به گزارش گروه علمی ایران اکونومیست، وبگاه دِیلی گَلِکسی در گزارشی آورده است: انسانها ۵۰ هزار سال دیگر چه شکلی خواهند بود؟ این سؤال وسوسهانگیز ما را به آیندهپژوهی دعوت و علم را با حدس و گمان ترکیب میکند. کارشناسان در حال تجزیهوتحلیل روندهای تکاملی و تأثیر فناوری هستند؛ اما یک چیز مسلّم است: داستان انسان هنوز به پایان نرسیده است.
بسیاری از افراد تصور میکنند که پزشکی نوین و فناوری، تکامل انسان را متوقف کرده است؛ اما، دانشمندانی مانند جِیسون هاجسون (Jason Hodgson)، متخصص ژنتیک تکاملی، استدلال میکنند که تکامل هنوز وجود دارد؛ هرچند ممکن است سرعت و موضوع آن تغییر کرده باشد.
در طول ۵۰ هزار سال گذشته، ویژگیهایی انسانها مانند تنوع رنگ پوست، تنوع قد و جنس مو، تکامل را تجربه کرده است. با افزایش مهاجرت در جهان، اختلاط ژنتیکی در حال سرعتگرفتن است که به افزایش شباهت انسانها به یکدیگر منجر میشود.
دنیایی را تصور کنید که در آن ویژگیهای متمایز مرتبط با جغرافیا مثلاً پوست روشن اهالی اسکاندیناوی یا قدِ بلند هلندیها از بین برود و یک ظاهر مشترک جهانی جایگزین آن شود. آیا قرار است همه انسانها شبیه هم شوند؟
به گفته توماس میلوند (Thomas Mailund)، کارشناس بیوانفورماتیک، ۵۰ هزار سال برای تغییرات ظریف کافی است؛ اما برای دگرگونیهای چشمگیر مانند رشد بالها یا آبششها تقریباً کافی نیست. وی میگوید: ما باز هم از نظر آناتومیک انسانهایی با شکل امروزی خواهیم بود.
یکی از پیشبینیهای چشمگیر، پیدایش رخنمود (فنوتیپ؛ ویژگیها و صفات مشاهدهشدنی در ظاهر جانداران گوناگون) جهانی انسان است؛ یعنی ممکن است انسانها از نظر ژنتیکی یکدستتر شوند. با افزایش مهاجرت و ازدواج افراد با نژاد و مذهب و ملیتهای مختلف با یکدیگر، ممکن است ویژگیهای مرتبط با مناطق خاص مثلاً پوست تیره آفریقاییها یا پوست روشن اهالی اسکاندیناوی، به صورت یک میانگین جهانی در هم ترکیب شوند.