ایران اکونومیست - روزنامه قانون، در ضمیمه «بیقانون» آورده است: «در ادامه لغو سریالی کنسرتها که در زمینه تعداد اپیزود در حال رقابت با سریالهایی نظیر حریم سلطان و فوتبالیستهاست، چند روز پیش شاهد این بودیم که عزیزان قبول زحمت کرده و کنسرت علیرضا قربانی در دانشگاه آزاد گلبهار را هم با تیزهوشی لغو کردند.
امروز به لطف خدا کشور ما به حدی از بلوغ فرهنگی رسیده که در نگاه مسئولین اشعار ابوسعید ابوالخیر که قرار بود با آواز قربانی در خراسان اجرا شود با اشعار استاد مانکن (شاعر قرن ششم و هشتم) که میفرمود: آخ ببین عشوههامو، چند تا از اون چشمههامو … هیچ تفاوتی ندارد و اجرای هر دو ممنوع است و این یعنی گسترش عدالت در حوزه موسیقی که اهالی موسیقی سالها به دنبال تحقق آن بودند.
تیزهوشی عزیزان برای تحقق عدالت در موسیقی اینجا معلوم میشود که امروز در کشور ما نهادها و سازمانهای صلاحیتدار از شمارش خارج شدهاند و همین امر توطئه برگزارکنندگان کنسرت را خنثی میکند.
بهطور مثال برگزارکننده خبیث کنسرت با خودش فکر میکند که من از سه نهاد تأییدیه و اِذن برگزاری کنسرت را گرفتهام و دیگر جای نگرانی نیست ولی غافل از اینکه همیشه سه – چهار تا نهاد دیگر هم وجود دارند که بتوانند کنسرت را لغو کنند.
در همین موردِ علیرضا قربانی، فرماندار و نیروی انتظامی و رئیس اداره فرهنگ و ارشاد آن شهر موافق برگزاری کنسرت بودند ولی چون یک سری دیگر مخالف بودند کنسرت لغو شد.
ممکن است روزی برسد که رئیس اداره فرهنگ و فرماندار و نیروی انتظامی و آن «یک سری دیگر» هم موافق باشند، ولی مسئول هماهنگیهای ویژه اداره آب و فاضلاب موافق نباشد و کنسرت لغو شود.
هنرمند نباید به خودش اجازه بدهد که اعتراض کند. حالا عدهای میگویند ما ضرر کردهایم و بلیت خریدهایم و از این حرفها. اینها میخواهند ما را مخالف کنسرت نشان دهند در حالی که ما همیشه گفتهایم که ما مخالف کنسرت نیستیم، مخالف موسیقی هستیم.
چه اشکالی داشت همین آقای قربانی به احترام مردم کنسرت را برگزار میکرد ولی دست به اجرای موسیقی نمیزد؟
مثلاً حسن ریوندی (بمب خنده کشور که با هر اجرا صدها کشته و زخمی برجای میگذارد) را میآوردند و مسئولان برگزاری کنسرت از کلاهشان خرگوش در میآوردند و قربانی هم با گویش شیرین محلی عید نوروز را به هموطنان عزیز تبریک میگفت؟ چرا اینقدر اصرار به اجرای موسیقی دارید؟ یادش بهخیر در دولت قبل این برنامهها نبود.
ما هم مخالفتی با کنسرت نداشتیم چون مطمئن بودیم دولتی بر سر کار است که اجازه نمیدهد مردم دچار انحراف شوند.
بارها میدیدیم که دولت مظلوم دهم با فداکاری خودش را به انحراف میکشید تا مردم به انحراف کشیده نشوند.
امروز وقتی میبینم مردم با دیدن لغو کنسرتها میگویند «خدا پدر احمدینژاد رو بیامرزه که در دولتش این برنامهها نبود» اشک در چشمانم حلقه میزند و خدا را شکر میکنم که بالاخره مردم پی به اشتباه خود در خرداد ۹۲ بردند. اگر مردم قول بدهند بچههای خوبی باشند و در خرداد ۹۶ اشتباه قبلی خود را تکرار نکنند دوباره بوی بهار و عَدالت در کشور پخش میشود و همگی به سرزمین لیدی گاگا میرویم و ایشان برای ما کنسرت هم برگزار میکند و خیلی خوش میگذرد.