فاطمه هداوند در گفت‌وگو با ایران اکونومیست درباره‌ی وضعیت دوچرخه‌سواری زنان ایران بیان کرد: دیگر دوچرخه‌سواری بانوان وجود ندارد. در سایه کلمه جوانگرایی همه دوچرخه‌سواران را خانه‌نشین کرده‌اند. خود من حدود ۱۰ ماه است در هیچ مسابقه داخلی هم شرکت نکرده‌ام. تنها اعلام می‌کنند که اردوی جوانان برگزار شده است و من این سوال را دارم رکابزن جوان وقتی وارد اردو می‌شود باید نگاهش به چه کسی باشد؟
او ادامه داد: زمانی که خودم وارد اردوی تیم ملی شدم ۱۴ ساله بودم و آن زمان وقتی به رکابزنان با تجربه‌تر نگاه می‌کردم آنها را الگوی خودم قرار دادم و تلاش کردم که بتوانم روزی جای آنها را بگیرم. الان این جوانان قرار است با چه کسی رقابت داشته باشند وقتی من با ۲۶ سال سن و یا ستاره زرگر با ۲۳ سال سن خانه‌نشین شده‌ایم. مگر ما چند سال داریم که می‌گویند دیگر ما تمام شده‌ایم و باید به سراغ رکابزنان جوان بروند. دوچرخه‌سواری رشته‌ای است که اتفاقا ربطی به سن ندارد و حتی قهرمانان جهان و المپیک بالای ۳۵ سال سن دارند. خیلی از افراد هستند که اولین عناوین مهم ورزشی خود را در سن ۳۰ یا ۳۲ سالگی به دست آورده‌اند.
هداوند همچنین گفت: هیچ سراغی هم از ما نمی‌گیرند. فقط یک بار با من تماس گرفتند و پرسیدند که می‌خواهم مربی تیم ملی شوم و من هم پاسخ منفی دادم و اعلام کردم هنوز قصد دارم رکاب بزنم و پس از آن دیگر هیچ سراغی از من نگرفتند.
ملی‌پوش پیشین سرعت ایران با اشاره به در پیش بودن مسابقات دوچرخه سواری پیست قهرمانی آسیا تصریح کرد: مدتی دیگر قهرمانی آسیا است و فدراسیون رکوردهای زمانی را مشخص کرده و اگر آن رکوردهای زمانی را ثبت کنیم وارد اردو می‌شویم. من این سوال را دارم کدام یک از رکابزنان ایران توانسته‌اند به این رکوردهای زمانی برسند و اصلا چه کار برای دوچرخه‌سواران انجام داده‌اند که توقع ثبت چنین رکوردی دارند. رکوردهای زمانی که مشخص کرده‌اند برای دوچرخه سواران چین، ژاپن و کره‌جنوبی ایده‌آل است نه برای ما که پیست چوبی نداریم. دوچرخه‌های ما مربوط به ۱۵ سال پیش است، اردو نداریم و حتی یک لیگ ساده را هم نتوانستند دیگر برگزار کنند. زمانی که ما به نداشتن قرارداد و درآمد از لیگ اعتراض کردیم کلا لیگ را کنسل کردند و مسابقاتی به عنوان کاپ برگزار کردند که خیلی از رکابزنان به نشانه اعتراض شرکت نکردند. این رکوردهای زمانی را فقط برای این گذاشتند که اگر ما اعتراض کردیم بگویند خود ورزشکاران نتوانستند به رکورد ورودی برسند.
هداوند با اشاره به وضعیت دوچرخه‌سواری سرعت تاکید کرد: در ماده سرعت کسانی که روی سکو می‌روند رکابزنان نیمه استقامتی هستند و این واقعا زشت است و نشان می‌دهد بخش سرعت دیگر برای فدراسیون مهم نیست این در حالی است که در گذشته بیشترین مدال را بخش سرعت می‌آورد و در سایه همین مدال‌های سرعت بودجه گرفتند اما الان می‌گویند سرعت برایشان مهم نیست. تنها کسی که در فدراسیون از دوچرخه‌سواران دفاع می‌کند آقای عطااللهی دبیر فدراسیون است اما به حرف او هم توجهی نمی‌کنند.
او با اشاره به اعزام نشدن دختران به مسابقات گفت: مادر من زمانی که نایب رییس بانوان فدراسیون بود تمام هزینه‌های اعزام بانوان سرعت و استقامت را پرداخت می‌کرد. در بخش سرعت تمام مردان و زنان خانه‌نشین شده‌اند و اصلا دوچرخه‌سواری سرعت نابود شده است. الان هم عنوان می‌کنند که فقط یک نفر در بخش بانوان و آن هم در رده سنی جوانان به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام می‌کنند چون می‌دانند که یک سال در میان سطح جوانان آسیا پایین می‌آید و امکان گرفتن مدال هم وجود دارد و اگر هم مدال نگرفت، می‌گویند رده جوانان است و انتظار گرفتن مدال از او نداشتند.
