به گزارش ایران اکونومیست، این روزنامه نوشته است: جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در هفتههای پس از آغاز جنگ غزه در هفتم اکتبر ۲ اولویت خود را به وضوح مشخص کرد. او گفت که میخواهد اطمینان حاصل کند اسرائیل ابزار لازم برای حمله به حماس در غزه را دارد و از یک جنگ منطقهای گستردهتر که میتواند نیروهای آمریکایی را به سمت خود بکشاند، جلوگیری کند.
او با تضمین جریان مستمر تسلیحات و کمکهای نظامی به رژیم صهیونیستی به ارزش حدودی ۱۸ میلیارد دلار هدف اولی خود را محقق کرد اما در مورد دومی، او به شکل قابل توجهی شکست خورد.
رژیم صهیونیستی در روزهای اخیر بارها به لبنان حمله کرده و غیرنظامیان زیادی را کشته است. انصارلله یمن به صورت پراکنده به سمت اسرائیل موشک پرتاب میکند. موشکهای بالستیک ایران در اول اکتبر بر اسرائیل فرو ریختند و همچنان انتظار پاسخ تلآویو که میتواند منطقه را بیشتر شعلهور کند، وجود دارد. دهها هزار غیرنظامی توسط ارتش رژیم صهیونیستی در غزه کشته شدهاند که بسیاری از آنها با سلاحهای آمریکایی جان خود را از دست دادهاند و جنگ همچنان ادامه دارد.
به نوشته ایندیپندنت، «شکست بایدن به قدری بزرگ بوده است که برخی از مقامات سابق وزارت امورخارجه آمریکا این سوال را مطرح میکنند که آیا این، اصلاً یک شکست بوده، یا بخشی از یک استراتژی در حال ظهور برای تغییر شکل خاورمیانه بوده است.»
جاش پل، مقام سابق وزارت امورخارجه آمریکا که در اکتبر سال گذشته به دلیل حمایت واشنگتن از جنگ غزه استعفا داد به ایندیپندنت گفت: من فکر میکنم گفتن اینکه همه اینها صرفاً یک مجموعه تراژیک از اشتباهات است، سختتر میشود.
وی ادامه داد: در حال حاضر در واشنگتن این احساس وجود دارد که شاید این، فرصتی باشد برای تسویه حساب و اعمال فشار برای تنظیم دوباره (جایگاه) ایران در منطقه، حماس و حزبالله، بدون توجه به هزینه جان انسانهای بیگناه.
در مرکز این سوال یک حقیقت ساده وجود دارد: بایدن بارها بر اعتقاد خود مبنی بر این تاکید کرده است که آتشبس تنها راه جلوگیری از یک درگیری منطقهای است. اما از آنجایی که رژیم صهیونیستی اکنون در حال دنبال کردن اهداف جنگی خود است از انجام اقدامات لازم برای تحقق آن خودداری کرده است.
این استدلال، بهویژه با سکوت کاخ سفید در قبال بمباران گسترده علیه لبنان در هفته گذشته، دقیقاً چیزی که بایدن ادعا میکرد میخواهد از آن جلوگیری کند، قوت بیشتری پیدا کرده است.
ایندیپندنت در ادامه با اشاره به وضعیت فاجعهبار انسانی در نوار غزه که در آن بیش از ۴۱ هزار نفر، اغلب زنان و کودکان جان خود را از دست داده، بیش از ۹۸ هزار نفر مجروح شده و ۸۵ درصد از جمعیت ۲.۳ میلیون نفری آن آواره شدهاند، نوشت: با افزایش تلفات در غزه، بایدن نقشی دوگانه ایفا کرد و همزمان که خواستار آتشبس شد، سلاحهای بیشتری به اسرائیل برای ادامه جنگ فرستاد.
درخواستهای او برای آتشبس بارها و بارهاف گاهی اوقات با تمسخر رد شد اما هرگز محقق نشد. در این میان، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، بهعنوان رئیس یک دولت ائتلافی که توسط یک حزب راست افراطی حمایت میشود، این گونه محاسبه کرده است که بقای سیاسی او به ادامه جنگ بستگی دارد.
از طرفی دیگر، مخالفتها با حمایت ایالات متحده از جنگ در داخل افزایش یافت. وزارت امور خارجه شاهد تعداد بیسابقهای از یادداشتهای مخالف داخلی بود که از طریق آن، کارکنان نگرانیهای خود را درباره این سیاست ابراز کردند. دست کم ۱۲ مقام دولت آمریکا در اعتراض به جنگ غزه از چندین وزارتخانه استعفا کردهاند.
به نوشته روزنامه انگلیسی «در تمام مدت، تیم بایدن در مورد خشم این افراد یا کور بودن او در برابر اقدامات نتانیاهو به رسانهها توضیح میداد. با این حال، او همچنان از استفاده از ابزارهایی که برای تحت فشار قرار دادن اسرائیل برای پایان دادن به جنگ در اختیار داشت، حتی زمانی که مشخص شد اسرائیل در حال گسترش جاهطلبیهای خود فراتر از غزه است، امتناع کرد.
دولت بایدن پس از هر حمله ادعای میکرد شوکه شده است اما جاش پل باور دارد که این چرخه تکراری، نشانهای از جدی نبودن آن در توقف این جنگ رو به گسترش است.»