به گزارش ایران اکونومیست، در چند روز گذشته بحثهای بسیاری در خصوص اساسنامه فدراسیونهای ورزشی و به خصوص انتصاب سرپرستان فدراسیونها توسط وزارت ورزش مطرح شد. احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان در حاشیه مجمع سالیانه فدراسیون شمشیربازی گفت: وقتی رئیس فدراسیونی که دوره ۴ سالهاش به پایان میرسد باید کنار برود و ما سرپرست میگذاریم. حضور سرپرست در فدراسیون باید کوتاه مدت باشد و از روزی که ثبتنامها آغاز میشود تاریخ روز انتخابات هم مشخص میشود و این تغییر ناپذیر است. من آمدهام که قانون را در وزارت ورزش و فدراسیونها حاکم کنم و پس از اینکه سیستم را به انضباط پیش بردیم قطعا در حوزه همگانی و حوزه قهرمانی موفق خواهیم بود.
این صحبتها واکنشهای مختلفی را به دنبال داشت. واکنشهایی که برخی از آنها مثبت و برخی دیگر منفی بود؛ اما نکته حائز اهمیت در خصوص انتصاب سرپرست برای فدراسیونهایی که دوره مسئولیت ۴ ساله روسایشان به پایان رسیده این است که عدهای از این موضوع نگران هستند؛ چرا که تنها با مهندسی مجامع میتوانند بار دیگر میتوانند رئیس فدراسیون شوند.
از سوی دیگر چطور میشود فدراسیونها برای کوچکترین هزینه خود دست نیاز به سمت وزارت ورزش دراز میکنند اما زمانی که وزارت ورزش به دنبال جلوگیری از مهندسی انتخابات در فدراسیونهاست به گونهای رفتار میکنند که انگار یک نهاد غیرمرتبط و غریبه برای آنها تصمیمگیری کرده است.
اگر همین امروز وزارت ورزش بودجه فدراسیونها را قطع کند ۹۰ درصد روسای این فدراسیونها مجبور به رفتن خواهند شد. اگر آنها مدعی این هستند که فدراسیونها دارای استقلال هستند در خصوص بودجه هم چنین تفکری داشته باشند. هر چند حتی اگر وزارت ورزش بودجهای برای فدراسیونها در نظر نمیگرفت باز هم حق داشت که شرایط را برای برگزاری انتخابات عادلانه فدراسیونهای ورزشی مهیا کند.
اینکه برخی از روسای فدراسیونها مدام از ابزاری به نام فدراسیونهای جهانی در جهت رسیدن به خواستههای نامشروع خود استفاده میکنند مصداقی در جهت تایید این فرضیه است که حساسیتهای غیرطبیعی برخی فدراسیونهای جهانی بر اساس اطلاعات نادرستی است که از داخل کشور برای آنها ارسال میشود.
ضمن اینکه در همان اساسنامه فدراسیونها که به تایید هیئت وزیران رسید آمده که نماینده وزارت ورزش رئیس مجامع فدراسیونهاست. نکتهای که شروین اسبقیان، معاون وزیر ورزش هم به آن اشاره کرد. وی گفت: در برخی رسانهها عنوان میشود که انتخاب سرپرست در اختیار وزیر نیست، در حالی که باید استناد کنم به مصوبه ۹۸/۷/۱۴ هیات وزیران و همچنین ۱۴۰۰/۲/۱۵ که طی این مصوبه وزیر ورزش به عنوان رییس مجمع انتخاب شده است و به استنناد تبصره یک بند ۱۶ ماده ۱۳ این اختیار را دارد در صورتی که رییس فدراسیون برکنار و یا ۳ ماه غایب شود و بیش از ۳ ماه در مجامع حضور نداشته باشد، رییس مجمع که همان وزیر ورزش است سرپرست تعیین کند.
در دورههای قبلی نیز اتفاق افتاده که وزیران مختلف وزارت ورزش و جوانان سرپرست فدراسیونها را انتخاب کردند و این مغایرت با قانون ندارد. شاید دوستان به آیین نامه وثاقت و امانت اشارهای داشته باشند که البته این آییننامه، آیین نامه بالادستی نیست.
با توجه به نکات گفته شود انتظار میرود آن دسته از روسای فدراسیونهایی که به دنبال گل آلود کردن آب هستند منافع ملی را ارجح بر منافع شخصی خود بدانند و اگر صلاح فدراسیونهای تحت مدیریت خود را میخواهند تلاش کنند در جهت سیاستهای وزارت ورزش گام بردارند.