از امروز صبح، این که این اظهارات اغراق شده بوده‌اند دیگر مهم نیست. آنها تبدیل به لنزی شده‌اند که از طریق آن رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده بزرگترین درگیری در اروپا از زمان نازی‌ها را خواهد دید.
ترامپ ممکن است کابینه‌ای تشکیل دهد که سرعت یا لحن تمایلات او را به‌طور ملایمی تنظیم کند، اما در نهایت او خواهان خروج است. اهمیتی ندارد که از نظر استراتژیک، جنگ اوکراین تاکنون راهی نسبتا ارزان برای پنتاگون بوده تا بزرگترین دشمن دوم خود را بدون هیچ هزینه‌ای برای جان آمریکایی‌ها تضعیف کند.
این کار برخلاف دو مورد از نارضایتی‌های ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش است: مداخله نظامی پرهزینه ایالات متحده در خارج از کشور، و ناراحت کردن رئیس‌جمهور روسیه./ اکوایران
