به گزارش ایران اکونومیست، روستاییان و عشایر در تاریخ ایران نقش مهمی در تحولات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایفا کرده‌اند. بر این مبنا در سال ۱۳۹۳ با درخواست مرکز توسعه روستایی از شورای فرهنگ عمومی به‌منظور تجلیل از خدمات ارزنده این قشر، روز ۱۵ مهر به‌عنوان «روز ملی روستا و عشایر» نامگذاری شد؛ بر همین اساس سراغ محمد جلالی نماینده مردم محلات و عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی رفتیم تا نظر او را درباره دغدغه‌ها نسبت به وضعیت روستاها جویا شویم.
محمد جلالی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست با اشاره به فرارسیدن روز ملی روستا و عشایر با تبریک این روز به روستاییان و عشایر کشور به بیان برخی از دغدغه‌های این اقشار پرداخت و اظهار کرد: بر اساس آماری که طی روزهای گذشته از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس منتشر شده است، درصد اعتباراتی که به بخش کشاورزی و بخش روستایی اختصاص داده می‌شود در مقایسه با سایر بخش‌ها بسیار کم است؛ در این زمینه باید در کمیسیون کشاورزی حتماً پیگیری‌های لازم را انجام دهیم تا درصد اعتبارات بخش کشاورزی، روستایی و عشایری افزایش یابد.
وی با اشاره به برخی احکام قانون برنامه هفتم پیشرفت در حوزه کشاورزی، روستایی و عشایر عنوان کرد: در برنامه هفتم احکام مناسبی در این خصوص پیش‌بینی شده است که گرچه بعضی از آنها شاید قابل اجرا نباشد یا اینکه زمان اجرای آنها سال‌های نخست اجرای برنامه نباشد اما احکام خوب و مناسبی هستند؛ با این حال این احکام رافع این قضیه نیست که مجلس و دولت دیگر تلاشی نکنند بلکه سازمان برنامه و بودجه باید تلاش کنند تا درصد اعتبارات بخش روستایی و عشایر افزایش یابد.
این نماینده مجلس با انتقاد از توسعه کاریکاتوری و فانتزی روستاها طی سال‌های گذشته گفت: یکی از مسائل مربوط به روستاها این است که طی سال‌های گذشته محیط فیزیکی بعضی از روستاها انصافاً توسعه یافته‌اند و در آنها وضعیت آسفالت، جدول گذاری و سنگ فرش و خدماتی از این دست در این روستاها شاید با اهدافی نظیر توسعه گردشگری مناسب شده‌اند که اتفاق خوبی است و از آنها استقبال می‌شود اما باید توجه داشت که باید بصورت هم‌زمان به توسعه زیرساخت‌های تولیدی و کشاورزی این روستاها نیز توجه کرد؛ اقدامی که طی سال‌های گذشته مورد غفلت قرار گرفته است. معتقدم که که روستا مرکز تولید است و اگر این مرکزیت تولید از روستاها گرفته شود و صرفاً به رنگ و لعاب محیط روستاها پرداخته شود، ۲ تا ۱۰ سال دیگر، از روستایی که به آن رنگ و لعاب داده‌ایم، ویرانه‌ای بیشتر باقی نمی‌ماند.
جلالی با تاکید بر اینکه ما برای بخش روستایی توسعه کاریکاتوری یا فانتزی را نمی‌خواهیم، ادامه داد: این نوع توسعه برای بخش کشاورزی، روستایی و عشایری کشنده است چراکه توسعه در این بخش‌ها باید متوازن باشد؛ اگر بناست که در روستایی زراعت، قنات و منابع آب وجود نداشته باشد و باغات نیز تخریب شده باشند، دیگر رنگ و لعاب فایده‌ای ندارد.
وی همچنین به ساختار تشکیلات ساختاری وزارتخانه جهاد کشاورزی اشاره و با انتقاد از تصمیمات مدیران این وزارتخانه برای ادغام برخی از سازمان‌های آن در یکدیگر اظهار کرد: در یکی از جلسات کمیسیون کشاورزی که با حضور معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه بودجه و وزرای جهاد کشاورزی و نیرو تشکیل شد به عنوان یک کارشناس تذکر دادم که در حال حاضر زمینه برای اصلاح ساختاری وزارت جهاد کشاورزی وجود ندارد؛ معتقدم که شاید اصل هدف مناسب باشد که مناسب هم است اما در حال حاضر به صلاح نیست؛ من حتی این لفظ را استفاده کردم که مدیران وزارت جهاد کشاورزی باید توجه کنند که در چاه وِیل ساختارهای این وزارتخانه نیفتند. من اعتقاد دارم که در حال حاضر اجرای حکم برنامه هفتم درباره ادغام ساختارهای وزارت جهاد کشاورزی به صلاح این وزارتخانه، بخش کشاورزی، روستایی و عشایری نیست. در ابتدا باید ساختارها و سازمان‌های این وزارتخانه اصلاح پیدا کنند و سپس مدیران آن به سمت اصلاح ساختارها حرکت نمایند.
