به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از ایمنا، «به هر طرف که نگاه می‌کنیم، صلح مورد حمله قرار گرفته است، این روند بدبختی بشر باید به‌سرعت متوقف شود… از غزه تا سودان، اوکراین و فراتر از آن می‌بینیم که در اثر جنگ خانه‌ها ویران شده‌اند، مردم آسیب‌دیده و وحشت‌زده شده‌اند و گاهی تمام داروندارشان را از دست داده‌اند.» اینها جملات اخیر آنتونی گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد است که هم‌زمان با روز جهانی صلح (بیست‌ویکم سپتامبر) بیان شد. روزی که از سال ۱۹۸۲ هرسال در بیست‌ویکم سپتامبر گرامی داشته می‌شود تا اهمیت تلاش برای حفظ صلح را به جهان یادآور شود.
گوترش در ادامه سخنرانی خود به مناسبت گرامیداشت این روز افزود: همان‌گونه که روز بین‌المللی صلح یادآوری می‌کند، راه‌حل در دستان خود ما است.
اگر از تاریخ صحبت‌های دبیرکل سازمان ملل به حدود شش ماه قبل بازگردیم، به روزی می‌رسیم که گوترش در اقدامی بی‌سابقه در نخستین روزهای فرودین، راهی مصر شد و از منطقه مرزی مصر با سرزمین‌های اشغالی یعنی رفح، بازدید کرد؛ درست پیش از آنکه این گذرگاه به‌طور کامل توسط تروریست‌های رژیم صهیونیستی ویران و مسدود شود.
گوترش آن روز در مصاحبه با رسانه‌ها گفته بود «زمان برای آتش‌بس بشردوستانه در نوار غزه فرارسیده است»؛ او خود آمده بود تا مقدمات این امر را فراهم کند، اما اکنون پس از شش ماه، وضعیت مردم غزه نه‌تنها بهبود پیدا نکرده، بلکه روز به روز وخیم‌تر هم شده است و هیچ‌یک از تلاش‌های جهانی برای برقراری آتش‌بس به نتیجه نرسیده است، شاید چون تأمین‌کنندگان مالی این جنگ خود از پایه‌گذاران مهم‌ترین نهاد بین‌المللی جهان هستند!
بد نیست در چنین روزی یادآوری کنیم، ایالات متحده آمریکا به عنوان یکی از پنج کشور دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل، از آغاز جنگ غزه بارها با استفاده از این حق خودساخته، مانع تصویب قطعنامه‌های آتش‌بس در نوار غزه شده است؛ این یعنی یکی از پنج عضو اصلی این سازمان، با استفاده از سازوکارهای همین سازمان، مانع تحقق اهداف این نهاد بین‌المللی برای برقراری صلح شده است و قسمت تلخ ماجرا آنجاست که وزیر خارجه همین کشور با به راه انداختن سفرهای نمایش‌گونه، سعی دارد تا به عنوان میانجی آتش‌بس نقش ایفا کند، درحالی‌که از هشتم اکتبر تاکنون پیوسته به حمایت مالی، تسلیحاتی و حقوقی خود از رژیم اسرائیل ادامه داده است.
در چنین شرایطی، سخن گفتن از صلح اگرچه ضروری به نظر می‌رسد اما نباید فراموش کرد که بزرگترین عامل تحقق نیافتن آنچه کسانی هستند، همچنین نباید از یاد برد که دل بستن به چنین نهادهایی در شرایط فعلی تا چه اندازه ناامیدکننده است؛ علاوه بر این باید پرسید در حالی که به گفته «فیلیپ لازارینی»، مدیرکل آژانس امدادرسانی سازمان ملل متحد به آوارگان فلسطینی (آن روا) تاکنون ۲۱۴ تن از کارکنان سازمان ملل در غزه در اثر حملات رژیم صهیونیستی جان خود را از دست داده‌اند، چطور می‌توان به برقراری صلح از طریق سازوکارهای موجود اندیشید؟
توجه به این نکات، در روز جهانی صلح ضروری است، چراکه جنگ غزه، بیش از هر زمان دیگری نقص نهادهای بین‌المللی را به رخ جهانیان می‌کشد و شاید کمترین تأثیر دیدن تصاویر قتل‌عام زنان و کودکان و انسان‌های بی‌گناه که روزانه مورد حملات مستقیم صهیونیست‌ها قرار می‌گیرند، این باشد که جهان را به سمت تدبیر روش‌های نو و اصلاح ساختارهای موجود برای برقراری صلح جهانی سوق دهد.
۳ استراتژی برای دستیابی به صلح در سطح جهان
در همین راستا علیرضا کمیلی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: ما باید برای دستیابی به صلح به چند استراتژی فکر کنیم، نخستین استراتژی این است که ملت‌ها و دولت‌های مستقل که زورگویی‌های استکبار را می‌بینند، به فکر تقویت قدرت خود و امکان دفاع از خودشان بیفتند، همان‌طور که جبهه مقاومت این مسیر را پیموده است.
وی افزود: اگر می‌خواستیم منتظر بمانیم که شورای امنیت صلح را تأمین کند تاکنون از بین رفته بودیم، بنابراین تقویت قدرت دولت‌های مستقل مهم‌ترین استراتژی برای این است که کشورها بتوانند بر اساس بازدارندگی به صلح برسند و خودشان جلوی زورگویی را بگیرند.
دبیر اتحادیه بین‌المللی امت واحده ادامه داد: دومین استراتژی، ایجاد پیمان‌ها و ائتلاف‌های جدید است که همچون جبهه مقاومت به سازمان‌ها و جریانات جدیدی تبدیل شود تا بتواند در کنار یکدیگر نوعی قدرت بین‌المللی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ایجاد کند و تنها به یک یا دو کشور محدود نشود، در این صورت شاهد کنفرانس‌ها و سازمان‌های جدید بین‌المللی خواهیم بود.
کمیلی یادآور شد: استراتژی سوم باید اصلاح ساختارهای موجود باشد زیرا بالاخره سازوکارهای جهانی یک‌شبه شکل نگرفته‌اند و کنوانسیون‌ها و قوانینی همچون غیرمتعهدها را داریم که قدرتی در جهان محسوب می‌شود که باید تلاش شود همین سازوکارهای موجود اصلاح شود، قوانین جدیدی وضع شود و به سمت اصلاح سازوکارهای ناکارآمد سازمان ملل برویم.
غزه نشان داد که چیزی به نام عدالت و انصاف جهانی وجود ندارد
وی تاکید کرد: پس از جنگ غزه مشخص شد که متأسفانه چیزی به نام عدالت و انصاف جهانی وجود ندارد و کشورهای مختلف به این فکر افتادند که باید قدرت مستقل خود را داشته باشند، به‌ویژه مسئله استقلال موضوعیت پیدا کرد زیرا برخی کشورها قدرت دارند اما امکان تصمیم‌گیری مستقل را ندارند و ذیل دیگران تعریف می‌شوند.
دبیر اتحادیه بین‌المللی امت واحده یادآور شد: در پی جنگ غزه، استقلال هویت جدیدی پیدا کرده است زیرا کشورها می‌بینند که کشورهای متعدد همسایه حتی نمی‌توانند کمک امدادی به غزه برسانند و حتی گوترش، دبیرکل سازمان ملل به مرز رفح می‌رود و نمی‌تواند کاری از پیش ببرد؛ این یعنی زورگویی حاکم شده است، بنابراین امروز تصور اینکه افزایش قدرت نظامی به معنای جنگ‌طلبی است نادرست است و همراهی زیادی با این تفکر وجود ندارد.
به گزارش ایمنا، مطابق آنچه گفته شد، ضروری است که به دور از شعارزدگی و فضای رمانتیک، به صلح بیندیشیم؛ همان‌طور که دبیرکل سازمان ملل اشاره کرده بود، «راه‌حل در دستان خود ماست» درست همون همان کبوتری که شاخه زیتونی را به نوک گرفته است، اما نباید فراموش کرد که پرنده صلح تنها زمانی می‌تواند پرواز کند که اسلحه‌ای به سویش نشانه نرفته باشد و این یعنی کشورها برای صلح بیش از هر چیز نیازمند اتکا به قدرتی خودساخته هستند تا اسلحه را از دست زورگویان خارج کنند.
