به گزارش ایران اکونومیست، بابک نگاهداری در خصوص روند محرومیت‌زدایی در کشور، اظهار کرد: بررسی روند شاخص‌های محرومیت در چهار دهه گذشته نشان‌می‌دهد که محرومیت در هر یک از شاخص‌های موردنظر شامل دسترسی به آب لوله‌کشی، شبکه برق، گاز لوله‌کشی، امکانات ضروری زندگی مثل آشپزخانه و حمام، مسکن ایمن و حتی در سال‌های اخیر اینترنت به‌طور قابل توجهی کاهش یافته است.
وی با بیان اینکه این روند به طور خاص در دو دهه اخیر محرومیت با شدت بیشتری کاهشی بوده است، گفت: بر اساس بررسی‌های کارشناسان ما در مرکز پژوهش‌های مجلس، نرخ محرومیت در کل کشور، از ۱۸.۲ درصد در سال ۱۳۸۵ به ۳.۱ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده است.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس ادامه داد: براساس این پژوهش‌ها، نرخ محرومیت در مناطق شهری، از ۱۰ درصد در سال ۱۳۸۵، به کمتر از ۲ درصد در سال ۱۴۰۰ و در مناطق روستایی از ۳۳ درصد به ۷ درصد کاهش یافته است.
وی تصریح کرد: در بازه زمانی سال‌های ۱۳۸۵ الی ۱۴۰۰، معادل ۹.۳ میلیون نفر از جمعیت کشور از محرومیت خارج شدند.
نگاهداری با بیان اینکه کاهش محرومیت در تمامی استان‌های کشور نیز در این بازه زمانی محسوس است، تصریح کرد: در مناطق روستایی، بیشترین کاهش نرخ محرومیت متعلق به سه استان کهگیلویه و بویراحمد، خراسان‌شمالی و کرمانشاه است که در این بازه ۱۵ ساله به ترتیب ۵۴، ۵۳ و ۴۳ درصد از خانوارها از محرومیت شدید خارج شده‌اند.
وی ادامه داد: کمترین کاهش نرخ محرومیت در مناطق روستایی مربوط به سه استان بوشهر، البرز و مازندران است که به‌ترتیب ۳، ۷ و ۱۳ درصد از خانوارهای این مناطق از وضعیت محرومیت شدید خارج شده‌اند.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس اشاره کرد: در مناطق شهری نیز، بیشترین کاهش نرخ محرومیت متعلق به سه استان خراسان شمالی، کرمانشاه و ایلام است که به ترتیب ۲۲، ۲۰ و ۱۷ درصد از خانوارهای این مناطق دیگر در وضعیت محرومیت شدید قرار ندارند.
وی خاطرنشان کرد: کمترین کاهش نرخ محرومیت در مناطق شهری مربوط به سه استان تهران، چهارمحال و بختیاری و بوشهر است که به‌ترتیب ۲، ۳.۵ و ۴ درصد از خانوارهای این مناطق در این بازه زمانی از محرومیت شدید خارج شده‌اند.
