حمیدرضا ترقی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست با بیان اینکه وفاق ملی برای هر کشوری یک الزام و ضرورت اجتناب ناپذیر است، اظهار کرد: فقدان وفاق ملی موجب کاهش مولفه های قدرت و افزایش سوءاستفاده و توطئه های دشمنان برای ضربه زدن به مولفه های سیاسی، اقتصادی، امنیتی و فرهنگی می شود. وفاق ملی یک ضرورت برای حفظ و دوام نظام و کشور است.
وی ادامه داد: برای تحقق وفاق ملی به تعامل، تحمل و مدارای جریان های سیاسی با یکدیگر و اداره کشور نیاز است. در صورت وجود تشتت و اختلاف میان جریان های سیاسی و نبود مدارا و هم افزایی، خلاءها و روزنه هایی برای نفوذ دشمن ایجاد می شود و وفاق ملی بدست نمی‌آید. از سویی وفاق ملی باید حول یک محور باشد که در نظام جمهوری اسلامی، این محور رهبری انقلاب، قانون اساسی و سیاست های کلی نظام است که هر کارگزاری در نظام باید به آنها پایبند بوده و دارای روحیه کار جمعی باشند تا این وفاق ملی نه کوتاه مدت بلکه پایدار باشد؛ بخشی از کابینه پیشنهادی چنین ویژگی هایی را دارند.
این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: کابینه پیشنهادی می تواند مقدمه ای برای دستیابی به وفاق ملی باشد. مجلس شورای اسلامی و صاحب نظران هم باید کمک کنند تا کیفیت برنامه وزرا ارتقا یابد و همچنین نیروهایی که در سطوح دیگر بکار می روند دارای ویژگی های مورد نیاز برای وفاق ملی باشند. نگاه وفاق ملی هم در بررسی صلاحیت وزرا در مجلس وجود داشته است، اما اگر شاخص هایی که رهبری برای وزرا بیان کردند، مدنظر باشد، وفاق ملی بهتر و با سرعت بهتری شکل خواهد گرفت.
