به گزارش ایران اکونومیست، گفته میشود که برنامه «ولودیمیر زلنسکی» رئیسجمهور اوکراین شامل «امنیت اوکراین، روابطش با اتحادیه اروپا و ناتو، تداوم کمکهای نظامی و اقتصادی و بازسازی اوکراین پس از جنگ» میشود.
روزنامه «تایمز» در گزارشی مینویسد: «آمریکاییها میگویند برخی از خطوط کلی این طرح را مشاهده کردهاند و آن را عملی میدانند. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا این طرح کلی درباره چگونگی پایان جنگ اوکراین و آنچه از متحدانش میخواهد، است یا اینکه یک نقشهراه دقیق برای رسیدن به اهدافش میباشد.»
زلنسکی در نوامبر ۲۰۲۲ طرح به اصطلاح «صلح» ۱۰ بندی را مطرح کرد. این طرح شامل تبادل متقابل زندانیان بر اساس فرمول «همه برای همه» و همچنین تضمین امنیت هستهای، غذایی و انرژی است. طرح مدنظر زلنسکی همچنین شامل اصولی مانند خروج تمامی نیروهای روسیه از اوکراین و احیای «تمامیت ارضی کامل» این کشور است. علاوه بر این، زلنسکی خواستار تضمینهای امنیتی برای اوکراین و ایجاد یک مکانیسم بینالمللی برای جبران «خسارتهای مالی» این کشور با استفاده از داراییهای روسیه شده است.
تایمز با اشاره به اظهارات اخیر یک دیپلمات آلمانی مینویسد: «برنامه جدید زلنسکی یک هدف فرعی به همراه خواهد داشت. همانطور که یک دیپلمات آلمانی گفته است که نمیداند آیا چنین چیزی موجب پیروزی اوکراین در برابر روسیه خواهد شد یا خیر اما این برنامه احتمالا بیشتر از هر چیزی، متحدان را وادار میسازد تا در راستای حمایتها از کییف همسو بمانند.»
رئیسجمهور زلنسکی هرگونه آتشبس، توقف جنگ و یا هر برنامهای که موجب «تعویق حملات روسیه و تبدیل آن به مقیاس بزرگتر شود» را رد کرده و همچنین «میخائیل پودولیاک» دستیار ارشد رئیسجمهور اوکراین هم همانند زلنسکی با واگذاری قلمروها به روسیه مخالف است.
این روزنامه انگلیسی تاکید میکند: «حمایت غرب از اوکراین – با تمام لفاظیهای غلوآمیزش – محدود و نامعین است؛ دقیقا به همین دلیل است که زلنسکی از برنامهاش بدین صورت رونمایی میکند.»
دولت آمریکا تردید دارد از اینکه به بریتانیا و فرانسه اجازه بدهد تا برای اوکراین مجوز استفاده از موشک «سایه طوفان» جهت حمله به عمق خاک روسیه را صادر کنند، اما لندن همچنان مطمئن است که این مجوز شاید پس از سفر آتی زلنسکی به آمریکا صادر شود.
تایمز با اشاره به وضعیتی که دولت اوکراین متحمل آن شده، مینویسد: «اوکراین باید دائما متحدان خود را تشویق و به ارسال کمکهای جدید وادار سازد و علاوه بر اینکه روی حفظ و افزایش این کمکها تمرکز میکند، باید از فشار متحدان هم جلوگیری کند و از امتیازاتی که آنها توقع دارند که کییف ارائه کند و در برابر، اوکراین تمایلی به انجام آنها ندارد، دور شود.»
این روزنامه انگلیسی مینویسد: «در پشت صحنه، خستگی ناشی از جنگ بهطور گسترده و قابلتوجهی بهخصوص در اروپا حس میشود. درحالیکه برخی کشورها همانند لهستان و بریتانیا نسبت به حفظ حمایت از اوکراین عمیقا متعهد هستند، در جاهای دیگر احساس میشود که وقت پایان دادن به این جنگ فرا رسیده است، حتی اگر به قیمت رسیدن به صلحی ناخوشایند باشد.»
تایمز به مفهوم «پیروزی» برای اوکراین چنین میپردازد: «این موارد به این خاطر رخ داده که غرب هرگز در نظر نگرفته که پیروزی چه معنایی دارد. آیا پیروزی یعنی خروج نیروهای روسیه؟ یعنی جلوگیری از مسکو برای اعمال محدودیتها علیه حاکمیت اوکراین؟ یا شاید طرف دیگر این طیف را باید در نظر گرفت و گفت پیروزی یعنی ضربه زدن به روحیه و توانمندیهای جنگی روسیه؟»
این گزارش استدلال میکند: «غرب به جای حل این تناقضها، پشت یک شعار توخالی پنهان شده است؛ «اوکراین باید تصمیم بگیرد» و این درحالیست که محدودیتهای خود را علیه ماهیت کمکهایی که ارائه میدهد، اعمال میکند.»
این رسانه انگلیسی در پایان مینویسد: «کییف امیدوار است که با گسترش جنگ و تحمیل هزینههای بیشتر، مسکو نتواند یا نخواهد به جنگ ادامه دهد. بهطور کلی در شرایطی که هیچ یک از طرفین قادر به شکست دیگری نیستند، یک پیروزی واقعی بهمعنای خاتمه کشتار و ظهور یک اوکراین مستقل و زیر نظر غرب است، حتی اگر مجبور به واگذاری قلمرو به روسیه شود. این احتمالا اولین گام برای رسیدن به آتشبس خواهد بود.»