به گزارش ایران اکونومیست،ژنرال مصطفی طلاس، وزیر دفاع سوریه ۱۳۶۵/۷/۱۵ طی یک سخن‌رانی در جمع مقامات بلندپایه خبری و دولتی این کشور که به مناسبت سالگرد جنگ اکتبر (اعراب و اسرائیل) ایراد کرد، به ابراز مطالب صریحی در خصوص نقش و اهداف آمریکا و صدام در حمله به ایران و نیز اقدامات حافظ اسد برای جلوگیری از آن، همچنین تأکید بر حمایت سوریه از ایران و دلایل این حمایت، پرداخت.
وی به‌این‌ترتیب آخرین مواضع دولت سوریه در قبال عراق، ایران و جنگ تحمیلی را تشریح کرد. طلاس در این سخن‌رانی گفت: آمریکا به توطئه‌های خود ادامه داد و در این راه صدام را به جنگ ظالمانه علیه جمهوری اسلامی ایران تحریک کرد. هدف از تحمیل جنگ به ایران این بود که اگر نیروهای سوریه در لبنان مورد هجوم اسرائیل قرار گرفتند، آن‌ها بتوانند نیروهای ایرانی را نیز از هر نوع کمک به نیروهای سوریه در هر جنگی در منطقه باز دارند.
وزیر دفاع سوریه افزود: حافظ اسد در تلاش برای جلوگیری از این واقعه عجیب، با ملک خالد و ملک حسین تماس گرفت ولی صدام مستکبرتر شد و در جهت اجرای خواست‌های آمریکا از خود آمریکا نیز پا را فراتر گذاشت.
چند حقیقت در مورد این جنگ قابل تشریح است؛ صدام می‌خواست به آمریکا بگوید فقط اوست که می‌تواند جانشین لایقی برای شاه و حتی بهتر از او باشد و نیروهای عراقی می‌توانند حداکثر ظرف پنج روز به تهران برسند و گروگان‌های آمریکایی را آزاد کنند و به دنبال آن، حکومت دمشق نیز پایان خواهد یافت.
حماقت صدام در جعل سرنوشت ملت عراق و بی‌خردی او در معادلات نظامی است. صدام چطور می‌تواند بر یک کشور نفت‌خیز ۴۰ میلیونی پیروز شود و چه مصلحتی در قتل ملت عظیم و صاحب تمدن و مسلمان وجود دارد! ملتی که با ما مانند دندانه‌های یک شانه هستند.
کشاندن ملت عراق به یک جنگ بی‌هدف و در جهت تبدیل چهره مارشال به چهره پلیس آمریکا در منطقه، عراقی‌ها را مجبور کرد که بی‌هدف و بدون هیچ انگیزه‌ای بجنگند.
حافظ اسد در ساعات اولیه این جنگ حقایق را درک کرده بود و لذا سوریه ضمن محکوم کردن متجاوز (صدام)، در کنار حق (ایران) قرارگرفته و صلح را رد می‌کند.
تاریخ باید از این موضع سوریه تقدیر کند که تا چه حد در جلوگیری از سرایت جنگ به دیگر کشورهای عربی مؤثر بود و توانست از تعصب دشمنی عرب ـ فارس جلوگیری کند.
رئیس‌جمهور، آقای خامنه‌ای، به برادرش حافظ اسد بارها تأکید کرد که ایران به یک وجب خاک اعراب چشم طمع ندارد زیرا استعمار و اسلام با یکدیگر تلاقی‌پذیر نیستند و تأکید کرد که نیروهای ایران به محض سرنگونی صدام، از خاک عراق عقب‌نشینی خواهند کرد؛ و این حرف منطقی است زیرا آغازگر جنگ ظلم کرده است و ظالم باید از میان برود.
منبع:
جمعی از نویسندگان، روزشمار جنگ ایران و عراق: ماجرای مک فارلین (کتاب چهل و چهارم)، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌مقدس، تهران، چاپ دوم ۱۳۸۷، صص ۲۶۷، ۲۶۸
