به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از میزان، مشاهدات میدانی نشان میدهد که روز به روز به تعداد مدارس غیرانتفاعی با امکانات خاص و البته با شهریههای بسیار بالا به ویژه در شمال پایتخت اضافه میشود. بر اساس آمار در سال ۱۴۰۰ تعداد مدارس غیردولتی در تهران به ۲ هزار و ۵۶۹ مدرسه رسیده است.
افزایش تعداد این مدارس کشور و به طور خاص کلانشهرها از دید برخی از منتقدان در تضاد با عدالت آموزشی است.
قانون تسهیل کسب و کار آموزش و پرورش را مکلف به تسهیلگری در ایجاد مدارس غیردولتی کرده است
در همین رابطه علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش در گفتوگو با میزان بیان کرد: قانون تسهیل کسب و کار، آموزش و پرورش را مکلف کرده است به افرادی که در بخش خصوصی و در زمینه ایجاد مدارس غیردولتی آمادگی دارند، خدمات ارائه دهد. منافع این اقدام در سطح کلان دیده شده و سیاستهای ما نیز در راستای سیاستهای کلان کشور است و سیاست مجزایی نداریم.
وی با مطرح کردن این سوال که مگر سیاست کلان کشور توسعه کسب و کار نیست؟ ادامه داد: ما جهتگیریهای توسعه را با سیاستهای خودمان متناسب میکنیم، اولویت ما مناطق محروم، مناطقی که تراکم کلاسها در آنجا بالا است و همچنین مهارت آموزی و توسعه هنرستانها است که هزینه بسیار بالای دارد. هر فردی که آمادگی دارد یک هنرستان در هر جای کشور تاسیس کند همین فردا به او مجوز میدهیم و مردمیسازی به همین معنی است.
مدارس غیرانتفاعی اشتغال کاذب، کم قیمت و به شدت آسیبرسانی برای معلمان ایجاد کرده است
در مقابل این دیدگاه اما سیدمجید حسینی فعال رسانهای و کارشناس مسائل آموزشی به میزان گفت: افزایش مدارس غیرانتفاعی آموزش را به صورت مستقیم طبقاتیتر میکند و طبقات محروم را از قبولی در کنکور، دانشگاه دولتی، رشتههای پزشکی و دریافت آموزش با کیفیت محروم میسازد. این مدارس موجب میشوند تا طبقات بالای جامعه بتوانند خودشان را از طبقات پایین جداسازی کنند و برای خودشان محیطهای امن و غیرمختلط بسازند. جدا سازی کودکان از یکدیگر موجب میشود تا جداسازی اجتماعی نیز اتفاق بیفتد، دانشآموزانی که به مدارسی با امکانات ویژه میروند در آینده نمیتوانند با افرادی از طبقه متوسط زندگی کنند.
وی ضمن اشاره به اینکه افزایش مدارس غیرانتفاعی موجب تولید اشتغال نمیشود، افزود: اعداد و ارقام نشان میدهد که حدود ۱۲ هزار معلم از مدارس دولتی به مدارس غیرانتفاعی مامور هستند، در حقیقت دولت مبالغی را به معلمان خودش پرداخت میکند تا در مدارس غیرانتفاعی تدریس کنند. همچنین ۲۰۰ هزار معلمی که در حال حاضر در مدارس غیرانتفاعی تدریس میکنند اولا حقوق دریافتیشان بسیار پایین است و در تعدادی از مدارس از حداقل حقوق قانون کار نیز پایینتر است چرا که این معلمان مشمول قانون کار نمیشوند. دوما تعداد قابل توجهی از این معلمها بیمه ندارند، در نتیجه اشتغال کاذب، کم قیمت و به شدت آسیبرسان برای معلمان مدارس غیرانتفاعی تولید شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه کاری که حقوق بسیار پایینی دارد اشتغال محسوب نمیشود و نوعی کار کاذب است و به شدت به سیستم آموزشی کشور آسیب میزند، توضیح داد: معلمان در مدارس غیرانتفاعی شهرستانها حقوقهای پایینی در حد ۶ میلیون و حتی ۳ میلیون تومان دریافت میکنند. این یک خطای بزرگ است که این نوع مدارس که به شدت به طبقاتی شدن آموزش، طبقاتی شدن جامعه و از دست رفتن آینده طبقات محروم کمک میکند را افزایش بدهیم.