بررسی ابعاد پنهان اینترنت و جمع‌آوری اطلاعات شخصی توسط سازمانهای نظارتی آمریکا

پیدایش اینترنت به دهه 1960 برمی‌گردد، زمانی که دولت ایالات متحده به منظور تقویت سیستم های نظامی و ایجاد شبکه‌ای مقاوم در برابر حملات به فکر ایجاد ارتباط بین کامپیوترهای نظامی خود افتاد.

اینترنت به سرعت به یکی از ابزارهای اصلی برای تبادل اطلاعات، ارتباطات و تجارت تبدیل شد. کاربردهای اولیه آن شامل پست الکترونیکی و تبادل اطلاعات بود، اما با گذشت زمان، دامنه وسیع‌تری از خدمات را شامل شد. امروزه اینترنت نه تنها در زندگی روزمره افراد بلکه در تمامی جنبه‌های علمی، اقتصادی و اجتماعی تأثیرگذار است.

اینترنت با یک هدف نظامی بوجود آمد و بعدها به منظور جمع آوری اطلاعات و جاسوسی، با هزینه های دولتی توسعه چشم گیر یافت. زمانهای قبل از پیدایش شبکه های اجتماعی دولتها مجبور بودند به منظور جمع آوری اطلاعات هزینه های زیادی را متقبل شوند اما امروزه اطلاعات به سرعت و با دامنه وسیعتری توسط اینترنت و شبکه های اجتماعی جمع آوری می شود.

اضافه کردن اثر انگشت به دستگاه ها و ورود با تصویر چهره یا همان Face Id  ، امکانی  بود که توسط سرویس های امنیتی آمریکا ایجاد شد.

وقتی شخصی به انیترنت وصل می شوید، تبادل اطلاعات شما از مراکز اصلی اینترنت که عمدتا در آمریکا قرار دارند صورت میگیرد. این مراکز داده نه تنها به تسهیل ارتباطات جهانی و ارائه خدمات ابری کمک می‌کنند بلکه  به عنوان نقاط کلیدی برای ذخیره‌سازی اطلاعات عمل می‌کنند و به جمع آوری اطلاعات از سرتاسر دنیا می پردازند.

یکی از معروفترین سازمانها در جمع آوری و تحلیل اطلاعات، NSA  یا سازمان امنیت ملی ایالات متحده است.

NSA یک آژانس اطلاعاتی است که تحت وزارت دفاع این کشور فعالیت می‌کند. این سازمان مسئول جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات مربوط به امنیت ملی، به ویژه در زمینه‌های رمزنگاری و اطلاعات ارتباطی است.

  NSA به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آژانس‌های اطلاعاتی جهان شناخته می‌شود و نقش حیاتی در حفاظت از اطلاعات و سیستم‌های ملی ایالات متحده ایفا میکند. همچنین با ارائه خدمات امنیت سایبری به دولت و نظامیان کمک می‌کند. پرسنل آن در تمامی فرماندهی‌های نظامی اصلی و مکان‌هایی که نظامیان ایالات متحده وجود دارد، مستقر هستند.

تصور اشخاص از اینترنت، استفاده به منظور آسایش و امکانات آن است اما این امکانات و آسایش که با هزینه های بالا توسط حکومت ها ایجاد شده رایگان نیست.

 با اولین ورود شخص به گوشی همراه با اثر انگشت، یک پرونده از آن شخص در NSA آمریکا با یک ID منحصر به فرد شکل می گیرد.

پروند های که به مرور زمان با فعالیت شما در اینترنت اطلاعات آن تکمیل تر می شود. با اتصال به اینترنت و از روی IP مکان شما مشخص میشود و هر بار  که از FaceID یا همان تصویر چهره برای ورود به گوشی استفاده می کنید، عکسهای مختلفی در شرایط مختلف از شما در آن پرونده ذخیره می شود.

با ذخیره مخاطبین و شماره های افراد، لیستی از دوستان و آشنایان و همکاران شما با نام و شماره تماس، در این پرونده ایجاد می شود. گاهی نام گذاری های مخاطبین اطلاعاتی دیگر هم در مورد آن شخص ارائه می دهد به عنوان مثال فرض کنید که شماره همسایه ای را اینگونه ذخیره کرده اید: مهدی کریمی – همسایه طبقه دوم. به این ترتیب مکان و محل زندگی و نوع ارتباط آن شخص با شما هم مشخص می شود.

با استفاده از نرم افزارهایی چون ویز (WAZE) مسیر رفت آمد و شما مشخص می شود و با ارسال اطلاعات در شبکه های مجازی به دوستان و آشنایان، اطلاعات گوناگون دیگری از شما در این پرونده ذخیره می شود و بعد از دوسال پرونده ای کامل از شما شکل گرفته است.

شاید به نظر بیاد که اطلاعات یک نفر به این دقت به چه دردی می خورد؟

باید گفت که در دنیای امروز، اطلاعات قیمتی ترین داریی است.  دلیل برتری کشوری بر دیگری، قدرت نظامی نیست بلکه دسترسی به اطلاعات است.

اولا اگر آن شخص به فردی تاثیرگذار در جامعه یا تصمیمات حکومتی و دولتی تبدیل شود، این اطلاعات می تواند بسیار مفید برای پیش بینی رفتارها و طرز فکر او و حتی بسلطه گرفتن او باشد.

ثانیا زمانی که تعداد این پروندها زیاد شود و اطلاعات تعداد زیادی از افراد یک منطقه جمع آوری شود، از این اطلاعات به اصطلاح دیتاماینیگ صورت می گیرد یعنی استخراج اطلاعات پنهان و الگوهای رفتاری از حجم زیادی داده و بانک اطلاعاتی.

با دیتاماینیگ می توان فهمید مردم یک منطقه چه ویژگیهایی دارند، چه نیازهایی دارند، چه علایقی دارند، چه رنگی را بیشتر می پسنند، از چه محصولی بیشتر رضایت دارند و ... و به وسیله آن می توان بیشتر و بهتر بر آنها سلطه اقتصادی و نظامی و فرهنگی داشت و حتی برای 50 سال آینده آنان برنامه ریزی کرد.

همه اینها دستاورد اینترنت، گوشی های هوشمند و شبکه های اجتماعی است

طبق یک آمار رسمی اینساگرام 79 درصد اطلاعات خود را با شخص ثالث به اشتراک می گذارد. شبکه های اجتماعی بخش بسیار بزرگی از درآمدهایشان از طریق فروش اطلاعات افراد است.

آقای مارک زاکربرگ ( مالک فیس بوک، واتس آپ و اینستاگرام) در جلسه سنای آمریکا اعتراف کرد که اطلاعات کاربران را به موسسه کمبریج آنالیتیکا فروخته است که تاثیر زیادی بر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا داشت.

گزارشات فراوانی است که نرم افزارهایی چون واتس آپ و اینستاگرام بدون اجازه کاربر اقدام به شنود و فیلم برداری می کنند.

در الگوریم های لورفته اینستاگرام، با  شنود صدای محیط از طریق گوشی، مطالبی مرتبط با واژهای کلیدی دریافت شده از طریق گوشی همراه، به کاربر نمایش داده میشود و ...

درپایان یادآور میشوم که خدمات ارائه شده توسط تکنولوژی، هرگز رایگان نیستند!

منبع: مهندس مهدی کریمی