«هرگز نمی خواستم یک دروازه بان شوم». این اعتراف دانیل کارنووالی اولین دروازه بان تیم ملی فوتبال آرژانتین در جام جهانی 1974 آلمان بود که به نظر می رسد اتفاقی عادی در بین دروازه بان ها است.
کد خبر: ۷۴۶۱۱
ایران اکونومیست - به گزارش تارنمای فدراسیون بین المللی فوتبال(فیفا)، کارنووالی بعدها گفت که به اجبار دروازه بان شده است.
وی گفت: من ابتدا یک مهاجم بودم و مثل کریستیانو رونالدو بازی می کردم. توپ را به هیچکس نمی دادم. یک روز هم تیمی هایم آمدند و گفتند : ' دانیل، می خواهی دروازه بان شوی!' آنها من را درون دروازه قرار دادند چون توپ را بغل کرده بودم.
البته او تنها دروازه بانی نیست که دلش نمی خواسته دروازه بان شود. بسیاری از دروازه بان های دیگر می گویند یک روز تصادفی مجبور شده اند ، درون دروازه بایستند و در مقابل تعدادی کمی هستند که عاشق دروازه بانی بوده اند.
دیوید دخه آ دروازه بان منچستریونایتد یکی ازاین افراد است. او تا 12 سالگی از گلزنان برجسته تیم فوتبال مدرسه اش بود و اولین بار برای پایان دادن به جر و بحث با دوستانش، دستکش به دست شد.
وی گفت: هیچکس نمی خواست درون دروازه قرار بگیرد به همین دلیل سرشان فریاد کشیدم و گفتم که خودم این کار را انجام می دهم. به خوبی هم از پس ان برآمدم. این کار را دوست داشتم.
او به خوبی از عهده این کار برآمد اما همین را نمی توان برای همکارانش گفت.
هوپ سولو دروازه بان تیم ملی فوتبال زنان آمریکا در این خصوص به شوخی گفته است: هنوز هم گاهی اوقات از خودم می پرسم چرا دروازه بان شدم. من بازیکن واقعا خوبی بودم. همیشه گل می زدم و تغییر واقعا برایم سخت بود. ولی به محض اینکه این تصمیم را گرفتم، همه چیز تمام شد.
وی ادامه داد: می دانم که حتی امروز هم با کمی تمرین توان بازی در بالاترین سطح را دارم. ولی تصمیمم را گرفتم و راه برگشتی وجود ندارد.
چنین تصمیمی برای نادی آنگرر همتای آلمانی او هم کار راحتی نبود. بهترین بازیکن سال جهان اولین بار در سال 2013 و در 15 سالگی دستکش های دروازه بانی را به دست کرد.
وی گفت: مردم تشویقم می کردند که دروازه بانی را ادامه بدهم اگرچه هنوز هم دوست دارم مهاجم باشم.
آنگرر بعد از دو سال به تیم ملی آلمان دعوت شد و در سال 2007 بدون خوردن حتی یک گل، به قهرمانی این تیم در جام جهانی زنان کمک کرد.
ویکتور والدس دروازه بان سابق بارسلونا نیز چند ماه قبل از قهرمانی در جام جهانی 2010 با اسپانیا گفته بود، قرار گرفتن بین دو تیرک دروازه اصلا کار ساده ای نیست.
وی اظهار داشته: یک هفته در میان، دروازه بانی برایم عذاب آور بود. خیلی اذیت شدم و آرزویم این بود که یک بازیکن باشم.
او در 18 سالگی از ترس اینکه مرتکب اشتباهی شود، قصد داشت فوتبال را کنار بگذارد اما با کمک اطرافیانش توانست بر نگرانی های خود غلبه کند و به یک دروازه بان درجه یک تبدیل شود.
برای اکثر بازیکنانی که به دروازه بانی روی آورده اند، پوشیدن دستکش یعنی کنار گذاشتن تمام آرزوهایی که برای گلزنی داشتند.
از این رو برای افرادی مثل خورخه کامپوس دروازه بان مکزیکی، مقاومت در برابر وسوسه حمله و زدن گل به حریف همیشه کار دشواری است.
کامپوس که در اوایل دوران حرفه خود یک مهاجم با استعداد بود، در نخستین فصل دوران بازی اش 14 گل به ثمر رساند و بعد به دروازه بانی روی آورد. او دروازه بان بلامنازع مکزیک درجام های جهانی 1994 آمریکا و 1998 فرانسه بود. ولی همچنان غریزه گلزنی خود را حفظ کرد به طوریکه دیدن او در حال دویدن به میانه زمین و تلاش برای گلزنی دیگر یک امر غیر معمول نبود. وی در یکی از مسابقات هم با یک ضربه برگردان زیبا، گل زد.
او همانند اتلییو ترره ایتالیایی که دهه ها قبل از او زندگی می کرد، انقلابی را به پا کرد. ترره هافبک با استعدادی در زمان خود بود که سرمربی اش یک روز به خاطر اینکه وی دیر به تمرین رسیده بود، برای تنبیه او را در درون دروازه قرار داد اما در پست جدید خود درخشید و در همانجا ماند.
وی سپس در سال 1906 به قهرمانی آث میلان در سری آ ایتالیا کمک کرد اما به محض تغییر سرمربی این تیم، دروازه بانی را رها کرد و به جایگاه مورد علاقه خود یعنی هافبک بازگشت.
به گفته خوزه لوییس چیلاورت، در آمریکای جنوبی هیچ کودکی نیست که دلش بخواهد دروازه بان شود.
وی گفت: در آنجا همیشه افراد بی مصرف و چاق و یا آنهایی که خودشان را مالک توپ می دانند، درون دروازه قرار می گیرند.
اما این برای بازیکن پاراگوئه ایی که ذاتا یک مهاجم بود و به خاطر مهارت های جادویی بازی با توپش شهرت داشت، صدق نمی کند. یک دروازه بان درجه یک که هم قد و قواره بتو دروازه بان شماره یک پرتغال در جام جهانی 2014 بود. او آزادانه اعتراف می کند که به خاطر جثه بزرگش در جوانی به دروازه بانی روی آورد و برای همیشه در آنجا ماند.
مارک آندره تر اشتگن دروازه بان بارسلونا که بازی با توپ او حتی لیونل مسی را هم تحت تأثیر قرار داده، به دلیل عجیبی دروازه بان شده است.
او می گوید نحوه راه رفتنش موجب شده دروازه بان شود در حالیکه تیبات کورتویس دروازه بان چلسی گفته هنگامی که والیبال بازی می کرده، به خاطر مهارتی که در انداختن خود روی زمین داشت، متوجه شد که می تواند دروازه بانی کند.
وی گفت: ما در باغ منزلمان یک زمین والیبال ساحلی داشتیم و من عاشق این بودم که برای گرفتن توپ روی زمین شیرجه بزنم. وقتی فوتبال بازی می کردم هم همین کار را انجام می دادم. به همین دلیل دروازه بان شدم.
به اعتقاد آدریان که در کنار کورتویس و دخه آ یکی از دروازه بان های برجسته لیگ برتر انگلیس در فصل جاری بوده است، هر دروازه بانی در درون خود یک بازیکن ناکام است.
دروازه بان شماره یک وستهام تا 9 سالگی یک مهاجم بود و اخیرا بعد از اینکه پنالتی پیروزی تیمش در مقابل اورتون را به ثمر رساند، با روزهای گلزنی خداحافظی کرد.