمادی از شلوغی و ازدحام در این شهر بوده‌اند. این ترافیک حتی در آثار ادبی نیز بازتاب یافته است.

اِولین وو، نویسنده مشهور انگلیسیی، در رمان «اسکوپ» (۱۹۳۸) به طنز از ترافیک لندن یاد کرده و آن را به عکسی ثابت و بدون تغییر تشبیه کرده است. در قرن هفدهم، ساموئل پِپیس، نویسنده و مورخ انگلیسی، نیز در یادداشت‌های روزانه‌اش به یک تأخیر یک‌ونیم ساعته در مسیر مهمانی شام در سال ۱۶۶۱ اشاره کرده است.

تلاش برای کاهش این معضل در دهه ۱۹۶۰ میلادی منجر به ارائه طرحی موسوم به «باکس» شد؛ پروژه‌ای که قرار بود بزرگراه‌های بزرگی در قلب لندن ایجاد کند، اما این طرح به دلیل اعتراضات گسترده ساکنان محلی که خانه‌هایشان در مسیر این پروژه قرار داشت، لغو شد.

اکنون، بیش از نیم قرن پس از لغو طرح «باکس»، لندن همچنان در جستجوی راه‌حلی پایدار برای معضل دیرینه ترافیک است. طرح‌های متعددی برای کاهش ازدحام و آلودگی هوا به اجرا درآمده، اما هرکدام با مخالفت گسترده رانندگان روبه‌رو شده و هنوز این مشکل پابرجاست.

در همین راستا، شهردار لندن، صادق خان، به‌دنبال اجرای طرح جنجالی «مالیات بر مسافت طی‌شده» است که بر اساس آن، رانندگان باید بابت هر کیلومتر رانندگی در شهر، هزینه پرداخت کنند. حتی زمزمه اجرای این طرح با موجی از انتقادات مواجه شده و کارشناسان امنیتی درباره خطر بروز ناآرامی‌های اجتماعی هشدار داده‌اند. با این حال، صادق خان تأکید کرده که اعتراض‌ها او را متوقف نخواهد کرد و این طرح را در دوران مسئولیتش به سرانجام می‌رساند.