به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از تبیان، استرس یکی از هیجانات آدمی است که اتفاقا حضور اندکش می تواند سودمند باشد. می تواند انسان را از جایش بلند کند و وادارش کند که به کارهایش درست و دقیق بپردازد و یک طورهایی موتور محرکه او شود. اما از یک میزانی که می گذرد، دیگر فلج کننده می شود. ما در روانشناسی به این دو استرس، دیسترس و یوسترس می‌گوییم. یوسترس به استرس مثبت و سازنده گفته می‌شود که ذهن در برابر آن از مکانیسم‌های خوب به درستی استفاده می‌کند و دیسترس به استرس‌های مخربی می‌گویند که ویران کننده است و می‌تواند مخل عملکردهای ما باشد. اکنون می‌خواهیم به این بپردازیم که چگونه در دوران امتحانات به بچه ها کمک کنیم تا دوسترسشان به یوسترس تبدیل شود؟
شب امتحانی نباشید!
این کلیشه شب امتحانی بودن خیلی رایج است و در هر نسل و دوره‌ای دانش آموزهایی را به کرات میبینیم که در طول ترم کتاب هایشان دست نخورده و تمیز می ماند و تازه شب امتحان از ب بسم الله ابتدای کتاب شروع می کنند تا ببینند موضوع از چه قرار است. بار مطالب زیاد قطعا و حتما استرس‌آور خواهد بود، به بچه‌ها در طول ترم با لحنی مثبت ولی قاطع گوشزد کنید که کم کم و پیوسته پیش رفتن هم بارشان را سبک می کند هم باعث می شود شب امتحان خیالشان راحت باشد.
بار استرس مضاعف ندهید
شما به عنوان والد تنها می‌توانید تسهیلگر مسیر تحصیلی بچه‌ها باشید نه مداخله گر! اگر شما بار تحصیلش را به دوش بکشید و به جای آنها استرس داشته باشید، بیخیال می شوند چون با خودشان می‌گویند کسی هست که این استرس را جای من داشته باشد و شما به مقصودتان که پیشرفت تحصیلی اوست نمی رسید. اگر هم خودشان استرس داشته باشند، شما با گفتن (چرا نمره هات خوب نیست؟) (چرا درس نمی خونی؟) (اصلا برو بیار ازت بپرسم..) باعث می‌شوید که او از حجم زیاد استرس، توانمندی و استعداد واقعی خودش را از دست بدهد.
تشویق واقعی
آگاهی دادن به بچه‌ها از اینکه چقدر توانمند هستند و از پس امتحانات برمی‌آیند، قطعا کمک کننده خواهد بود تا استرس کمتری پیدا کنند. البته این تشویق‌ها قطعا مرزی دارند و اگر واقعی نباشند ممکن است در بچه‌ها بیخیالی یا خودشیفتگی ایجاد کند که همه چیز را بلد هستند و باهوشند و بعد در مسیر تحصیلی شکست بخورند چون آنقدری که باید تلاش نکردند، پس بیشتر تلاش هایشان و دستاوردهای قبلشان را تشویق کنید تا اطمینان پیدا کنند که از پس امتحانات بر میایند.
تحرک و فعالیت‌های آنتی استرس
تحرک کردن باعث ترشح هورمون سروتونین و دوپامین می‌شود و به طرز عجیبی میزان آدرنالین و استرس را کاهش می‌دهد. کارها و فعالیت‌هایی هم هستند مثل کارهای یدی یا دستی که می‌تواند اضطراب بچه‌ها را کم کند. حتی شستن چند ظرف و جارو کشیدن می‌تواند کمک کننده باشد. پس حتما به بچه‌ها مسیولیت بدهید تا لحظاتی فارغ از جو امتحان و درس بتوانند فعالیت‌های دیگری تجربه کنند یا آنها را بیرون ببرید تا استرس مخرب نداشته باشند و بتوانند با آرامش بیشتری به مطالعه بپردازند.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایران اکونومیست به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.
