به گزارش خبرنگار کتاب ایران اکونومیست، کتاب «ضرورت مشاوره در فرهنگ ایرانی» با هدف یاری رساندن به افراد نوشته شده است. زیرا در جامعه امروز ایران ضعف مشاوره بیشتر در خانواده‌ها به ویژه جوانان آشکار است. همچنین بسیاری از افراد نیازمند اطلاعات و آموزش‌های ضروری برای مشاوره هستند. از طرفی بسیاری از جوانان به خصوص خانواده‌ها از مراجعه به مراکز مشاوره امتناع می‌ورزند.
تا به حال، تلاش‌های متعددی برای بهبود وضعیت و نحوه اجرای بهتر مشاوره انجام شده‌است. عده‌ای اعتقاد دارند که مشاوره اصولا تربیتی است، البته هنوز مرز مشاوره تربیتی، شغلی و شخصی مشخص نیست زیرا بسیاری از مشاوران روی مشکلات شخصی افراد کار میکنند.
این کتاب دارای پنج فصل شامل اهداف مشاوره و انواع آن، ضرورت نیاز به مشاورات و ضعف فرهنگ مشاوره، کلیدهای طلایی درباره مشاوره و مشاور، مشاوره شغلی، ومشاوره گروهی و راهکارها و محدودیت‌هاست.
قسمتی از متن کتاب
راهنمایی و مشاوره در ایران
ایرانیان نقش بسیار عمده و اساسی در شکوفایی فرهنگ، تمدن، زبان، ادب و هنر اسلامی دارند. به قول «ابن خلدون» وقتی تازیان تمدن فارس را دیدند، بهره فراوانی از آن گرفتند و از ایرانیان صنایع و مبانی علوم دانش‌ها را اخذ کردند. همچنین از آن‌جا که پارسیان از آغاز حکومت خود دارای فرهنگ و تمدن راسخ و اساسی بوده‌اند، لذا می‌بینیم که حتی صناعت نحو و دستور زبان تازی، دست پرورده سیبویه شیرازی و ابوعلی پارسی و زجاج ایرانی و گروهی دیگر بوده است. آنان مصداق بارز گفتار رسول خدا (ص) مستند(هستند) که فرمود: هرگاه علم در اکناف و زوایای دور دست آسمان قرار می‌داشت، گروهی از پارسیان بدان دست می‌یافتند. (حجتی، اسلام و تعلیم و تربیت، ۱۳۸۵)
باز در همین منابع آمده است: استادان ایرانی با مساعی علمی خود در عصری که اروپا را جهل و بی‌دانشی سخت آزار می‌داد، موفق شدند سطح فرهنگ و علوم را چنان تعالی بخشند که به تدریج غرب را به‌سوی تمدنی شکوفا رهبری کنند. با گرویدن ایرانیان به دین اسلام تحول عظیم در سرتاسر کشور ایران، همچون کشورهایی که به دست مسلمین گشوده می‌شدند، پدیدار می‌گردید. توصیه‌های اسلام درباره راهنمایی و مشاوره موجب شد تا دیدگاه و نگرش مردم به سمت بهره‌مندی از عقول، مشاوره و راهنمایی یکدیگر شوق داده شود. (صفحه ۴۴ و ۴۵)
کتاب «ضرورت مشاوره در فرهنگ ایرانی» نوشته مهدی حمایت‌خواه و زیبا حمایت‌خواه جهرمی در قطع رقعی، جلد شومیز، کاغذ تحریر، در ۱۰۸ صفحه، با شمارگان هزار نسخه، توسط انتشارات عصرجوان در پاییز ۱۴۰۲ منتشر شد.
