به گزارش ایران اکونومیست، علیرضا کمیلی، فعال فضای مجازی در تلگرام نوشت:
قدرت اقسامی دارد که این روزها و در زمانه تصمیمات سخت، عیار آن مشخص تر می شود. خیلی از کشورها قدرت موشکی و ارتش و نیروی هوایی دارند ولی چرا در زمانه وحشتناک این روزهای غزه، خبری از بکارگیری آن یا حتی استفاده از آن بمثابه یک تهدید برای قاتلان روزانه مسلمانان نیست؟!
حتی در لایه پایین تر یعنی قدرت سیاسی و اقتصادی هم امروز کارایی خاصی از جهان اسلام نمی بینیم! مثلا اتحادیه عرب، سازمان همکاری های اسلامی یا خود عربستان و اندونزی و ترکیه و... چه اقدام درخوری برای ایجاد فشار سیاسی و اقتصادی بر رژِیم موقت انجام دادند؟
در ساحت اندیشه ای نیز فکر غربگرایان مسلمان، ذیل ایده «حقوق بشر» یا فکر اتحاد جهان عرب ذیل ایده «قومی عربی» نتوانسته کارایی و خاصیت خاصی از خود نشان بدهد که قطعا آنان را با بن بست بیشتر مواجه خواهد کرد و دلبستگان به خودشان را ناامیدتر خواهد کرد.
اینها نشان می دهد که عنصر «استقلال» در مساله قدرت مهمتر از هر چیزی است. قدرت عاریه ای که از دیگران گرفته شده نمی تواند اساسا یک قدرت حقیقی محسوب بشود چرا که در زمان «تصمیم» آنرا غایب می بینیم! کوچکترین اقدام برای استفاده از ابزارهای قدرت نیز در اختیار صاحبان ظاهری آنان نیست.
لذا باید گفت ایران تنها قدرت حقیقی جهان اسلام است چرا که به معنای واقعی کلمه تصمیم را خودش می گیرد و لازم نیست از کسی اجازه داشته باشد.
طبعا این به معنای عدم لحاظ ملاحظات و مصالح کشور و منطقه نیست ولی بمعنای وجود استقلال می باشد. بمعنای برتری در قدرت هم نیست ولی بمعنای تملک مفهوم «رقیب» برای ابرقدرتها هست. مفهومی که امیدوارم نخبگان ما بیش از گذشته درباره آن با جهان سخن بگویند چرا که رمز آزادشدن ملت های دربند منطقه، استقلال است و بس!
گرچه تشکیل جبهه ها و اتحادیه های اسلامی یکی از راهبردهای تقویت این استقلال است ولی حتما ساختار سیاست داخلی کشورها مهمتر است. کشوری که بر آراء مردم خود متکی باشد در صورت وجود «اندیشه انقلابی» می تواند «تصمیم مستقل» هم بگیرد. در ترکیه گرچه رای مردم وجود دارد ولی اندیشه مسامحه کار مانع تصمیم درست است ولی در عین حال برخی اقدامات مستقل مثل قطع ظاهری صدور کالا به رژیم صورت گرفته است.
پس باید بیش از گذشته به سه عنصر «اسلام انقلابی» و «قدرت مستقل» و «دولت مردمی» فکر کرد. لطفا شما هم بنویسید!
