آیا راست جدید آمریکا را دگرگون خواهد کرد؟

به گزارش ایران اکونومیست، نورنیوز در گزارشی حاکمیت راست جدید بر ساختار دولتی آمریکا را بررسی کرده و نوشته است: انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا که طی آن دونالد ترامپ در رقابت با کاملا هریس توانست با کسب اکثریت آرا به عنوان رئیس جمهور آمریکا به کاخ سفید راه یابد از جنبه های مختلف حائز ویژگیهای مهمی است. انتخابوجی. دی. ونس به‌عنوان معاون رئیس جمهور از سوی ترامپ در میانه رقابت‌های انتخاباتی ضمن آن که نمادی از جهت گیری های دولت آینده آمریکا بود از سوی تحلیل گران مسائل راهبردی به عنوان یک شاخص از ظهور راست جدید در آمریکا مورد ارزیابی قرار گرفت. ویژگی‌های راست جدید و تمایز آن از تفکر سنتی جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها می تواند تحولی اساسی در ساختار فکری و عملی دولت آینده آمریکا به شمار آید. این جریان، برخلاف جمهوری‌خواهان سنتی که به بازار آزاد، مداخله‌گرایی نظامی و اتحادهای بین‌المللی سنتی اولویت می‌دهند، دیدگاه‌هایی مبتنی بر ملی‌گرایی اقتصادی، سیاست خارجی واقع‌گرایانه و بازگشت به ارزش‌های مسیحی و فرهنگی را ارائه می‌دهد.

در مقایسه با دموکرات‌ها، راست جدید رویکردی ضد لیبرالیسم جهانی اتخاذ کرده و سیاست‌های مترقی در حوزه حقوق اقلیت‌ها، تغییرات اقلیمی و اقتصاد جهانی را به چالش می‌کشد. این جریان، برخلاف دموکرات‌ها که بر گسترش حقوق بشر و مداخله در حمایت از دموکراسی تأکید دارند، بر کاهش مداخله‌گری نظامی و تمرکز بر منافع ملی پافشاری می‌کند.

انتخاب جی. دی. ونس: نشانه‌ای از تثبیت راست جدید

انتخاب جی. دی. ونس به‌عنوان معاون دونالد ترامپ می تواند نمادی از عزم راست جدید برای گسترش نفوذ خود در ساختار سیاسی آمریکاتلقی شود. ونس، سناتور جوان و یک حامی برجسته ترامپ، نماینده تفکری است که با نقد نظم لیبرالی و جمهوری‌خواهی سنتی، چشم‌اندازی جدید برای حزب جمهوری‌خواه تعریف کرده است.

 او که از طبقه کارگر برخاسته و تجربه زندگی در فقر را داشته است، در کتاب پرفروش خود "روزگار آمریکایی‌های پشت کوه‌نشین" به مسائل طبقاتی و اقتصادی اشاره می‌کند که به ابزار مهمی برای جذب پایگاه اجتماعی ترامپ تبدیل شد.

ونس با دفاع سرسختانه از سیاست‌های ترامپ، از جمله مواضعش درباره انتخابات ۲۰۲۰ و سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی، جایگاه خود را به‌عنوان یکی از چهره‌های کلیدی راست جدید تثبیت کرده است.

راست جدید و سیاست خارجی: تمرکز بر منافع ملی

 راست جدید، چین را بزرگ‌ترین تهدید استراتژیک برای آمریکا می‌داند و سیاست‌هایی مانند افزایش تعرفه‌ها و تقویت تولید داخلی را پیشنهاد می‌دهد.

 این جریان، برخلاف لیبرال‌ها و جمهوری‌خواهان سنتی که بر حمایت کامل از اوکراین اصرار دارند، خواهان کاهش کمک‌های نظامی و مالی به کی‌یف است.

راست جدید در رابطه با ایران بر تداوم فشار حداکثری تاکید داشته و ضمن مخالفت با برجام به سیاستی تهاجمی اما بدون مداخله نظامی مستقیم در قبال ایران معتقد است.

حمایت بی‌قیدوشرط از اسرائیل و تقویت عادی‌سازی روابط این کشور با دولت‌های عربی بخشی از استراتژی راست جدید در غرب آسیاست.

راست جدید در سیاست داخلی: احیای مسیحیت و خانواده

در داخل آمریکا، راست جدید تلاش دارد ارزش‌های فرهنگی سنتی را احیا کند.این جریان، لیبرالیسم فرهنگی و سیاست‌های ساختار شکنانه در زمینه حقوق اقلیت‌ها، مهاجرت و مسائل جنسیتی را تهدیدی برای هویت ملی می‌داند.

در زمینه باز سازی ساختارهای دولتی، این تفکر اقدام به طراحی پروژه‌هایی نظیر "پروژه ۲۰۲۵" برای بازسازی دولت و جایگزینی نخبگان لیبرال با محافظه‌کاران کرده است.

اقتصاد راست جدید: ملی‌گرایی اقتصادی و تقویت تولید داخلی

تفکر راست جدید در اقتصاد نیز بر بازگرداندن صنایع به داخل آمریکا، کاهش وابستگی به چین و اعمال تعرفه‌های سنگین بر واردات تأکید دارد. این سیاست‌ها با هدف تقویت طبقه کارگر و کاهش شکاف‌های اقتصادی طراحی شده‌اند، اما از سوی مخالفان به‌عنوان تهدیدی برای اقتصاد جهانی آزاد نقد می‌شوند.

ترامپ و تثبیت راست جدید در آمریکا

 اگرچه دونالد ترامپ را نمی توان تئوریسین راست جدید دانست اما این تفکر نسبت قابل توجهی با رویکردهای ترامپ دارد. انتخاب ونس به‌عنوان معاون رییس جمهور، بازتاب‌دهنده تلاش او برای نهادی‌سازی این جریان در ساختار سیاسی جمهوری‌خواهان است. هرچند ترامپ به دلیل شخصیت جنجالی خود در کانون توجه قرار دارد، اما راست جدید به‌عنوان یک جنبش فکری و سیاسی، حتی در صورت خروج ترامپ از صحنه، نقش تأثیرگذار خود را حفظ خواهد کرد.

راست جدید، با تمرکز بر ملی‌گرایی، احیای ارزش‌های سنتی و بازنگری در سیاست خارجی، نه تنها آینده حزب جمهوری‌خواه، بلکه کلیت سیاست آمریکا را تحت تأثیر قرار داده است. انتخاب جی. دی. ونس به‌عنوان معاون ترامپ، نمادی از گسترش و تثبیت این جریان است. این روند نشان می‌دهد که راست جدید، چالشی جدی برای جمهوری‌خواهان سنتی و دموکرات‌ها به شمار می‌رود و می‌تواند چشم‌انداز سیاست داخلی و خارجی آمریکا را برای سال‌های آینده تغییر دهد.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایران اکونومیست به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.